Δ.Ε.Ε.Π Λευκάδας της Ν.Δ.: «Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α αποτελεί εθνική παραφωνία και ο τοπικός συντονισμός του μια κακοφωνία»
Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε μέσα από έναν παραληρηματικό και διχαστικό λόγο μια άνευ προηγουμένου αήθη επίθεση στον Βουλευτή Λευκάδας κ. Θανάση Καββαδά και στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Η πραγματικότητα είναι ότι ο Θανάσης Καββαδάς έχει σαν ασπίδα του την σχέση εμπιστοσύνης με τον Λευκαδίτη πολίτη, την αγάπη του για τη Λευκάδα την ανθρωπιά του και τον ενωτικό του λόγο.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατία και ο βουλευτής έχουν να επιδείξουν πλούσιο και σημαντικό έργο, ορατό στους πολίτες.
Τα φαντάσματα του χθες που ξέρουν μόνο να διχάζουν, θα πάρουν απάντηση από τους ίδιους τους πολίτες.
Θα αναφερθούμε στην πρόσφατη συνεδρίαση της Βουλής για τις αμυντικές δαπάνες όπου από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α μας κάνουν μαθήματα και προσπαθούν να εμφανιστούν ως τιμητές, όταν:
– Δεν ψήφισαν την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία που προβλέπει ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής αν ένα από τα δύο κράτη δεχθεί επίθεση.
– Χθες στο νομοσχέδιο για την προμήθεια των 6 Rafale, των 3 φρεγατών Belharra, των 44 τορπιλών και υλικών που αναβαθμίζουν τις δυνατότητες των υποβρυχίων μας, δήλωσαν «παρών» επί της αρχής.
– Δεν ψήφισαν την συμφωνία για την ΑΟΖ με την Αίγυπτο.
– Δεν ψήφισαν τις αμυντικές δαπάνες της χώρας, θεωρώντας ότι η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει υπαρκτή απειλή από την Τουρκία.
– Την ώρα που η χώρα δεχόταν την υβριδική επίθεση με την απόπειρα εισβολής στην Έβρο που οργανώθηκε από το βαθύ τουρκικό κράτος, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α ήταν εξαφανισμένος ενώ κάποιοι από τους κατά επάγγελμα «δικαιωματιστές» του, κατηγορούσαν την κυβέρνηση γιατί φρουρούσε τα εθνικά μας σύνορα.
– Από το βήμα της Βουλής ο κ. Γιώργος Τσίπρας υποστήριξε ότι «η άμυνα της χώρας δεν είναι αυτοσκοπός». Εάν, όμως, για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α η άμυνα της χώρας δεν είναι αυτοσκοπός για τη Νέα Δημοκρατία η άμυνα της χώρας είναι ο υπέρτατος αυτοσκοπός.
Οι παραφωνίες και οι κακοφωνίες βρίσκουν χώρο και παραπλανούν τους πολίτες μόνο μία φορά, δεν επαναλαμβάνονται.
Η αντιμετώπιση γενικά όλων των σοβαρών θεμάτων καθώς και οι χειρισμοί από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα το επιστρέψουν εκεί που ανήκει στο ποσοστό του 3%.
Η Λευκάδα έχει έναν υπεύθυνο και αποτελεσματικό βουλευτή τον Θανάση Καββαδά.
Η Ελλάδα έχει μία Κυβέρνηση αυτή της Νέας Δημοκρατίας που πράττει για το εθνικό συμφέρον, το καλό όλης της κοινωνίας με αίσθημα ευθύνης.
από την Δ.Ε.Ε.Π Λευκάδας της Νέας Δημοκρατίας
(ΔΤ, Λευκάδα 16/02/2022)
Eίναι λογικό , μια και εφ όσον είμεθα 15-16 μήνες πρίν τις εκλογές, η αντιπολίτευση οξύνει συνδυασμένα και απ το κέντρο διακτινισμένα πρός την περιφέρεια , οξυνει την αντιπολίτευση για να φτάσει στο pic της συσπείρωσης στον εκλογικό χρόνο προοδευτικά. Και για τον πρόσθετο λόγο ότι στον Σύριζα και συνιστώσες ( μην το ξεχνάμε αυτό ώς συνιστώσες ) , υπάρχει και το θέμα επιβίωσης του αρχηγού του κου Τσίπρα, που θα πάει σε η χαμένη εκλογή το 2023, και που λόγω απλής αναλογικής αν πάει σε 3η εκλογή πάλι χαμένη.. ουσιαστικά τα πολιτικά ήθη της εποχής και οι συγκυρίες ηλικιών του πολιτικού δυναμικού , θέτουν το θέμα της αποχωρησής του, απ την αρχηγία του Σύριζα. Θα το θέσουν και οι συνιστώσες, αν δεν το έχουν ήδη διαμηνύσει.
