Ξεκινά σαν σήμερα το 1948 με την εμπλοκή Λευκαδιτών η δίκη-παρωδία του Ναυτικού | Λευκαδίτικα Νέα - Lefkada News
Published On: Πε, Μάι 20th, 2021

Ξεκινά σαν σήμερα το 1948 με την εμπλοκή Λευκαδιτών η δίκη-παρωδία του Ναυτικού

Είκοσι -μεταξύ των οποίων δύο Λευκαδίτες- θα εκτελεστούν τα ξημερώματα της 25ης Ιουνίου 1948 στο Γουδί

gourzis_georgios

Σαν σήμερα, στις 20 Μαΐου του 1948, παραπέμπονται στο Στρατοδικείο της Αθήνας πάνω από 100 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες του Πολεμικού Ναυτικού. Κατηγορούνται ότι «συνεκρότησαν τριαδικούς κομμουνιστικούς πυρήνας εις όλα τα πλοία και τας υπηρεσίας, ότι ίδρυσαν κεντρικόν γραφείον κομμουνιστικής δράσεως εις το Πολεμικόν Ναυτικόν, ότι διέπραξαν ή απεπειράθησαν πράξεις σαμποτάζ και εμπρησμών από της απελευθερώσεως μέχρι της ανακαλύψεως της συνωμοσίας και επεχείρησαν να ανατινάξουν τα αντιτορπιλλικά «Μιαούλης» και «Ανδρίας» και το αρματαγωγόν «Αλφειός», καθώς επίσης και να ακινητοποιήσουν τα αντιτορπιλλικά «Κρήτη» και «Κανάρης»…».

2_δικη_ναυτικουΑπό την δίκη-παρωδία του Ναυτικού

Το στρατοδικείο καταδίκασε 40 σε θάνατο, 21 σε ισόβια δεσμά, 9 σε κάθειρξη δέκα χρόνων και 10 σε φυλάκιση δύο χρόνων. Οι 20 εκτελέστηκαν στο Γουδί στις 25 Ιούνη 1948.

1_δικη_ναυτικουΟι στρατοδίκες κατά την ώρα της δίκης

Ανάμεσα σε αυτούς που εκτελέστηκαν ήταν και δυο συντοπίτες μας Λευκαδίτες, ο Πλωτάρχης του Πολεμικού Ναυτικού Γεώργιος Γουρζής του Κωνσταντίνου (1910-1948) από την Κατούνα Λευκάδας, ένας από τους πιο μορφωμένους αξιωματικούς της εποχής εκείνης, απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου από το οποίο είχε πάρει το πτυχίο του πολιτικού μηχανικού, και ο Κωνσταντίνος Ε. Γιαννούτσος, ναύτης από τον Καστό Λευκάδας. Μια ιστορία άγνωστη σε πολλούς. Μια ιστορία που δεν διδάσκεται στα σχολεία…

4_δικη_ναυτικουΟ «συνήθης τόπος εκτελέσεως» στο Γουδί. Εδώ τουφεκίστηνα ξημερώματα 25ης Ιουνίου 1948, οι 20 του ναυτικού. (Φωτογραφία Π. Πουλίδη)

Γουρζής Γεώργιος
του Κωνσταντίνου (1910-1948)

Γεννήθηκε στην Κατούνα Λευκάδας το 1910. Γιος Γυμνασιάρχη. Έτυχε άριστης αγωγής και μόρφωσης. Φοίτησε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, από την οποία εξήλθε ως σημαιοφόρος. Στη συνέχεια φοίτησε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, από το οποίο πήρε το πτυχίο του πολιτικού μηχανικού. Ήταν Υποπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού και ένας από τους πιο μορφωμένους αξιωματικούς του. Μιλούσε τρεις γλώσσες, Γερμανικά, Ιταλικά και Αγγλικά και ήταν στην ειδικότητά του ο μοναδικός στο Ναυτικό. Πολέμησε κατά τη διάρκεια του 1940. Ο αδελφός του Θωμάς Γουρζής, δικηγόρος παρ΄ Αρείω Πάγω, έφεδρος υπολοχαγός, έπεσε στ΄ Αλβανικό μέτωπο.

6_δικη_ναυτικου1Ο Υποπλοίαρχος του ΠΝ Γεώργιος Γουρζής που καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε τα ξημερώματα της 25ης Ιουνίου 1948

Τίμιος άνθρωπος, φλογερός πατριώτης και θαρραλέος αγωνιστής. Αυτές του οι αρετές τον έφεραν στην πρωτοπορία του αντιστασιακού κινήματος του Ναυτικού στη Μέση Ανατολή, όπου υπέστη απηνείς διώξεις για τη δράση του. Μετά την απελευθέρωση αποτάχθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό και το 1948 κατηγορήθηκε, ότι ήταν ο Γραμματέας της ΚΟΒΝ (Κομμουνιστική Οργάνωση Βασιλικού Ναυτικού). Πιάστηκε και καταδικάστηκε στην περίφημη δίκη του Ναυτικού το 1948 και εκτελέστηκε μαζί με άλλους 19 αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες του Πολεμικού Ναυτικού.

