ΤΕ Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ: Εκδήλωση στις 26 Αυγούστου με θέμα την πρόταση του ΚΚΕ για την Ενέργεια
Εκδήλωση με θέμα: «Ενέργεια για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, όχι για τα κέρδη των πολυεθνικών. Η πρόταση του ΚΚΕ» διοργανώνει η Τομεακή Επιτροπή Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην πόλη της Ναυπάκτου, στο Γρίμποβο (απέναντι από τον κήπο του ΞΕΝΙΑ) την Κυριακή 26 Αυγούστου στις 8.30 μ.μ. Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής.
Στην ανακοίνωσή της, η Τομεακή Επιτροπή, αναφέρει:
«Την ώρα που η κυβέρνηση προχωρά σε εκατοντάδες διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος σε λαϊκά νοικοκυριά και χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες τους και να πληρώσουν τους πανάκριβους λογαριασμούς ρεύματος, οι επιχειρηματικοί όμιλοι της Ενέργειας προσπαθούν να αυξήσουν τα κέρδη τους. Οι ορεινοί όγκοι, το ενεργειακό – αιολικό δυναμικό της περιοχής και της χώρας συνολικότερα είναι πραγματικό χρυσάφι για τους μονοπωλιακούς ενεργειακούς και κατασκευαστικούς ομίλους.
Η παραπέρα ανάπτυξη των ΑΠΕ αποτελεί βασικό στοιχείο της «απελευθέρωσης» του κλάδου της Ενέργειας, γεγονός που επιταχύνει τη διείσδυση των μονοπωλιακών ομίλων στον κλάδο και τη συγκεντροποίηση του τομέα. Είναι προφανές ότι η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, θα συνεχίσουν να παρέχουν κάθε είδους «διευκόλυνση», μεταξύ των οποίων είναι και η άμεση επιδότηση που επιβαρύνει τους λογαριασμούς ρεύματος των λαϊκών νοικοκυριών, για την ανάπτυξη της λεγόμενης πράσινης Ενέργειας. Δεν είναι τυχαίο πως το τελευταίο διάστημα αυξάνεται το ενδιαφέρον από επιχειρηματίες παραγωγής ρεύματος στο νομό Αιτωλοακαρνανίας. Στην κυριολεξία ο νομός μας έχει γαζωθεί σε όλες σχεδόν τις βουνοκορφές από την εγκατάσταση αιολικών πάρκων. Με το δήμο Ναυπάκτου να έχει την μερίδα του λέοντος όσων αφορά τις αδειοδοτήσεις και τις εγκαταστάσεις αιολικών πάρκων.
Το δεδομένο αυτό αποκαλύπτει το στρατηγικό σχεδιασμό του κεφαλαίου για την περιοχή. Επιπλέον, επιβεβαιώνει τη μεθόδευση επιβολής λύσεων που δε θα σέβονται ούτε τον άνθρωπο, ούτε το περιβάλλον, ούτε τις τοπικές κοινωνίες, ούτε τη χωροθέτηση εγκαταστάσεων και την επιλογή μεθόδων με επιστημονικά κριτήρια. Ένα μόνο στόχο έχουν αυτοί οι σχεδιασμοί: ασύδοτη κερδοφορία των επενδυτών. Έτσι, στο βωμό της κερδοφορίας των επιχειρηματιών της ενέργειας, ανοίγει επικίνδυνος δρόμος για μαζικές αλλαγές στις χρήσεις γης με σοβαρές αρνητικές περιβαλλοντικές συνέπειες και πολλαπλές δυσμενείς επιπτώσεις για τους κατοίκους της περιοχής.
Το ΚΚΕ, που φέτος συμπληρώνει 100 χρόνια αγώνα για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού, είναι το μοναδικό κόμμα που ξεσκεπάζει, που αντιπαλεύει αυτή την αντιλαϊκή πολιτική, που παλεύει να σταματήσει η κοροϊδία κυβέρνησης, της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και των δήμων της που βάζουν πλάτη στα σχέδια του κεφαλαίου και αποδεικνύει ότι ο ενεργειακός πλούτος είναι λαϊκή περιουσία, δεν είναι για ξεπούλημα».
Το άκρως περίεργο σύμπτωμα ενέργειας – μόνο την αυτοονομαζόμενη ΔΕΗ η αναφορά εδώ- και όπως αυτό έφτασε ως τις μέρες μας έχει και τα εξής.
Τελευταία επανέφεραν τον όρο ΔΕΚΟ ( όρος ακρωνυμίων του 1987) μόνο και μόνο γιατί εκμααιεύτηκε οδηγία της Ενωμένης Ευρώπης και των αγορών για την αύξηση των αποδοχών των επικεφαλής των τέως ΔΕΚΟ και για χρόνια μετοχοποιημένων ανωνύμων εταιρειών, που τα διοκητικά συμβούλια και τον διευθύνοντα εκάστοτε σύμβουλο τους τοποθετεί η κυβέρνηση.
Η πρώην Δημόσια Επιχείρηση Κοινής Ωφελείας ( ΔΕΚΟ) ΔΕΗ – στην πορεία προστέθηκε το ΑΕ και έγινε ΔΕΗ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ και αυτό όταν να αποχαρακτηριστεί από ΔΕΚΟ- ΔΕΗ κάνει δημιουργήθηκε αρχικά ως Αμερικανική EBASCO απ τον λογαριασμό ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΩΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΩΣΕΩΝ του Σχεδίου Μάρσαλ και όχι μόνο και αφού αποφασίστηκε ότι αποτελεί φθσικό μονωπόλιο για την χρήση του ενεργειακού παραγωγικού δυναμικού της χώρας ( Λιγνίτη και ποτάμια ) και με μικρή συμβολή του πετρελαίου ώς καύσιμη ύλη.
