Οι εργάτες πεθαίνουν και πεινούν και οι καπιταλιστές πετάνε χιλιάδες τρόφιμα στα σκουπίδια

Η πορεία της πανδημίας στην Ισπανία είναι γνωστή: Ο κορονοϊός σαρώνει τη χώρα και οι θάνατοι μετρώνται σε δεκάδες χιλιάδες. Η αστική κυβέρνηση της Ισπανίας φέρει ακέραια την ευθύνη για αυτήν την κατάσταση, καθώς διατηρεί το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης αποψιλωμένο και αφήνει την εργοδοσία ανεξέλεγκτη να εφαρμόζει τα υγειονομικά πρωτόκολλα πρόληψης του ιού όπως συμφέρει την κερδοφορία της.

Δεν πάει πολύς καιρός που με δημοσίευμά του ο «Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου» (12-13/9) ενημέρωνε πως «Στην Ισπανία, το 13% των κρουσμάτων Covid-19 σχετίζονται με χώρους δουλειάς, οι περισσότεροι από τον κλάδο των φρούτων και των λαχανικών. Η εποχικότητα της εργασίας, ο μεγάλος αριθμός των εργαζομένων που συγκεντρώνεται σε κλειστές συνήθως εγκαταστάσεις με ανεπαρκείς χώρους, η μεγάλη διασπορά του εργατικού δυναμικού που προέρχεται από πολλές απομακρυσμένες περιοχές και χρειάζεται να μετακινηθεί από και προς τον χώρο δουλειάς, η απασχόληση πολλών μεταναστών εργατών που διαβιούν σε υποβαθμισμένα περιβάλλοντα, η εντατικότητα της εργασίας που καθιστά «βαρίδι» και καθυστέρηση τα όποια μέτρα προστασίας, είναι μερικοί από τους παράγοντες που τραβούν τον ιό σαν τον μαγνήτη…».

Αυτή όμως είναι μόνο μια πτυχή της προκλητικής ασυδοσίας των καπιταλιστών, οι οποίοι δεν δίνουν έναν παρά για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, ακόμα και σε καιρούς πανδημίας, μπροστά στη διαφύλαξη της κερδοφορίας τους. Μιας και μιλάμε λοιπόν για τον κλάδο των φρούτων και των λαχανικών, έρχεται άλλο ένα παράδειγμα, επίσης από την Ισπανία, για να αναδείξει και μια ακόμα πτυχή.

Στα τέλη του Νοέμβρη, οι ενώσεις των μεγάλων εταιρειών παραγωγής και εμπορίας κηπευτικών (αυτές με τα χιλιάδες στρέμματα θερμοκηπίων στην κατοχή τους που βάζουν τους μετανάστες εργάτες τους να δουλεύουν σαν σκλάβους και να μένουν σε παραπήγματα), αποφασισμένες να ανακόψουν την πτώση της τιμής των προϊόντων τους, πέταξαν σε χωματερές 2.340.000 κιλά αγγουριών, όχι χαλασμένων ή έστω κακής ποιότητας, αλλά πλήρως εμπορεύσιμων.

Παράλληλα, μετέφεραν σε χωματερές δύο επιπλέον νταλίκες με κολοκυθάκια, πιπεριές και μελιτζάνες. Ο στόχος επετεύχθη! Η αγορά ανακουφίστηκε από την υπερπροσφορά και οι τιμές ανέβηκαν άμεσα. Παρ΄ όλα αυτά, οι ενώσεις έχουν δηλώσει πως παραμένουν σε επιφυλακή και ανάλογα μέτρα θα συνεχίσουν να λαμβάνονται, αν χρειαστεί. Για παράδειγμα, η «Coexphal – APROA» προέτρεψε σε απόσυρση ενός επιπλέον 5-10% ποιοτικών προϊόντων, με σκοπό να μειωθεί ακόμα περισσότερο η προσφορά.

Σε αυτήν την εξοργιστική κίνηση, για τους εργάτες, που ξέρουν πόσο δύσκολα βγαίνει το ψωμί, προχώρησαν οι Ισπανοί καπιταλιστές της αγροτικής παραγωγής. Και δεν είναι ούτε η πρώτη φορά που το κάνουν, ούτε είναι οι μόνοι. Σε τέτοιες ενέργειες έχουν προβεί για τους ίδιους λόγους και ελληνικές επιχειρήσεις. Απλώς το πέταγμα στα σκουπίδια χιλιάδων τόνων ευεργετικών για την υγεία τροφίμων, απλώς και μόνο επειδή τα χέρια που δούλεψαν για την παραγωγή τους δεν κρατάνε και αρκετά λεφτά για να τα αγοράσουν, έρχεται σε καιρούς πανδημίας να υπενθυμίσει πιο έντονα πόσο σάπιος είναι ο καπιταλισμός. Αλλά πού να ξέρουν οι καπιταλιστές που ποτέ δεν έχουν δουλέψει, τι είναι η πείνα και ο πεινασμένος άνθρωπος. «Πού να το ξέρουν τάχα; Δεν ξέρουν ο άνθρωπος τι είναι. Ξέρουν την τιμή του μονάχα». Χρέος των εργατών όλης της Γης, η ανατροπή τους.

Φ.

(902.gr)