Από την απολογία του Γιώργου Γουρζή

«… Υπηρέτησα προ του 1943 στη Θεσσαλονίκη και αργότερα στην Αθήνα. Ο αδελφός μου σκοτώθηκε στο Αλβανικό μέτωπο και ότι η οικογένειά μου ήταν πάντοτε συντηρητικών αρχών και ανήκε στο Λαϊκό Κόμμα (Ο πατέρας του, Κωνσταντίνος Γουρζής, γυμνασιάρχης, το 1918 ως καθηγητής του γυμνασίου Λευκάδας καταδικάστηκε από το εκεί στρατοδικείο για τα φρονήματά του σε δέκα χρόνια φυλακή και απολύθηκε από την υπηρεσία). Στη συνέχεια λέγει, ότι το 1943 πίστεψε, όπως όλοι οι Έλληνες, στο ΕΑΜ, ως απελευθερωτική οργάνωση και αποκρούει την κατηγορία ότι υπήρξε ιδρυτής της ΚΟΒΝ στο σώμα που υπηρετούσε, δεν εμύησε κανέναν…».

7_δικη_ναυτικουΣυζήτηση (Σκίτσο Α.Ν. Φουντουκλή)

Γράφει στο βιβλίο του «Η υπόθεση του Ναυτικού 1944-1948» (Εκδόσεις Φιλιππότη, Αθήνα 1985) ο Στέφ. Μ. Φίλος:

«Οι μελλοθάνατοι περνούν στο απομονωτήριο των φυλακών «ΑΒΕΡΩΦ», τις τελευταίες στιγμές της ζωής τους με αγωνία και θάρρος. Συνάμα ο καθένας απ΄ αυτούς εκφράζει με τον τρόπο του τις τελευταίες επιθυμίες του. Άλλος συνθέτει ποιήματα, άλλος γράφει επιστολές σε φίλους και συγγενείς, άλλος συντάσσει τη διαθήκη του κ.τ.λ. Και είναι να θαυμάζει κανείς τα γραπτά αυτά μνημεία και το ψυχικό τους μεγαλείο. Και σαν υπεύθυνα κοινωνικά άτομα μας κληροδότησαν υπέροχες υποθήκες από τον έντιμο βίο τους.

Τα κείμενα αυτά, που κατορθώσαμε να συγκεντρώσουμε τα παραθέτουμε στη συνέχεια αυτούσια, για να γνωρίσουν οι αναγνώστες και οι επερχόμενες γενεές το ήθος των υπέροχων αυτών ανθρώπων, που χαρακτηρίστηκαν κατά την εμφυλιοπολεμική εκείνη περίοδο ως «μιάσματα» κι εκτελέστηκαν άδικα.»

Η διαθήκη του Γιώργου Γουρζή

Στο απομονωτήριο των φυλακών «ΑΒΕΡΩΦ» ο Γιώργος Γουρζής συνέταξε την παραμονή της εκτέλεσής του την χειρόγραφη διαθήκη του, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής (οι υπογραμμίσεις με μαύρα γράμματα είναι δικές μας):

«Με σώας τας φρένας, με διαύγειαν πνεύματος σήμερον την 24ην Ιουνίου 1948 εν τω απομονωτηρίω των μελλοθανάτων των φυλακών ΑΒΕΡΩΦ συντάσσω τη διαθήκη μου. Θα μπορούσα να γράψω πολλά αλλά δυστυχώς μου πήραν τα γυαλιά μου και δεν βλέπω. Ας με συγχωρήσουν όλοι εις όσους έκανα κακό ασυνειδήτως, διότι ενσυνειδήτως δεν έκανα ποτέ. Συγχωρώ όλους όσους μου έκαναν κακό. Ευχαριστώ όλους, όσους εφρόντισαν για μένα για να με σώσουν. Φαίνεται ότι ήταν μοιραίο. Δεν επρόδωσα ποτέ την πατρίδα μου που επότισε με το αίμα του μονάκριβου αδελφού μου. Με τη συνείδηση ήσυχη παρουσιάζομαι στον υπέρτατο Κριτή. Πεθαίνω άδικα. Δεν έχω μεγάλην περιουσία. Πάντως την επικαρπίαν της ακινήτου εν Λευκάδι περιουσίας μου αφίνω εις…. Μετά τον θάνατόν της η περιουσία μου να περιέλθη εις το Δημοτικόν Σχολείον του χωρίου μου Κατούνης Λευκάδος, στο σχολείο που έμαθε τα πρώτα γράμματα ο πατέρας μου… Απαγορεύω ρητώς την εκποίηση της περιουσίας… »