Από τον ίδιο λογαριασμό προκαταβολών και πιστώσεων χρεώνονταν και τα μουλάρια απ το Μιζούρι που αποστέλονταν από το 1948 στην Ελλάδα με τα πλοία της εποχής και δεν επέζησε κανένα γιατί ήταν μεγαλοτόμαρα ήθελαν πολύ φαγητό και η βρώμη το κριθάρι και γενικά τα σανά στην τότε Ελλάδα ήταν όλα περιορισμένα.
Ταυτόχρονα αποφασίστηκε όι επειδή η ενεργός ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια ήταν μικρή στην τότε Ελλάδα έως ελάχιστη , για τούτο έπρεπε να επιδοτηθεί απ τους πολίτες η κατασκευή και η επέκταση της ΔΕΗ και των δικτύων της – υπερ του εξηλεκτρισμού της χώρας- και για τούτο αποφασίστηκε η επιβολή του πάγιου που θα κατέβαλαν οι κάνοντες χρήση προοδευτικά του ηλεκτρισμού- διπλή ταρίφα τιμολόγησης- για την προοδευτική μεγέθυνση της ΔΕΗ και της εξαπλωσεώς της στην όλη επικράτεια.
Αυτό είναι το φυσικό μονοπώλιο του επιχειρείν από ένα κράτος. Το ίδιο έγινε και τις τηλεπικοινωνίες και με την ύδρευση ( ούλεν αρχικά από το 1928) και ΕΥΔΑΠ για την πρωτεύουσα.
Όλα αυτά βέβαια αποφασίσστηκαν ότι τεκμηριώθηκε με βάσει τα λιγνιτικά αποθέματα της χώρας, ότι μπορεί στην Ελλάδα να παραχθεί ηλεκτρική ενέργεια με βάση την χρήση του δημόσιου πλούτου δηλαδή του λιγνίτη και με μικρή εισφορά των ποτάμιων ενεργειακών δυνατοτήτων ( Λούρος, Μέγδοβας κλπ )
Και … πλήρωναν οι Έλληνες πολίτες χρόνια το πάγιο…. και χρησιμοποιούνταν χρόνια ο δημόσιος ενεργειακόε λιγνιτικός πλούτος…… και κάποια μέρα κάποιοι πονηροί και ακάθαρτοι ( αγυιόπαιδες και καμπιόνια ) τύποι διοικητικόκυβερνητικοί μαζί με κάποια αντίστοιχα καλά παιδιά από εξωσυνοριακά ήρθαν και απεφάσισαν ότι η ΔΕΗ – η επιχείρηση κοινής ωφελείας- μπορεί να λειτουργεί και να τιμολογεί την μονάδα ηλεκτρικού χωρίς να λαμβάνει υπ όψιν την τεράστια ανυπολόγιστη σε αξιακούς όρους χρόνια κοινωνική και Εθνική επιδότηση , οικειοποιούμενοι ούτω τον ίδιο τον Εθνικό – Δημόσιο- πλούτο και καταργώντας ουσιαστικά το ενεργειακό στρατηγικό γεωγραφικό παραγωγικό πλεονέκτημα της χώρας, που ώς τέτοιο μπορεί να υπήρχε ανενεργό- αλλά η όλη εξωρυκτική και εκμεταλευτική τεχνολογία του χρηματοδοτήθηκε επίπλέον από τα καταβαλόμενα πάγια των πολιτών.
Ενεργειακό απόθεμα χωρίς την αναφορά στο κόσστος εξόρυξης εκάστοτε δεν υπάρχει, γιατί μπορεί να είναι ασύμφορη η εξώρυξη και εκμεταλευσή του.
Η ολοκληρωτική απόσπαση ώς μεθοδολογική διαδικασία του Εθνικού- Δημόσιου- και προσωπικού πλούτου των πολιτών ( όχι χρήματος ) στην χώρα δεν είναι παρά η εξελικτική της ΔΕΗ όλα τα χρόνια, που έφτασε να είναι Ανώνυμη Εταιρεία εκτός από το θέμα της αυξήσεως των αμοιβών των εκάστοτε διοικούντων που για τούτο παρέμεινε ΔΕΚΟ που εκμαιεύτηκε – καλοθελισμός λέγεται αυτό- από την Ενωμένη Ευρώπη στο πλαίσιο της χρεωκοπίας της χώρας και των δημοσιονομικών ελλειμάτων που εν μια νυκτί γίνανε ταμειακά πλεονάσματα.
Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού και τα μουλάρια απ το Μιζούρι των ΗΠΑ , που και τα δύο εδράστηκαν πάνω στον λογαριασμό προκαταβολών και πιστώσεων του Σχεδίου Μάρσαλ , είχαν την ίδια τύχη. Τα μουλάρια ψόφαγαν και ψόφησαν προοδευτικά και η Επιχείρηση Ηλεκτρισμού διαλύθηκε ώς Δημόσια επιχείρηση- φυσικός κοινωνικός πλούτος της χώρας και των πολιτών-.