Η ύπαρξη του κινάλ – Ανδρουλάκη ακουμπά περισσότερο σε μια απορόφηση ποσοστού ψήφων απ τον Σύριζα, που όσο μικρή και νάναι δεν παύει νάναι ισχυρή πιθανότητα.
Έτσι, ο πολιτικός που μετά τις εκλογές – με απλή αναλογική το 2023- θα θέλει να πάει σε κυβερνήσεις συνεργασίας θα είναο ο αρχηγός του Σύριζα για να διασωθεί ο ίδιος. Εξ άλλου έχει στην ιδεολογική του και πολιτική του φαρέτρα ο κος Τσίπρας την συνεργασία του με τον δεξιότερο κάπως της δεξιάς κο Καμμένο τα έτη 2015-2019, και ασφαλώς μέσα στα πλαίσια των επικοινωνημάτων που θα πλασσαριστούν απ τον Σύριζα/Τσίπρα θα είναι και η δυνατότητα της συνεργασίας με την Νέα Δημοκρατία, αφού θα έχει το κεκτημένο της πρώην συνεργασίας με τον Καμμένο, μέσα στα πλαίσια της συνολικής πολιτικής ιδεολογίας της κολοτούμπας ( διεθνής όρος πλέον που εισήγαγε ο Σύριζα) του 2015 και μετά.
Αν λοιπόν δεν οξυνθει το πολιτικό τοπίο ώς στόχευση της αντιπολίτευσης του Σύριζα/ Τσίπρα.. πώς θα ελπίσει στην κορύφωση (pic) της συσπείρωσης πρός τον Ιούνιο του 2023 που θα γίνουν- και πρέπει να γίνουν τότε και μόνο- οι βουλευτικές εκλογές ??
Βέβαια η σχέση των εγκεφάλων και θίνκ τάνκ του Σύριζα με την ιστορία και τις εκδοχές της , είναι σχέση αποξένωσης και οι ίδιοι είναι και ανιστόρητοι, έστω και αν υπάρχουν ακόμη ηλικιακά γεννεαλογικά στελέχη στον Σύριζα που ακουμπάνε στην ζώσα μεταολιτευτική ακόμη και προδικτατορική ιστορική πολιτική εμπειρία. Και είναι ανιστόρητοι διότι, ουσιαστικά ώς πολιτική μεθοδολογία για να προσεγγίζουν την αντιπολιτευτική αναγκαιότητα στις μέρες μας, χρησιμοποιούν και καταφεύγουν στην τακτική του πολιτικού διακτινισμού των αποφάσεων και πρακτικών, απ το κένυτο πρός την περιφέρεια. Δηλαδή ανατρέχουν σε Οθωνικές πρακτικές της εξουσίας και των δομών της και πρακτικών της απ το κέντρο που επιδιώκουν να μεταφερθούν και στην περιφέρεια.
Και εφ όσον σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, εξαπολύθηκε και η πρόταση μομφής στην κυβέρνηση πριν λίγες μέρες ( ήξεραν στον Συριζα τα αποτελεσματά της ) για τούτο και αυτή η πρακτική διακτινιζόμενη πρέπει να υλοποιείται με προσπάθεια πολιτικών επιθεσεων και στους βουλευτές της περιφέρειας. Και αυτό κάνουν.
Που είναι το όλον παράδοξο, για την όποια αντιπολιτευτική πρακτική των κομματικών οργανώσεων του Σύριζα για τους βουλευτές αρχικά κυβερνώντος κόμματος, αλλά και του επίδοξου πλέον ( για αφαίρεση ψήφων απ τον Σύριζα ) αντιπάλου κινάλ ???
