Διαμαρτυρίες κατοίκων του Νυδριού για το λιγοστό προσωπικό που δουλεύει στο έργο της ανάπλασης (VIDEO)
Την 14η Μαΐου προσδιόρισε ως ημερομηνία για την επίσημη έναρξη της τουριστικής περιόδου 2021 στη χώρα μας ο υπουργός Τουρισμού κ. Χάρης Θεοχάρης σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου, η οποία δόθηκε στο πλαίσιο της διεθνούς Τουριστικής Έκθεσης ΙΤΒ Berlin. Κι αυτό βέβαια αν όλα κυλήσουν ομαλά μέχρι τότε.
Υπό το σκεφτικό αυτό αρχίζουν να εντείνονται οι ανησυχίες των κατοίκων και των επαγγελματιών του Νυδριού αν μέχρι τότε έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες ανάπλασης – πεζοδρόμησης που βρίσκονται σε εξέλιξη στον κεντρικό δρόμο, πολύ περισσότερο μάλιστα που η εταιρεία που εκτελεί το έργο δουλεύει με λίγο προσωπικό, όπως οι ίδιοι καταγγέλλουν.
Σημειωτέον πως μιλάμε για ένα έργο προϋπολογισμού 2.500.000 ευρώ, ενώ η σύμβαση κατασκευής του έργου η οποία υπογράφτηκε στις 6 Ιουνίου του 2019 ανέρχεται σε 1.369.225,81 € (με ΦΠΑ 24%) μετά τη μέση τεκμαρτή έκπτωση της τάξης του 45,23% που προσέφερε η εταιρεία.
Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού, του λιγοστού δηλαδή προσωπικού που απασχολεί η εταιρία, είναι να γίνονται με καθυστερήσεις οι αποκαταστάσεις των ζημιών -αναμενόμενες, ίσως, σε ένα τόσο μεγάλο έργο- που δημιουργούνται κατά την διάρκεια των εργασιών σε δίκτυα κοινής ωφέλειας, ιδίως της ύδρευσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ταλαιπωρία των κατοίκων που πλήττονται άμεσα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ζημιά σε αγωγό ύδρευσης που σημειώθηκε σήμερα το πρωί και η οποία ακόμα δεν έχει αποκατασταθεί μέχρι αυτή την ώρα. Το μόνο που έγινε είναι να τοποθετηθεί μία καρότσα πάνω από τον σπασμένο αγωγό για να μην δημιουργείται πίδακας…
Ας προσεχανε πηγανε και βαλανε για εργολαβο …ασε μην πω καλυτερα.Ο λαος λεει( με πο…ες δεν βαφεις αυγα).
Νυδρί : » η γοητεία της αυτοπαραμυθίας»
Να κάνουν αργολαβία ( το εργολαβία δεν αποδείδει ορθά ) turbo να τελειώσει το θέμα τέλος πάντων. Να τα φκιάξουν όλα όμορφα και δυνατά και την αποχέτευση οριστικά , και δεν μπορούμε εμείς και όποιοι θέλουμε να περάσουμε απ το Νυδρί το καλοκαίρι να μην απολάψωμε αυτή την επίσκεψη , να αυτογκλαμουριαστούμε μέχρι να αυτοπαραμθυιαστούμε με τον κάποιο κοσμοπολιτισμό που έχει – γιατί τον έχει το Νυδρί τον κοσμοπολιτισμό – και να θυμηθούμε να νοσταλγήσουμε .. και τον παλιό φλοίσβο και να κάμωμε και μπάνιο κάτω στην μύτη και να περάσωμε την παραλία ας νάχει μετραπεί στα χρόνια αναγκαστικά.
Γιατί το σούρουπο το κλίμα στο Νυδρί και ώς κλιματολογική συνθήκη Ιούλιο και Αύγουστο στο Νυδρί δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη.
Στον νοσταλγικό απόηχο … ακούγεται για τους μυημένους ακόμα στην παραλία ο ήχος και τα λόγια του τραγουδιού .. ( για τα ωραία τα ανθρώπινα ) : » κάνουμε πάρτυ ρεφενέ ρε δε βαριέσε αδελφέ », απ τον Κομνάτο.
Χωρίς και την αυτοπαραμυθία ή το αυτοπαραμύθιασμα καθενός στα ανθρώπινα και για όλους δεν βγαίνει πέρα και όμορφα ο χρόνος.
Το Νυδρί ώς τοπίο και τόπος αυτοπαραμυθίας και αυτοπαραμυθιάσματος να παραμείνει τέτοιο, και η αργολαβία να επισπεύσει την περάτωση ώς εισφορά στα ανθρώπινα.
