Κυνηγός σκοτώθηκε από το γαμπρό του σε καρτέρι για αγριογούρουνα στην Φθιώτιδα
Από τον ίδιο το γαμπρό του βρήκε το θάνατο ένας 38χρονος κυνηγός, σήμερα τα ξημερώματα, στην Ανατολική Φθιώτιδα, κατά το κυνήγι αγριογούρουνου.
Ο άτυχος άνδρας είχε στήσει καρτέρι μαζί με τον 51 ετών γαμπρό του κοντά στο χωριό Βαθύκοιλο. Ο 51χρονος τον πέρασε για θήραμα και τον πυροβόλησε, σύμφωνα με όσα φέρεται να είπε στους Αστυνομικούς.
Λίγο αργότερα έφτασαν στο σημείο συγγενείς, ανάμεσά τους και ο πατέρας του θύματος και πεθερός του δράστη, ο οποίος δεν άντεξε και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο λιπόθυμος.
(902.gr)
Παλιός κυνηγός από τους δύο ονομαστούς απ την δεκαετία του 1940 στην ευρύτερη περιοχή της Λευκάδος που είχε εγκαταλείψει το κυνήγι , έλεγε την δεκαετία του 1980 ότιμ όταν ανέβαινε σε ελιές για το μάζεμα, φώναζε δυνατά να τον ακούσουν οι τότε κυνηγοί, διότι ένοιωθε ότι νεώτεροι κυνηγοί με την επάρκεια φυσιγγίων έριχναν σωρηδόν και δεν είχαν πλήρη επίγνωση του όλου θέματος. Εκτός του ότι είχαν πληθύνει οι κυνηγοί. Ο ίδιος έλεγε ότι παλαιότερα χρόνια και λόγω της ανέχειας τα φυσίγγια τα φκιάχνανε οι ίδιοι ακόμα και με μικρά πετραδάκια μέσα για βλήματα, και το μπαρούτι ήταν δυσεύρετο για την ιδιοκατασκευή του φυσιγγίου ( φυσέκι). Ακόμα ότι κύριο μέλημα των παλαιών κυνηγών ήταν η ελάχιστη χρήση φυσιγγίων και με το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, χαρακτηριστικά έλεγε ότι προσπαθούσε με έναν πυροβολισμό να χτυπήσει όσα περισσότερα πουλιά από σμήνη και μάλιστα πολλές φορές αν δεν ήταν σίγουρος ότι με τον πυροβολισμό δεν θα είχε μέγιστο αποτέλεσμα, δεν σπαταλούσε φυσίγγιο. Ακόμη μας ανάφερε ότι προσπαθούσαν να χτυπήσουν στο φτερό δυό πέρδικες μαζί για να έχουν το μέγιστο όφελος.
Το κυνήγι τα χρόνια της δεκαετίας του 1940 ήταν και για την διατροφή της οικογένειας πολλές φορές.
Το κυνήγι του λαγού ήταν επίπονη διεργασία , κύριο ρόλο έπαιζε το λαγωνικό ο σκύλος που έπρεπε να τον ξετρυπώσει, και οι τότε ελάχιστοι κυνηγοί που ήταν και γεωργοί μαζί ξέρανε ακριβώς τις τοποθεσίες που ήταν οι λαγοί,άρα δεν περιπλανιώνταν ασκόπως ως κυνηγοί.
Ο παλιός αυτός κυνηγός, βλέποντας την δεκαετία του 1980 τις εξαρτήσεις και τα όπλα των κυνηγών αλλά και αργότερα με τα επαναληπτικά όπλα- το πολύ να υπήρχε δίκανο τα παλιά χρόνια-και την επάρκεια σε κουτιά φυσιγγίων των νεώτερων κυνηγών, μίλησε για υπερβολές και Βιετνάμ που γινόνταν στην περιοχή, αλλά και ίσως σε όλες τις περιφέρειες της Ελλάδος που υπήρχαν και μεγαλύτερα θηράματα. Ο παλιός αυτός κυνηγός είχε και όπλο εμπροσθογιομές, παλιό πέρα από ένα διπλής κάνης όπλο που είχε και αυτό παλιό. Ακόμα υποστήριζε ότι με τα χρόνια τα όπλα γίνανε πολύ δυνατά τόσο που πολλές φορές μπορεί και το τυφεκισμένο θήραμα πουλιά ή λαγός να είχε διαλυθεί τελείως, κυρίως τα πουλιά ακόμα και τα μεγαλύτερα μπεκάτσες, πέρδικες.
Γενικά οι κυνηγοί παλαιότερα κατά τον ίδιο ήταν ελάχιστοι
και με τα χρόνια πλήθυναν και μετακινούνται για κυνήγι και σε όλες τις περιοχές της χώρας εκεί που δεν έχουν πλήρη γνώση του τοπίου και των φυλλωμάτων και των θάμνων που ύπάρχουν τα θηράματα. Και δεδομένου ότι ορίζονται πλέον περιοχές κυνηγίου και συγκεκριμένες εποχές στα ίδια προσδιορισμένα κυνηγητικά τοπία πηγαίνουν πολλοί κυνηγοί μαζί τις συγκεκριμένες κυνηγητικές εποχές. Και ασφαλώς ο κίνδυνος λάθους και κακής εκτίμησης απ τους κυνηγούς αυξάνει.
Τραγωδία το συγκεκριμένο συμβάν, τραγικά τα γεγονότα αυτά που συμβαίνουν όμως με κάποια συχνότητα τα τελευταία χρόνια, απ όσα αναφέρουν εκάστοτε οι ειδήσεις. Και το κάθε χόμπυ θέλει τεράστια προσοχή γιατί άδικα χάνονται άνθρωποι και ταλαιπωρούνται ολόκερες οικογένειες συγγενείς φίλοι και κοινωνίες.