8_δικη_ναυτικουΗ χειρόγραφη διαθήκη του Γιώργου Γουρζή

Τα παρεπόμενα της διαθήκης

Και η συνέχεια, όπως την περιγράφει στο βιβλίο του ο συγγραφέας Σ. Φίλος, απ΄ όπου έχουμε αντλήσει και τα περισσότερα στοιχεία γι΄ αυτή την ανάρτηση. Η πιο πάνω διαθήκη του Γιώργου Γουρζή απασχόλησε το συγγραφέα στο πλαίσιο υπηρεσιακής του έρευνας τον Οκτώβριο του 1981, που υπηρετούσε ως επιθεωρητής Δ.Ε. στην εκπαιδευτική περιφέρεια Λευκάδας. Αποτέλεσμα της έρευνάς του ήταν και η συγγραφή του εξαιρετικού όντως προαναφερόμενου βιβλίου για τη Δίκη του Ναυτικού, που αποτελεί την πρώτη μέχρι τότε σοβαρή προσπάθεια συστηματικής και ολοκληρωμένης καταγραφής των γεγονότων της ταραγμένης εκείνης εποχής.

9_δικη_ναυτικου

«Η διαθήκη του Γεωργίου Κ. Γουρζή δημοσιεύεται και κηρύσσεται κύρια, αλλά δεν ικανοποιείται η τελευταία επιθυμία του διαθέτη. Γιατί το Υπουργείο Παιδείας με το από της 14.10.1953 έγγραφό του προς τον επιθεωρητή δημοτικών σχολείων Λευκάδας δεν εγκρίνει «την αποδοχήν υπέρ του δημοτικού σχολείου Κατούνης κληροδοτήματος του Γεωργίου Γουρζή, δεδομένου ότι ο διαθέτης κατεδικάσθη υπό του Στρατοδικείου και εξετελέσθη δι΄ αντεθνικάς ενέργειας…». Μετά την άρνηση του ΥΠΕΠΘ να αποδεχτεί τη δωρεά του αείμνηστου Γουρζή, οι κληρονόμοι αυτού διένειμαν την περιουσία του και στη συνέχεια την πούλησαν, χωρίς να σεβαστούν την τελευταία επιθυμία του διαθέτη.»

Κωνσταντίνος Ε. Γιαννούτσος

Από τον Καστό Λευκάδας. Ναύτης. Είχε συμμετάσχει στην Εθνική Αντίσταση. Ήταν μάγειρας στο Ναυτικό Νοσοκομείο Πειραιά. Καταδικάστηκε σε θάνατο στην περίφημη δίκη του Ναυτικού το 1948 και εκτελέστηκε στις 25 Ιούνη 1948 στο Γουδί, μαζί με τον Γιώργο Γουρζή και 18 ακόμη αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες του Πολεμικού Ναυτικού.

Δεν μπορέσαμε να συλλέξουμε περισσότερα στοιχεία. Ούτε επίσης παραθέτει περισσότερα στο βιβλίο του ο Στέφανος Φίλος. Νέους σε ηλικία Καστιώτες, με τους οποίους είχαμε παλιότερα μια συνομιλία φαίνεται να αγνοούσαν το περιστατικό. Οι υποσχέσεις επίσης ότι θα ρωτούσαν τους παλιότερους, που ίσως ακόμη θυμούνται, δεν ευοδώθηκαν. Αν γνωρίζει κάποιος ας μας γράψει.

Το παραπεμπτικό έγγραφο προς το Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών

Σε εφημερίδα της εποχής (ΕΜΠΡΟΣ, φύλλο της Παρασκευής 21 Μαΐου 1948) διαβάζουμε:

«Ενώπιον του Εκτάκτου Στρατοδικείου Αθηνών, συνεδριάζοντος εις την μεγάλην αίθουσαν των πολιτικών συνεδριάσεων του Πρωτοδικείου Αθηνών, ήρχισεν την 11.30΄ π.μ. της χθες η δίκη 22 αξιωματικών και 33 υπαξιωματικών του Β.Ν., 8 ιδιωτών και 54 ναυτών και διόπων, κατηγορουμένων ότι συνεκρότησαν συνωμοτικούς πυρήνας και επεχείρησαν ανατρεπτικάς ενεργείας εις τας τάξεις του Β.Ν. Οι κατηγορούμενοι εν αποτάξει, αποστρατεία ή εφεδρεία αξιωματικοί είναι:

diki_naftikou 2

Πλωτάρχαι: Γ. Γουρζής μηχανικός, Γ. Καβελάρας λιμενικός, Λ. Σπυρίδων λιμενικός, Κ. Παπαδάκης των οικονομικών υπηρεσιών, Γ. Χαριτόπουλος και Σ. Στεφανόπουλος των οικονομικών υπηρεσιών.

