«Ένας σμπόερας την πόρτα χτύπησε πρωί πρωί…»
Ένας σμπόερας την πόρτα χτύπησε πρωί πρωί
– Σήκω λέει ετοιμάσου, για να πάμε στη γιορτή!
Είχε στη ματιά του δάκρυ με μπογιά ζωγραφισμένο
Και για γέλιο είχε φορέσει ασπρολουλουδο κομμένο!
– Μα στολή εγώ δεν έχω σμποεράκος να ντυθώ
Ούτε μάσκα για να κρύψω της ψυχής το δειλινό!
– Θα σου δώσω να φορέσεις το δικό μου το καπέλο
Και για μάσκα θα σε βάψω με του γέλιου το πινέλο!
Και δεν θα ΄χει σημασία, αν γελάσεις ή αν κλάψεις
Ένας σμπόερας θα είσαι, όλους θα τους ξεγελάσεις!
Μασκαράδες, σμποεραίοι, κι όλοι οι νοικοκυραίοι
Πάνε να φαρομανήσουν, να γελάσουν να γλεντήσουν!
Φαρομανητά και μασκαρέματα!
Ρούλα Κτενά