Ποιούς κοροϊδεύουν; (συνέχεια)

Οι πονηριές – σούπερ και ultra παλαιοκομματικού τύπου – δεν έχουν τέλος.
Επειδή κύρια αναγκαιότητα της χώρας είναι η σταθεροποίηση των εκλογικών περιόδων θεσμικά κάθε 4 χρόνια ή τέλος πάντων όχι απανωτά που γινόνταν από το 2007 και ως το 2015 τον Σεπτέμβρη, και αυτή την αναγκαιότητα έχει μπεί απαιτούμενο από την Ευρώπη , για τούτο -ταυτίζοντας την αναγκαιότητα με τις επιλογές στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής- προσπαθούν καλύπτουν αφτές τις επιλογές με επικοινωνιακά τεχνάσματα τύπου ανασχηματισμοί- επαναδραστηριοποίηση του κόμματος – ψευτοσυνάξεις των κεντρικών κομματικών επιτροπών, μετακίνηση από την κυβέρνηση στο κόμμα υπουργών,κλπ σάπια τεχνάσματα και κουτοπονηριές, θεώρώντας ότι οι πολίτες ζούν στην προπολεμική περίοδο και στην χωρίς υπόβαθρο ρεαλισμού ιδεολογική προσκόληση. Και έτσι φλομώνοντας τους πολίτες με την κομματική δήθεν μυθολογία που πάνε να δομήσουν, θα μπορέσουν να καλύψουν την πραγματικότητα.
Η μετακίνηση ενός υπουργού στο κόμμα συμβολικά σημαίνει ότι το κόμμα απεφάσισε να προστατεύσει την προσωποποιημένη βουλευτική έδρα με βάση το όνομα. Η εκλογή ενός βουλευτή και στο καπάκι- δηλαδή δεύτερη 4ετία υπονοεί ίσως και βουλευτική σύνταξη στην πορεία του βουλευτή. Το επικοινωνιακό παιχνίδι άρχισε. Ταυτόχρονα η διαδικασία ανασχηματισμού του κυβερνητικού σχηματικού μορφώματος, ως διαδικασία της ρεκλάμας ως επικοινωνισμός , ασφαλώς και απασχολεί και θα απασχολεί για κάποιες μέρες την ειδησιογραφία , με αποτέλεσμα να επιδιώκεται να παρακάμπτεται η προσοχή των πολιτών γύρω από μυθολογίες προσώπων που υπουργοποιήθηκαν ή έμειναν απ έξω απ το σχήμα κυβέρνησης, ΄και να δίνουν και την αίσθηση της άσκησης δήθεν της προσωποποιημένης άσκησης της πολιτικής με βάση τα πρόσωπα. Ταυτόχρονα και κάθε λογής ίντριγμα και διευρύνσεις προς πρόσωπα άλλων πολιτικών ιδεολογημάτων παλαιότερα, δημιουργούν ένα επιπλέον υπόβαθρο επικοινωνισμού υπερ της παραίτησης απ την πραγματικότητα, ως επιδιωκόμενη πρακτική της κυβέρνησης, που ανασχηματίζεται και μετασχηματίζεται και δήθεν μπορεί να μεταμορφωθεί ( σαν την μεταμόρφωση του Σωτήρος) και να μεταστοιχειοθεί σαν ατομικό στοιχείο με μεγάλη διάρκεια ζωής.
Στον πυρήνα αυτής της επικοινωνιακής συγκυρίας, κομματική αναδιοργάνωση , ανασχηματισμός, νέα πρόσωπα, και με επικοινωνιακή προοπτική την ΔΕΘ , η πραγματικότητα είναι διαφορετική για τους πολίτες. Διότι την ίδια στιγμή στάλθηκε ο ενφια νύκτωρ σε γονατισμένους πολίτες χρόνια απ την φορολογία και την απροσδιόριστη πλέον αξιακή διάσταση και προοπτική των ακινήτων επί του οποίων πληρώνουν φόρο, ασχέτως ιδιοκτησιακής κυριότητας, μια και για τα όσα δανειοδοτηθέντα συγκύριος του ακινήτου είναι ο δανειακός προσημειωτής και γενικά πιστωτής του ακινήτου αξιακά. Την ίδια στιγμή αρνείται πεισματικά και εξουσιαστικά η κυβέρνηση της αυτοονομασθείσης αριστεράς , να αποδεχτεί το οικονομικό αξίωμα της αναγκαιότητας ισοδυναμίας συνθηκών δανεισμού και εξαγοράς του δανεισμού, ως επιλογή και προυπόθεση και των δανειοδοτών και των δανειοληπτών και ρεαλιστικό υπόβαθρο των κοινωνικών (και οικονομικών ) συμβάσεων.
Οι πολίτες δανείσθηκαν με άλλα κριτήρια και με άλλα κριτήρια επαχθέστερα φορολογικόοικονομικά καλούνται να εξαγοράσουν τον δανεισμό στον χρόνο. Η παράκαμψη αυτού του αξιώματος στην πορεία του χρόνου, είναι το ίδιο με την υιοθέτηση της ανορθολογικότητας και σκοπιμότητας ως οικονομική συμπεριφορά των πολιτών και ταυτόχρονα της ανορθολογικής διαχείρησης του αποταμιευμένου χρήματος των πολιτών από τους πιστωτές, μεταξύ των οποίων και το ίδιο το κράτος με τους δανειοδοτικούς οργανισμούς του.!!!
Δηλαδή σαν η Ελλάδα να ήταν χρόνια μούσα ανορθολογισμού των πολιτών .
Δηλαδή ουσιαστικά υπονομεύουν και την ίδια την κοινωνική ορθολογικότητα προσέγγισης του οικονομικού στοιχείου σε μεγάλα μεγέθη αναφοράς , γιατί αναφερόμαστε στην χώρα συνολικά.
Παλαιοκοματισμοί που μπορούν μόνο να ασκούνται και να βρίσκουν έδραση μόνο ως προυποθέσεις συλλογισμών των όσων ακόμα εκλαμβάνουν τους πολίτες ως προπολεμικούς μοναρχικούς, Βενιζελικούς , αντιβασιλικούς, αντιβενιζελικούς ψηφοφόρους και κουκιά για καταμέρηση . Γιατί αν ακόμα και μια αναφορά στην μεταπολιτευτική πολιτική και ιδεολογική εξέλιξη , ασφαλώς και οι πολιτικές επιλογές θα είχαν μια διακριτότητα , αλλά θα ήταν διαφανέστερα διατυπωμένες και με λιγώτερες τεχνικές επικοινωνισμού παρφουμαρισμένες, διότι νομίζουν οι κύριοι ότι το παρφουμάρισμα θα καλύψει το περιεχόμενο.
Η συλλογιστική και έκφραση προεκλογικά του αρχηγού ενός κόμματος που έγινε κυβέρνηση ( τα κόματα αποτελούν πολιτειακούς συνταγατικούς πυλώνες από το 1975) , » ή /εμείς ή αυτοί » είναι σαφέστατος εννοιολογικός προσδιορισμός, για τις προυποθέσεις των συλλογισμών των όσων προσδιορίστηκαν ως , »εμείς» και βλέπουν τους άλλους ως »αυτοί».
Οι ανόητοι νομίζουν ότι οι πολίτες θα ασχοληθούν με τον ανασχηματισμό και τους κομματικούς γραμματείς , όταν ξυπνώντας την 29/08/2018 βρήκαν μπροστά τους τον ενφια που τον στέλναν νύχτα.