Τον έφαγε ο γάιδαρος…

«Μοιάζει απίστευτο, αλλά ο γαϊδαράκος που αμέριμνος ρέμβαζε και στην καλοκαιρινή ραστώνη απολάμβανε τη θέα σε χωριό της Τριχωνίδας, δεν είχε καμιά απολύτως διάθεση για χάδια και παιγνίδια.

Και θύμωσε πολύ φαίνεται, όταν κάποιος κάτοικος της περιοχής θέλησε απλά να τον πλησιάσει και να «μιλήσει» για λίγο μαζί του, έτσι όπως ο ίδιος συνήθιζε τα παλιά τα χρόνια, όταν έξω από κάθε σπίτι στα χωριά μας υπήρχε απαραίτητα και το γαϊδουράκι, για τις μεταφορές, τις μετακινήσεις και τις αγροτικές εργασίες. Οι καιροί όμως άλλαξαν.

Τα γαϊδουράκια είναι είδος υπό εξαφάνιση σήμερα και τα λιγοστά που έχουν απομείνει, μόνα και παραμελημένα, δεν είναι πάντα τόσο φιλικά.

Τουλάχιστον δεν ήταν το συγκεκριμένο που την περασμένη Δευτέρα έστειλε στο νοσοκομείο του Αγρινίου με τραύματα απ” τα κοφτερά του δόντια τον ανυποψίαστο άνθρωπο που άπλωσε το χέρι να τον χαϊδέψει στο κεφάλι», αναφέρει σε άρθρο της η εφημερίδα «ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ».

Πάει καιρός τώρα που κάποιο μεσημέρι ξαφνιάστηκα στο μεσημεριανό μου ύπνο από τα γκαρίσματα ενός γαϊδάρου στη γειτονιά μου, που με γύρισαν χρόνια πίσω. Μπα… λέω, θα ονειρεύομαι… ποιος να “χει γάιδαρο αυτή την εποχή και εδώ κάτω μάλιστα στη Νικιάνα. Δεν ήταν όμως όνειρο. Ήταν ο νεοαποκτηθείς γάιδαρος του μπάρμπα Γιώργου που γκάριζε κι όλο και περισσότερο τον ακούω τώρα τελευταία. Μια ευχάριστη νότα θα” λεγα μέσα στη μονοτονία των γκαζαρισμάτων από τα κάθε λογής μηχανοκίνητα, για μένα τουλάχιστον που μεγάλωσα σε χωριό, όπου τα γαϊδούρια ήταν τότε πολυπληθές είδος…

Πηγή:
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ (www.sinidisi.gr)
Φωτογραφία: είναι από την ιστοσελίδα με ταξιδιωτικές εμπειρίες του γερμανού Patrick Kaufhold. Είχε επισκεφτεί το νησί μας το 2006 και είχε τραβήξει τότε την πιο πάνω φωτογραφία.