Υποπλοίαρχοι: Γ. Καπεκάκης, Γ. Μεταξάς μηχανικός, Π. Βλαστός των οικονομικών υπηρεσιών και Σ. Μιχαλόπουλος μηχανικός.

Ανθυποπλοίαρχοι: Δ. Θεοδωρακάτος, Γ. Παπαδόπουλος μηχανικός, Ι. Πέρρης.

Σημαιοφόροι: Α. Φουντουκλής, Ζαχ. Κοτσιάνος, Αλέξ. Μελετόπουλος, Γ. Χριστοφής μηχανικός, Ι. Θερμός, Ι. Αναγνωστόπουλος λιμενικός, Σ. Ράνιος, Ε. Παπακυριτσόπουλος και Δ. Λαγός.

Κατά το παραπεμπτικόν βούλευμα, οι δικαζόμενοι κατηγορούνται ότι συνεκρότησαν τριαδικούς κομμουνιστικούς πυρήνας εις όλα τα πλοία και τας υπηρεσίας, ότι ίδρυσαν κεντρικόν γραφείον κομμουνιστικής δράσεως εις το Πολεμ. Ναυτικόν, ότι διέπραξαν ή απεπειράθησαν πράξεις σαμποτάζ και εμπρησμών από της απελευθερώσεως μέχρι της ανακαλύψεως της συνωμοσίας και επεχείρησαν να ανατινάξουν τα αντιτορπιλλικά «Μιαούλης» και «Ανδρίας» και το αρματαγωγόν «Αλφειός», καθώς επίσης και να ακινητοποιήσουν τα αντιτορπιλλικά «Κρήτη» και «Κανάρης».

Το Στρατοδικείον απετελέσθη εκ των κ.κ. Θ. Γ. Λασπιά αντισυνταγματάρχου, ως προέδρου, Θεμ. Ταμβακά ταγματάρχου, ως Βασιλ. Επιτρόπου, Π. Ζαράγκα εφ. ανθυπολοχαγού, ως γραμματέως, και των ταγματαρχών κ.κ. Γ. Φλώρου, Ανδρ. Πετρά, Μπάλα και Π. Σφαλαγκάκου, ως στρατοδικών.

Η διαδικασία ήρχισε μετά την διαπίστωσιν της ταυτότητος των κατηγορουμένων και τον διορισμόν των συνηγόρων.

Κατόπιν ήρχισεν η ανάγνωσις του κατηγορητηρίου και εν συνεχεία εξεφωνήθησαν τα ονόματα των μαρτύρων της κατηγορίας, των οποίων ο αριθμός ανέρχεται εις 40.

Εν σχέσει με την εξέτασιν των μαρτύρων υπερασπίσεως, των οποίων ο αριθμός είναι ανώτερος των 500, ο πρόεδρος του Στρατοδικείου κ. Λασπιάς εδήλωσεν ότι θα εξεταστούν δύο μάρτυρες δι΄ έκαστον των κατηγορουμένων.

Το Στρατοδικείον απεφάσισεν όπως χωρισθή η δίκη δια των εκ των κατηγορουμένων ιδιώτην Ν. Καραγιάννην, ο οποίος ασθενήσας αιφνιδίως διαρκούσης της συνεδριάσεως μετεφέρθη εις το νοσοκομείον.

Περί την 2.30΄ μ.μ. η δίκη διεκόπη δια να συνεχισθή αύριον την 8ην π.μ. Αι συνεδριάσεις του Στρατοδικείο θα γίνονται από της 8ης π.μ. μέχρι της 3ης μ.μ., θα καταβληθή δε προσπάθεια όπως παραχωρηθή δια την καλυτέραν διεξαγωγήν της δίκης η αίθουσα της Παλαιάς Βουλής».

Περισσότερα για τη δίκη του Ναυτικού και τους δυο συντοπίτες μας που εκτελέστηκαν μετά την καταδίκη τους σε θάνατο δες εδώ: 25 Ιούνη 1948: Δυο Λευκαδίτες εκτελεσμένοι στο Γουδί μετά τη δίκη-παρωδία του Ναυτικού


Displaying 3 Comments
Have Your Say
  1. Ο/Η Παρακρατισμός λέει:

