Thomas Cook και υιός…

Το 1902 ο εικοσιεξάχρονος Τζακ Λόντον επιχειρεί να μπει σε μια φτωχογειτονιά του Λονδίνου, το Ηστ Εντ, προκειμένου να ανακαλύψει και να αποκαλύψει τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσε μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Αγγλία.

Καρπός αυτής της προσπάθειας είναι το κλασικό έργο του «Οι άνθρωποι της αβύσσου», στο οποίο ο συγγραφέας, αν και εμπειρικά, αγγίζει το ζήτημα της αναγκαιότητας αλλαγής τάξης στην εξουσία, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα κοινωνία.

Προϋπόθεση, βέβαια, για να ανακαλύψει και αποκαλύψει ο Τζ. Λόντον, ήταν να φθάσει στο Ηστ Εντ. Και εκεί άρχισαν οι πρώτες δυσκολίες, καθώς αρκετοί στο Λονδίνο «κάτι είχαν ακούσει» για την εργατογειτονιά, αλλά χωρίς να γνωρίζουν καν πού ήταν.

Τελικά, ο Τζ. Λόντον αποφάσισε να απευθυνθεί σε έναν «γνωστό» της τρέχουσας επικαιρότητας.

«- Θα πάω, τότε και γω σε κανένα τουριστικό γραφείο, απάντησα.

– Ναι, ναι, είπαν με ανακούφιση. Στον Κουκ σίγουρα θα ξέρουν.

Ω, Κουκ. Ω, Τόμας Κουκ και υιοί, οι πρωτοπόροι εσείς ιχνηλάτες και εξερευνητές, οι ανθρώπινοι σηματοδότες ολόκληρης της οικουμένης, εσείς που προσφέρετε επί τόπου πρώτες βοήθειες σε χαμένους ταξιδιώτες, με άνεση και ταχύτητα, μπορεί μεν να οργανώνετε ταξίδια στην πιο Μαύρη Αφρική ή στις πιο απόμακρες περιοχές του Θιβέτ, αλλά το δρόμο για το Ηστ Εντ του Λονδίνου, που ζήτημα να απέχει δέκα βήματα από το Λαντγκαίητ Σίρκους, δεν τον ξέρετε.

– Δεν μπορείτε να πάτε εκεί που θέλετε, μου είπε ο πράκτορας που ήξερε απέξω όλες τις διαδρομές και τις τιμές στο τμήμα οικονομικών ταξιδίων.

Είναι τόσο -χμμ- τόσο ασυνήθιστο.

– Θα ΄πρεπε να απευθυνθείτε στην Αστυνομία, απάντησε με αυταρχικότητα στην επιμονή μου. Δεν συνηθίζουμε να οργανώνουμε εκδρομές στο Ηστ Εντ, κανείς δεν μας τις ζητάει και, εκτός των άλλων, δεν γνωρίζουμε καθόλου την περιοχή».

(Τζακ Λόντον «Οι άνθρωποι της αβύσσου», εκδόσεις «Ζαχαρόπουλος», σελ. 20)

(902.gr)