Και όποιος αναλάμβανε αυτό το έργο , τι έπρεπε να οργανώσει ώς υλοποιητικό πρόγραμμα για την εκτέλεση και παράδοση του έργου ???
Και η αρχή που είναι αρμόδια για το χρονοδιάγραμμα επίβλεψη και παραλαβή του έργου, και ο εργολάβος εκτέλεσης του έργου, δεν έπρεπε νάχουν χρονοδιάγραμμα συγκεκριμένο , που μέσα να προβλέπει σε κάποιο βαθμό και τυχόν λειτουργικές πιθανές αστοχίες από εξωγενείς παράγοντες , όπως κο covid-19.
Ο μηχανισμός των εκπτώσεων – και δή μεγάλων εκπτώσεων ανταγωνιστικά – για την εκτέλεση των έργων πλέον είναι απαξιωμένος κα εγνωσμένων πλέον αποτελεσμάτων χρόνια. Μόνο που η εποχή μας δεν είναι προοδευτικά η ίδια με την αμέσως μεταπολεμική ούτε ακόμη με την αμέσως μεταπολιτευτική, ούτε καν με την αμέσως προχρεωκοπική του 2010. Και όχι μόνο δεν είναι ίδια αλλά απαιτεί αναπτυξιακή κινητοποίηση για να μην σωρρεύεται η κοινωνική και οικονομική καθυστέρηση.
Γιατί πεπατημένη ακόμη και τώρα στην όλη υπόθεση των εργολαβιών δημοσίου νάναι η χρονική υστέρηση και όχι η χρονική εμπροσθοβαρής παράδοση του έργου και ώς κρατική νόρμα και ώς στόχευση καπρίτσιο ακόμη και στοίχημα για τον εργολάβο ???
Και κάτι που γίνεται πλέον στο εξωτερικό. Σε κάθε πλατύτερο και δημόσιο έργο υποβάλλουν προτάσεις κοστολογημένες αναλυτικά υλικά εργασίες χρονοδιάγραμμα- κόστος οι συμμετέχοντες ώς πιθανοί ανάδοχοι εργολάβοι, και κατόπιν επιτροπή ορίζει την αναδοχή, με βάση το αρχικό προετοιμασμένο σχέδιο από ανεξάρτητο μελετητή που έχει επιλεγεί και αυτός εναλλακτικά επί σχεδιαστική διαγωνιστική πρόταση. Και αυτό έχει γίνει αποδεκτό χωρίς παρερμηνίες και αναφορές σε εκπτώσεις.
Έχει παρεξηγηθεί ο όρος των εκπτώσεων στην Ελλάδα και θεάται διττά, ώς συμφέρον σε ανατολίτικα παζάρια ώς κουλτούρα, Που αυτό όμως προυποθέτει και ερμηνεύει οριστική ατέλεια λειτουργίες έστω και του ελάχιστου εμπορικού και κατασκευαστικού ανταγωνισμού.
Με δεδομένο τον ελάχιστο εμπορικό αναγκαίο υγιή ανταγωνισμό, το ποσοστό κέρδους ισορροπεί και συγκροτείται ανταγωνιστικά και δή σε μια πλατιά εξάπλωση της αγορά και της ποικιλίας στην βάση value for money προσφερομένων προ’ι’όντων και υπηρεσιών . Πώς λοιπόν μπορούν να υπάρξουν εκπτώσεις 40-70% για την παροχή υπηρεσίας με το σύστημα αποκοπής?? Ούτε αν ο κάθε ανάδοχος εκτέλεσης υπηρεσίας έργου ή ο έμπορος προ’ιόντων έχει καθετοποιημένη λειτουργική ( δηλαδή τράστ – trust -) απο την πρώτη ύλη μέχρι το τελικό σημείο πώλησης μπορεί να αναφερθεί μια πτώση του τελικού προ’ιόντος ή υπηρεσίας , και ποτέ στον βαθμό εκπτώσεων που έχει γίνει συνήθεια στην Ελλάδα στα δημόσια έργα. Αλλά όλως τυχαίως δεν αποτελεί συνήθεια στα ιδιωτικά έργα ώς αναδοχές εκτέλεσης.
Η διαφυγούσα τουριστική ή προ’ι’οντική είσπραξη γενικά από οικονομική και εποχιακά δομή ( το τουριστικό Νυδρί) , απ την αστοχία οργανωσής της συνολικά έστω και 1 μήνα, μπορεί νάναι μεγαλύτερη από το εκπτωτικό συνολικά για την Εθνική ή περιφερειακή οικονομία που επιτυγχάνεται με τις εκπτώσεις. Και επ αυτού καλά είναι να γίνει μια αναφορά και να γίνονται και προσεγγίσεις και υπολογισμοί, για να λαμβάνονται οι αποφάσεις και οι λειτουργικές παρεμβάσεις διοικητικά.