    Οι υποθέσεις Ναυτικού το 1948, πραξικόπημα του 1951 τέλη Μα’ί’ου , αεροπορίας το 1952 , είναι υποθέσεις της παρακρατικής συνομωσίας.
    Η υπόθεση του ναυτικού ώς παλαιότερη πέρασε και χωνεύτηκε μέσα στην δίνη του εμφυλίου πολέμου.
    Για το πραξικόπημα του τέλους Μα’ί’ου οι συνωμότες ( και λοχαγοί του τότε ΙΔΕΑ που ήταν κύρια μέλη της εκτροπής του 1967) ουσιαστικά έμειναν στο απυρόβλητο με 15 μέρες τιμωρία ή δεν τιμωρήθηκαν καθόλου.
    Για την υπόθεση της αεροπορίας , που εδώ τα πράγματα ήταν καταφανώς η διάθεση των παρακρατικών και των Αθηνα’ι’κών συμφερόντων να εφοδιάζουν σκόπιμα με σκάρτα ανταλλακτικά την πολεμική αεροπορία για να τρώνε τα χκρατικά χρήματα ), για την υπόθεση αυτή το 1956 η κυβέρνηση Καραμανλή έδωσε αμνηστεία σε κατήγορους συνωμότες και μιας μορφής αμνηστεία σε κατηγορουμένους που είχαν ταλαιπωρηθεί και βασανιστεί. Αλλά οι κατηγορούμενοι δεν επέστρεψαν στην στρατιωτική εργασία τους.
    Αυτό το φαινόμενο της Καραμανλικής σε όλα αμνηστείας, στο όνομα της δήθεν λήθης και της προόδου πρός τα μπρός, ήταν μόνιμη επωδός της πολιτικής και ιδεολογίας Καραμανλή σε όλα και στα πάντα. Και εξέθρεψε όλη την παρακρατική ίντριγκα και συνωμοσία τα επόμενα χρόνια , νομιμοποίησε την δημιουργία το 1958 παρακρατικής ομάδας στρατιωτικής για την αντιμετώπιση της ΕΔΑ που ήταν νόμιμο πολιτικό κόμμα και αντιπολίτευση το 1958, έδωσε βάση για τις παρακρατικές επεμβάσεις στις εκλογές του 1961 όπου υπήρξαν νεκροί, έστρεψε το παρακράτος το 1963 να δολοφπνήσει τον Γρηγόριο Λαμπράκη , και ουσιαστικά έδιωξε και τον ίδιο τον εκλεγμένο πρωθυπουργό Καραμανλή από την κυβέρνηση και την Ελλάδα , απ τον φόβο για την ζωή του. Και για την ιστορία που λέγεται, και ξεχνιέται σκόπιμα να γραφτεί , αλλά όλου και κάπου ξεφεύγει κάποια αράδα αφήγησης, ο Καραμανλής το 1963 έφυγε απ την Ελλάδα αρχικά για Ελβετία και ύστερα για μόνιμα για την Γαλλία ( τα 11 χρόνια στην Γαλλία είναι μονιμότητα ζωής )απ τον φόβο για την ίδια του την ζωή, από το παρακράτος που είχε θεριέψει. Η συνέχεια ώς ροπή και κατεύθυνση της εσωτερικής παρακρατικής παρέμβασης και ανοχής στην παρέμβαση ήταν το σαμποτάζ του έβρου που πάλι οι υπεύθυνοι έμεινα ατιμώρητοι, ελέω Καραμανλικού ισχύοντος ώς ιδεολογία αμνηστεύσεων δόγματος που είχε γίνει πλέον και κρατική ιδεολογία και πρακτική.
    Την ίδια στιγμή που εκ των υστέρων, πάλι σύμφωνα με τις Καραμανλικές απόρροιες ώς τάσεις, που ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής δίνιντας στην δημοσιότητα τα αρχεία του , απ το ομώνυμο ίδρυμα , σαφώς και ήξερε – το διατυπώνει ρητά εγγράφως- ότι οι παρακρατικές συνομωσίες ήταν μόνιμη κρατική πρακτική για χρόνια, και μάλιστα αναφέρει ενδεικτικά και ώς διαρκή συνωμότη το όνομα του πτεράρχου της αεροπορίας Χαράλαμπου Ποταμιάνου, που υπήρξε μοναρχικός σύμβουλος από το 1941, επανήλθε ώς απόστρατος αρχηγός της αεροπορίας, στα χρόνια του εφυλίου, ουσιαστικά μαζί με 2-3 άλλους ήταν η μοναρχική έδραση και προστασία των κάθε λογής παρακρατικών μες τον στρτό και στην χώρα γενικά, και μαζί με τον εξ υπαξιωματικών ( χωρίς σπουδές και εμπειρία πτητική ) παρακρατικό αρχηγό της αεροπορίας Κελα’ι’δή στήσανε το 1951-52 την υπόθεση της αεροπορίας, προμηθεύοντας σκάρτα και σάπια ανταλακτικά τα στρατιωτικά αεροπλάνα. Και για να μην χάσουν το φα’ί” σε βάρος της χώρας μεθόδευσαν τις κατηγορίες σε βάρος των αεροπόρων , και για να μην γίνει αρχηγός της αεροπορίας ο εκπαιδευμένος αξιωματικός και καλύτερος πιλότος της γεννιάς του – απ τους καλύτερους πιλότους που είδε ποτέ η Ελλάδα πολεμικά- ο έντιμος Θεοφάνης Μεταξάς. Ταλαιπωρώντας όλόκληρο το σώμα της αεροπορίας , τους στρατιωτικούς με ξύλο και βασανιστήρια, και οικογενειακές ταλαιπωρίες.
    Από το 1958 αυτό το παρακρατικό μπουλούκι ( ελέω αμνηστειών και ιδεολογίας της προόδου και Καραμανλή) οδήγησε ακόμη και το 1965 στην εκτροπή με την πτωση της εκλεγμένης κυβέρνησης , με τις συμβουλές στον άπειρο τότε νεαρό άνακτα , την ατιμωρησία τω στρατιωτικών που μεθόδευσαν το σαμποτάζ στον Έβρο, και στο τέλος λογική κατάληξη ήταν η στρατιωτική των συνταγματαρχών δικτατορική εκτροπή.
    Το κατά πόσο οι θεωρίες της Εθνικής ομόνοιας, της λήθης στην βάση της ατιμωρησίας και αμνήστευσης των εκάστοτε ενεργούντων πρακρατικών για την πρόοδο δήθεν της χώρας, το κατά πόσοσυνέβαλαν στην πρόοδο της χώρας την δεκαετία του 1950 και μετά όπως πολυδιαφημίζεται και την δημοκρατική και μεταπολιτευτικά συνολική πορεία του τόπου, και τα φαινόμενα τύπου χρεωκοπίας τα χρόνια του 2010, όπου το ίδιο το κράτος δήλωνε επίσημα ότι ποσότητες πλούτου για χρόνια ίσαμε με 2-3 ΑΕΠ είναι αδύνατο να εντοπιστούν και χρέη τεράστια από φόροκλοπή και φοροδιαφυγή και ασφαλιστικές εισφορές, είναι αδύνατο να εισπραχθούν εκ των υστέρων, και για τούτο έπρεπε να πληρώσουν οι πολίτες στην συγκυρία βίου, τα αποτελέσματα χρόνια της πρακτικής πολιτικής και ιδεολογίας των αμνηστεύσεων και των κάθε λογής λήθης ( υπερ της προόδου ), αφήνει αναπ΄ντητο το ερώτημα : Ποιάς πρόόδου ?? Αυτής της προόδου δια του παρακρατισμού ώς ιδεολογία ???

