Μακαρονοποιείον Χρόνη Α. Γούτου…

Το φωτογραφίσαμε σε παλιό σπίτι του τόπου μας ο ιδιοκτήτης του οποίου διατηρούσε κάποτε μπακάλικο. Σε μια εποχή που τα μακαρόνια ίσως και να πουλούνταν χύμα όπως και πολλά άλλα προϊόντα.

ΜΑΚΑΡΟΝΟΠΟΙΕΙΟΝ ΧΡΟΝΗ Α. ΓΟΥΤΟΥ. ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ ΣΜΥΡΝΗΣ 9. ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΜΑΚΡΑΣ ΣΤΟΑΣ 10. ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ.

Όπως αναφέρει το σάιτ mlp-blo-g-spot.blogspot.com από τα μέσα του 19ου αι. ο Πειραιάς εισήγαγε μέσω του κεντρικού εμπορικού λιμένα του αλεύρι, κυρίως από τη Ρωσία και τη Ρουμανία, με ενδιάμεσο σταθμό το εμπορικό λιμάνι της Ερμούπολης της Σύρου. Ως φυσική απόρροια στην πόλη του Πειραιά ιδρύθηκαν οι πρώτοι μύλοι, αρχικά ανεμόμυλοι αλλά και ιπποκίνητοι. Οι μύλοι του Πειραιά κατασκευάστηκαν είτε σε παραθαλάσσια σημεία, όπως λ.χ. κοντά στη σημερινή πλατεία Καραΐσκάκη είτε σε υψώματα όπως λ.χ. στο ύψωμα όπου σήμερα βρίσκεται η πλατεία Πηγάδας. Η ύπαρξη αλευρόμυλων στον Πειραιά οδήγησε σε μεταγενέστερο στάδιο στην ίδρυση και λειτουργία αρκετών εργοστασίων παραγωγής ζυμαρικών ή μακαρονοποιείων.

Η ιστορία των ελληνικών ζυμαρικών ξεκινά από το πρώτο μισό του 19ου αιώνα στο Ναύπλιο, την πρώτη πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Εκεί λειτούργησε το 1824 η πρώτη «Φάμπρικα Μακαρονιών» όπως χαρακτηριστικά την αποκαλούσαν οι Ναυπλιώτες. Μέχρι τότε τα μόνα ζυμαρικά που γνώριζαν οι Έλληνες ήταν αυτά που έφτιαχναν στα σπίτια τους δηλ. οι παραδοσιακές χυλοπίτες και ο τραχανάς. Σύντομα δημιουργήθηκαν και άλλες μικρές βιομηχανίες ζυμαρικών κυρίως από ιδιοκτήτες αλευρόμυλων. Κάποιες από αυτές εγκατέλειψαν γρήγορα την προσπάθεια, ενώ κάποιες διατήρησαν την δραστηριότητα με επιτυχία έως τις μέρες μας.

Τα μακαρόνια γίνονται με την ανάμιξη σιμιγδαλιού και νερού, χωρίς την προσθήκη οποιωνδήποτε συντηρητικών ή χρωστικών ουσιών. Το σιμιγδάλι είναι το αποτέλεσμα της άλεσης του σκληρού σιταριού. Το σιμιγδάλι αναμιγνύεται με νερό και ανακατεύεται μέχρι να γίνει ζύμη. Σε αυτό το στάδιο προστίθενται και τυχόν άλλα υλικά όπως γνήσιο αποξηραμένο αυγό, ντομάτα ή σπανάκι. Η ζύμη ζυμώνεται σε κενό αέρος μέχρι να γίνει ομοιόμορφη και στη συνέχεια περνά με πίεση μέσα από τα διάφορα καλούπια, τα οποία καθορίζουν και το σχήμα των μακαρονιών.

Τα μακαρόνια στη συνέχεια περνούν μέσα από παστεριωτές σε θερμοκρασίες 80 – 90 βαθμών Κελσίου, όπου εξολοθρεύονται οιουδήποτε είδους μικρόβια και προχωρούν στα αυτόματα αποξηραντήρια, όπου αποξηραίνονται σταδιακά με ζεστό και υγρό αέρα για αρκετές ώρες, ανάλογα με το σχήμα. Αφού αποξηρανθούν, τα μακαρόνια μπαίνουν στις αυτόματες μηχανές συσκευασίας όπου ζυγίζονται και συσκευάζονται σε πακέτα από υλικό κατάλληλο για τρόφιμα.

Η όλη διαδικασία από την ζύμωση των πρώτων υλών μέχρι και τη συσκευασία του τελικού προϊόντος σε πακέτα γίνεται αυτόματα και χρειάζεται, ανάλογα με το σχήμα, από 6 έως και 24 ώρες για να συμπληρωθεί.

(Με πληροφορίες από την ελληνική Βικιπαίδεια)