Χαιρετίσματα (του Παναγιώτη Ζαβιτσάνου)

Αρχίζει λοιπόν, σιγά σιγά, εν μέσω covid, με αφορμή την επένδυση στο τουριστικό περίπτερο στο κάστρο (nottion) να αναπτύσσεται ένας προβληματισμός, μια συζήτηση, για το πόσο αναγκαία είναι μια τέτοια επένδυση στο νησί.

Προς το παρόν, αυτός ο προβληματισμός εστιάζεται έντεχνα κατά τη γνώμη μου, για το αν θα υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία

(Δηλώσεις)

κ.κ δημάρχου 16/2/2021

κ. Μελά 17/2/2021

κ. Καρβούνη 13/2/2021

κ. Σολδάτου 14/2/2021

κ. Δρακονταειδή 17/2/2021

Υπαρκτό το πρόβλημα, δεν είναι το πρώτο.

Μήπως με την συγκεκριμένη επένδυση ανοίγει ο δρόμος για την συγκέντρωση δυνάμεων από επιχειρηματικούς ομίλους (θα ακολουθήσουν κ΄ άλλες) – εξαγορές ήδη υπαρχόντων επιχειρήσεων (νόμοι Καπιταλιστικής αγοράς) ναρκοθετώντας την ραχοκοκαλιά της τοπικής οικονομίας που είναι στην πλειονότητά της ατομικές- οικογενειακές επιχειρήσεις (εστίαση-λιανικό εμπόριο), μικρές ξενοδοχειακές μονάδες, τουριστικά καταλύματα, επαγγέλματα που λειτουργούν στο χώρο του τουρισμού;

Αν κοιτάξει κανείς τον σχεδιασμό που έχει ήδη μπει την τελευταία δεκαετία στο νησί (2010-2020), από κεντρικές πολιτικές επιλογές ( ΝΔ – Σύριζα – ΚΙΝΑΛ και δορυφόρους τους) και με αιχμή του δόρατος τις δημοτικές αρχές έτοιμες να τις υλοποιήσουν, τότε θα καταλάβει ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο, ότι όσα δρομολογούνται είναι αλληλένδετα.

Θέματα όπως η δημόσια περιουσία, τα δημόσια αγαθά (νερό, σκουπίδια, περιβάλλον, εργασιακές σχέσεις) είναι στο στόχαστρο των δανειστών (Α, Β, Γ Μνημόνιο).

ΕΤΟΣ 2013 λοιπόν.

Παραχωρούνται προς εκποίηση – πώληση στο ΤΑΥΠΕΔ, προφανώς σε επιχειρηματικούς ομίλους (κλειδωμένη-ταυτοποιημένη δημόσια περιουσία):

ΦΕΚ 2883Β/14/11/2013

1. ΑΒΚ75 Κάτω Αλυκές Λευκάδας, έκτασης 538600 τμ.

Αλήθεια είναι τυχαίο που δεν μπορεί να χτιστεί σήμερα η ΜΟΠΑΚ εκεί; (Δήλωση κ. Κράτσα 28/1/2021)

2. ΑΒΚ101 Βασιλική Λευκάδας, έκταση 9037τμ.

3. ΑΒΚ102 Πόντι Βασιλικής Λευκάδας, έκταση 8095τμ.

ΦΕΚ 1020/2013

ΑΒΚ129 31351,26 τμ. Βαρδάνια Λευκάδας

ΦΕΚ 2317Β/19/6/2018 Παραχωρούνται στην ΕΤΑΔ προς εκποίηση-πώληση 79 ακίνητα του νησιού (Διοικητήριο, Κλειστό στα Βαρδάνια, Γυμνάσια-Λύκεια, ΚΤΕΟ, Πυροσβεστική, ΚΤΕΛ. ΕΠΑΛ, Βιβλιοθήκη, Μαργαρίτα κλπ.)

Όπως φαίνεται, το 2013 παραχωρούνται δημόσιες εκτάσεις έτοιμες προς πώληση, το 2018 παραχωρούνται και τα κτηριακά συγκροτήματα που βρίσκονται πάνω σ’ αυτές, προφανώς στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

Το χαλί στρώνεται για τέτοιες επενδύσεις, ξενοδοχειακές μονάδες τύπου nottion πολυκαταστήματα, απ την άλλη μεριά στο τρυπάκι οι οικονομικές, αθλητικές, κοινωνικές, πολιτιστικές δραστηριότητες του νησιού.

Ταυτόχρονα για να δέσει το γλυκό την δεκαετία αυτή έχουμε απόπειρα παραχώρησης νερού στην ΕΥΔΑΠ (Σεπ. 2011) – Επανέρχεται; (ΕΥΔΑΠ στο Υπερταμείο, Ν 4389/16, Αρ.188)

Στα σκαριά η υποθαλάσσια (Δηλώσεις Βουλευτή Λευκάδας 25/5/2020), χρήση τμήματος λιμένος Νυδριού (ΕΤΑΔ 2018), Μαρίνα Βλυχού, (Ιούλ. 2020), Υδατοδρόμια (Προγ. Συμβ. Μάρ. 2020), Αγκυροβόλια; Περιγιάλι – ΜΥΚΗΝΑΙ – χρήση λιμανιού, πωλήσεις εκτάσεων στο Μεγανήσι (από το 2009).

Με αυτό το σκηνικό, όπως διαμορφώνεται ο στόχος είναι προφανής και διπλός: όλη η πίτα του τουρισμού που σε αυτό συμμετέχουν μικρές ατομικές επιχειρήσεις κλπ, να περάσει μέσα από μια αναδιάταξη, συγκέντρωση δυνάμεων – συγκέντρωση κεφαλαίου στα χέρια λίγων επιχειρηματικών ομίλων, βασικών μετόχων για την ακρίβεια, στέλνοντας στο «καναβάτσο» την πλειοψηφία των επαγγελματιών στο νησί-εργαζόμενους στην ανεργία, εργασιακές συνθήκες γαλέρας. Από την άλλη, να φορτωθεί η κοινωνία το κόστος ιδιωτικοποιήσεων (ύδρευση, απορρίμματα, διόδια).

Προτάσεις για το πώς θεωρεί κανείς την ανάπτυξη στο νησί έχουν γίνει, η επιλογή είναι στο χέρι της Κοινωνίας να αποδεχτεί ή να ανατρέψει αυτά τα σχέδια μέσα από την ενεργό συμμετοχή σε κινηματικές δράσεις- μοχλοί πίεσης.

ΖΑΒΙΤΣΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