  2. Ο/Η Στου Γουδή λέει:

    Τον αξιωματικό του Ναυτικού Γουρζή τον εκτελέσανε- καλά ήταν για την ιστορία την μικρή να είχε υποδειχθεί και το σημείο εκτελέσεων- στον συνήθη τόπο » στου Γουδή» όπως λέγανε τόπο, διότι υπερέβαινε σε μόρφωση και επαγγελματική επάρκεια το προβληματικό γνωσιακό επίπεδο και επαγγελματική κατάρτηση των στρτιωτικών, που ήταν κύρια μετά το 1935 όλοι αυτοσχέδιοι από υπαξιωματικούς το πολύ , και με μειωμένη εκπαίδευση μια και ξ σχολή ευελπίδων και οι στρτιωτικές παραγωγικές σχολές είχαν κατά καιρούς μειώσει τα χρόνια σπουδών, και επέτρεπαν και την εισαγωγή κάθε νέου απαίδευτου με μόνο χαρακτηριστικό την νεανική έξαψη για καριέρα και κοινωνική και πολιτική προβολή.
    Στην αεροπορία τα χάλια ήταν απερίγραπτα, ώς νεότερο όπλο που κάθε αυτοβαυκαλιζόμενος ώς γόης και εραστής της νεαράς ηλικίας μεταπηδούσε από τον στρατό ξηράς στην αεροπορία ώς αυτοσχέδιος αεροπόρος με τις καθ όψιν μηχανικής πτήσεις, για να κυκλοφορεί κορδωμένος στις γυναικοπαρέες της Αθήνας και του Φαλήρου, ώς ήρωας τυχοδιώκτης και γενναίος νεανίας, που προκαλούσε δήθεν την τύχη του στο επικίνδυνο σπόρ της αεροπορίας και σο ακόμη ποιό επικίνδυνο τομέα της πολεμικής αεροπορίας.
    Στο ναυτικό η εκπαιδευτική παράδοση ήταν σημαντική, και οι σπουδές ήταν εφηρμοσμένες στα πλοία, και έτσι κιγώτερη ίντριγκα μπορούσε να αναπτυχθεί μεταξύ των στελεχών, ώς συνάδελφοι που γνωριζόνταν από τις συνηπηρετήσεις στα πλοία.
    Η παρακρατική ίντριγκα στις ένοπλές δυνάμεις έτσι, έπρεπε βα βάλει χέρι και στο Ναυτικό και στην Αερπορία, αφού είχε ήδη ξεκαθαρίσει παρακρατικά το τοπίο στον στρατό ξηράς από το 1935 και την δεκαετία του 1940 ώς το 1947-48.
    Για τούτο άρχισαν με το Ναυτικό οι παρακρατικοί το ξεκαθάρισμα μεθοδευμένο από ψηλά , μεσούντος επ ευκαιρία του εμφυλίου πολέμου, και αφού το ναυτικό ουσιαστικά ελάχιστη εμπλοκή είχε στον χερσαίο εμφύλιο πόλεμο. Και επειδή εφ όσον το πολεμικό ναυτικό δεν συμετείχε στον εμφύλιο πόλεμο σημαντικά ώστε να ανακαλύψουν οι παρακρατικοί επαφές ή αυτομολύσεις ναυτών με και πρός την αντίθετη πλευρά, για τούτο έπρεπε να κατασκυάζουν συνομωσίες, όπως έγινε και στο Ναυτικό το 1948 και στην αεροπορία το 1952. Στην αεροπορία μάλιστα ούτε μαύρισμα στο έδαφος δεν έκανε το φυτίλι που άναψαν κάτω από ένα αεροπλάνο οι δήθεν συνωμότες, γιατί κατ άλλες απόψεις ποτέ δεν έγινε κανένα σαμποτάζ στο εν λόγω αεροπλάνο, ή κατ άλλους που ήξεραν οι ίδιοι οι παρακρατικοί τοποθέτησαν ένα χαρτάκι στο δάπεδο κάτω από το φτερό ενός αεροπλάνου, και έφκιαξαν την συνωμοσία. Όταν η ίδι η έρευνα της πολεμικής αεροπορίας είχε αποδείξει με έγγραφα ότι εσκεμένα η ηγεσία του όπλου εφοδίαζε με σκάρτα προβληματικά ανταλλακτικά τα αεροπλάνα στην βάση της κονόμας της μεσολαβήσεως για τις στρτιωτικές προμήθειες.
    Κάθε ικανό επαρκές επαγγελματικά και μορφωμένο στέλεχος που τιμούσε την κοινή προσπάθεια των συναδέλφων ώς στρατιωτικοί, έπρεπε να εξοντωθεί. Και αυτό θα γινόνταν αν στις ηγεσίες των όπλων επικρατούσαν οι άκαπνοι ανεπαρκείς δολοπλόκοι που ποτέ δεν είχαν συγχρωτιστεί με συναδέλφους εν πολεμικώ κινδύνω για την προστασία της χώρας, αλλά χρώσταγαν την παρουσία τους στο στρατό στην ίντριγκα και τις περίεργες εξελικτικές προωθήσεις “ως καριέρα.
