Ξεκίνησαν ν΄ ανθίζουν οι κουτσουπιές…

Άνθισαν οι κουτσουπιές ή για την ακρίβεια ξεκίνησαν να μπουμπουκιάζουν για τα καλά, εδώ στα χαμηλά, στη Νικιάνα Λευκάδας. Την φωτογραφήσαμε σήμερα στην αυλή ενός σπιτιού. Δεν φαίνεται από τον δρόμο κι όπως μας είπε η ιδιοκτήτρια του σπιτιού την είχε φυτεύσει ο παππούς της που θα πρέπει να ήταν μερακλής άνθρωπος.

Κερκίς (Cercis) είναι η επιστημονική ονομασία του γένους αυτού των φυτών που περιλαμβάνει δέντρα δασικά, κοσμητικά, φυλοβόλλα, μελιγόνα μετρίου μεγέθους και όπως αναφέρει ο Π.Γ. Γεννάδιος («Λεξικόν Φυτολογικόν», Αθήνα, 1914) το γνωστότερο είδος είναι η Κερκίς κερωνιοειδής ή κοινή (Cercis siliquastrum,) ή κοινώς Κουτσουπιά, που απαντάται σε πολλά μέρη της Ελλάδας και άλλες παραμεσόγειες χώρες.

Τα αφθονώτατα και πρώιμα ερυθρά άνθη του προηγούνται των φύλλων, όπως γράφει, και το ξύλο του δέντρου είναι συμπαγές και αρραγές, δέχεται ωραίαν στίλβωσιν και χρησιμοποιείται εις την λεπτοξυλουργικήν και την τορνευτικήν, και ιδίως από αυτό κατασκευάζονται τα κλειδοπίνακα (σ.σ. βαθιά και πλατιά ξύλινα δοχεία τα οποία σφράγιζαν με ξύλινο καπάκι και χρησιμοποιούταν από τους χωρικούς και τους κτηνοτρόφους για την μεταφορά φαγητού), αι πλόσκαι (σ.σ. ξύλινα δοχεία μεταφοράς νερού με σώμα σε σχήμα τυμπάνου το οποίο απολήγει σε ψηλό και στενό κυλινδρικό λαιμό) ή τσότραι και άλλα τορνευτά είδη.

Αναφέρει επίσης ότι οι τρυφεροί βλαστοί του θησαυρίζονται εν όξει προς βρώσιν, τα δε άνθη του εισάγονται εις τας σαλάτας.

Ονομάζεται και «Δένδρον του Ιούδα», γιατί πιστεύεται ότι από το δέντρο αυτό κρεμάστηκε ο Ιούδας ο Ισκαριώτης. Ο Θεόφραστος αναφέρει δένδρον «Κερκίδα» φέρον καρπόν «εν λοβώ», από το οποίο συμπεραίνεται ότι η σημερινή Κερκίς και η τρεμόφυλλος Λεύκη ονομάζονταν την εποχή εκείνη Κερκίδες γιατί πιθανά από το ξύλο αυτών των δύο δέντρων κατασκευάζονταν οι κερκίδες, οι σαΐτες δηλαδή των αργαλειών.