    Ο σεβασμός αλλήλων μεταξύ των συναδέλφων μαχόμενων στρατιωτών και αξιωματικών, δεν επέτρεψε ποτέ και δεν θα επιτρέψει- όπως και σε όλες τις εργασίες- ούτε ίντρικες ούτε χαφιεδισμούς μεταξύ συναδέλφων, ακόμη και μεταξύ αντιπάλων μαχόμενων και δή στο σώμα της αεροπορίας ώς αντίπαλοι .
    Για τούτο και οι Εγγλέζοι αεροπόροι , όταν το 1918 κατερίφθει ο Γερμανός κόκκινος Βαρώνος Φόν Ριτχόφεν ( ένας απ τους καλύτερους πιλότους της ιστορίας) τον κήδευσαν με απεριόριστες τιμές, και αφού πρώτα ειδοποίησαν τους Γερμανούς με ρήψι επιστολής σε κουτί και με αποδεικτικό το παρασημό , για την κατάρηψι του Γερμανού αεροπόρου.
    Οι ηγεσίες του Ναυτικού και της αεροπορίας αυτά τα χρόνια ήταν διαβρωμένες παρακρατικά, με σύμφωνη γνώμη του συνολικού παρακρατισμού της χώρας. Δεν είναι τυχαίο που οι Αμερικανοί σύμβουλοι το 1948, δεν μπορούσαν να καταλάβουν το τι συνέβαινε στο στράτευμα που μάχονταν στον εμφύλιο πόλεμο. Αλλά και εδώ η παρακρατική οργάνωση έβγαζε τους Αμερικανούς στρατιωτικούς συμβούλους άσχετους και ακατάλληλους να καταλάβουν και να κατανοήσουν την δήθεν Ελληνική πραγματικότητα. Τα επεισόδια μεταξύ Αμερικανών και Ελλήνων στρτιωτικών είναι αμέτρητα τα έτη 1948 κύρια, και είναι και αυτός ένας λόγος που οι Αμερικανοί έριψαν για πρώτη φορά τις Βόμβες ναπάλμ και ώς εφαρμογή του όπλου αυτού, αλλά ώς μια διεργασία να αντεπεξέλθουν τις δυσκολίες συνεννόησης για τις συγκρούσεις που είχαν με τους έλληνες κυκλωματίες στρατιωτικούς. Και να δείξουν ότι μ΄νο με δική τους παρέμβαση μπορεί να τελειώσει ο εμφύλιος νικηφόρα και άμεσότερα.
    Κύριος ώς νεαρός που κατηγορούσε τους αεροπόρους – τον είχαν βάλει μπροστά- ήταν ένας τότε νεαρός αξιωματικός της αεροπορίας Σκαρμαλιωράκης- ήταν δύο αδέλφια- που το 1967 ήταν απ τους σκληρούς του πραξικοπήματος, και ακόουθος του Ιωαννίδη το 1974, για την εκδίωξη του Παπαδόπουλου και το κυπριακό.
    Μετά πήραν όλοι αμνηστία, θύτες και δήθεν θύματα. Η αμνηστεία δινόνταν για να καλυφθούν και να προστατευτούν οι θύτες- δηλαδή να συνεχίσουν την δράση των- όπως και έγινε.. και αυτό ήταν ιδεολογική επιλογή για την συγκρότηση που πολιτικού και της διακυβέρνησης της χώρας, και της κανοναρχήσεως των πολιτών για το τι είναι κράτος. Αλλά και για την συνέχιση του κρατικού αστισμού της κονόμας και των χρυσών λιρών και του Αθηανα’ι΄κού μόλις αναδυόμενου νεοπλουτιστικού αντιπαροχικού κέρδους και κοιωνικών των πολυλατοικιών ρετιρέ και ιδιωτικών γκαρσονιερών για το ερωτιλίκι κάθε μεταπολεμικού κατσαπλιά και μκατοχικού μαυραγορίτη.
    Το γιατί το Ελληνικό κράτος δεν μπορεί να εισπράξει τα δισσεκατομμύρια χρεωστούμενα σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές- αφού οι δημιουργήσαντες αυτά έχουν πεθάνει αφού πέρασαν για χρόνια καλά ώς νεοπλουτισμός και ξεζούμισαν τα κρατικά ταμεία ουσιαστικά, αφού πλήρωναν τα κορό’ιδα οι νουνεχείς αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι για να ζήσουν ( και οι θυρωροί των γκαρσονιερών τους οποίους ώς κορό’ισδα δημιούργησαν οι ίδοι), είναι απόλυτα εξηγήσιμο.
    Για τούτο και η ΔΕΗ υπερδιπλασιάστηκε το 2010, και οι φόροι και η ανεργία διογκώθηκαν, και αντίστοιχα εφευρέθηκαν και οι υποκατώτατοι μισθοί.

  3. Ο/Η ΚΑΒΒΑΔΑΣ ΘΩΜΑΣ λέει:

    Η οργάνωση όλης της υπόθεσης είχε αρχή, μέση και τέλος. Ηταν καλά οργανωμένη, από την φυγόδικη αστική κυβέρνηση της χώρας με τις παραφυάδες της στο στράτευμα…Όχι μόνο δεν πολέμησαν τον φασίστα κατακτητή, αλλά έκαναν τα πάντα για την εξόντωση αυτών που αντιστάθηκαν….Στόχος τους η Εαμική Αντίσταση και το ΚΚΕ….Ξεκίνησαν το 1944 και τέλειωσαν το 1948….Με την συγκρότηση της ΠΕΑΕΑ, κυβέρνηση βουνού, το 95% των στρατευμένων αξιωματικών και υπαξιωματικών του τότε βασιλικού ναυτικού τάχθηκαν στο πλευρό της…Αυτή ήταν η αιτία…..Τα πρακτικά της δίκης και η μελέτη της όλης ιστορίας δείχνει το αποκρουστικό πρόσωπο του του φασισμού και της ξενόδουλης αστικής κυβέρνησης της χώρας…………………..Στάθηκαν όρθιοι και πέθαναν σαν άνδρες τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο…..Οι διώκτες τους, φασίστες αρχηγοί των όπλων, και οι μάρτυρες κατηγορίας, αποβράσματα, και κοινοί κλέφτες, σύρθηκαν για το υπόλοιπο της ζωής τους σαν φίδια στούς υπονόμους………

Αφήστε το σχόλιό σας

XHTML: You can use these html tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>