Το όλο σκηνικό του Σύριζα της όξυνσης της αντιπολιτευτικής του τακτικής δεν θα του βγεί. Θα τον ενοχοποιεί για περισσότερη διασπορα ανασφάλειας και την ύπαρξη τσακωμάρας, σε μια κοινωνία κυριολεκτικά καθηλωμένη αποζητούσα λίγη ασφάλεια και ηρεμία χρόνια , και που έχει να αντιμετωπίσει στον ενεστώτα χρόνο και πέρα την πρόσθετη ανασφάλεια της τρομακτικής ακρίβειας κόστους ζωής , για την οποία και η κυβέρνηση δεν μπορεί να την κουμαντάρει και ώς κυβέρνηση είναι υπεύθυνη με τις επιλογές της για αυτή την ακρίβεια. Και αν δεν είναι η κυβέρνηση εκάστοτε υπεύθυνη, τότε ποιός είναι ??. Aλλά αν οι πολίτες νοιώθουν πιότερο ανασφαλείς απ τους χειρισμούς της κάθε κυβέρνησης, τότε γιατί οι τσακωμάρες που επιδιώκει η αντιπολίτευση δεν θα αυξήσουν την ανασφάλεια και την απέχθεια των πολιτών ?? Και η μεγαλύτερη ανασφάλεια σπρώχνει τον κόσμο στην πεπατημένη ακόμη και ώς συντηρητικότερη έκφανση ιδεολογική και πολιτική , και αυτό οφείλει να το γνωρίζει καλά η αυτοαποκαλούμενη αριστερά του Σύριζα, και απ την προδικτατορική ιστορική εμφατική εμπειρία.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει συγκυριακά ακουμπήσει στις εξοικονομητικότερες ιδεολογικές τάσεις της εποχής , συντηριτικότερες ας τις πεί κάποιος, που κυριαρχούν ώς διευθνέστερη ιδεολογική συνθήκη περιορισμών και ορθολογικότητας ( αναγκαίας σε επίπεδο κοργάνωσης κράτοθς στην Ελλάδα) που θα ενέσκηπταν ουσιαστικά μετά το για χρόνια διεκδικητικό ( και εκάστοτε αντιρεαλιστικό ) κοινωνικό πλαίσιο της μεταπολίτευσης απ το 1974 και μετά. Αυτή η εξοικονομιτικότερη τάση ώς μεγάλο Ευρωπαικό και παγκόσμιο μέ ιδεολογικό και πολιτικό μέγεθος, εκπροσωπείται πληρέστερα απ την Νέα Δημοκρατία στην Ελλάδα , και αφήνει απ έξω, ώς και αναγκη αφουγκρασμάτων που έχουν οι πολίτες, κάθε ένταση διεκδικητισμού μη ρεαλιστικού και τσακωμάρας που ενσκύπτει ώς πολιτικό ιδεολόγημα από κομματικές προτάσεις. Τελικά με τις προτάσεις μομφής του Σύριζα, και τις απόψεις όξυνσης της πολιτικής αντιπαλότητας , οι πολίτες θα δούν το κύμα ακρίβειας να μειώνεται ?? Και ας έχουν κατανείμει την ευθύνη στην κυβέρνηση για το κύμα ακρίβειας και την αύξηση της βιοτικής ανασφάλειας.
Το επόμενο που θα κάνει λάθος – και θα το κάνει αν ήδη δεν το κάνει – ο Σύριζα θάναι η προσωποποίηση της πολιτικής όξυνσης και κόντρας. Και τούτο αν δεν το κατραλαβαίνουν στον Σύριζα βγαίνει σε βάρος τους. Διότι στις εαρχιακές πολιτικές δομές και εκπροσωπήσεις, στις μικρότερες πληθυσμιακά κοινωνίες που η προσωπική αναγνωρισιμότητα είναι ισχυρή και στις εκλογές ισχύουν και προσωποπαγή κριτήρια ψήφων ή κοινής καταγωγής χωριών, ή επαγελματικές γνωριμίες, η πολιτική κόντρα στους βουλευτές είναι περισσότερο προσωποποιημένη απ ότι στις μεγαλοπούλεις της απροσωπίας και ενός ιδεολογικού εσμού που καθορίζει και την εκλογική συμπεριφορά. Και όσο μικρότερες είναι οι επαρχίες και κοινωνίες αυτών, τόσο το πολιτικό ή ιδεολογικό ώς αντιπαλότητα μορφοποιείται ώς προσωποποιημένο και εξατομικευμένο στοιχείο.
Υπό αυτή την έννοια , και οι φόβοι των κομματικών παραγόντων της ΝέαςΔημοκρατίας στην Λευκάδα, για τα πιθανά αρνητικά αποτελέσματα για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας , που μπορεί να έχει η σκλήρυνση της κριτικής στον βουλευτή του κόμματος απ τον κομματικό Σύριζα, μπορεί και να μην έχει μεγάλη βάση φόβου. Στον βαθμό που αυτή η σκληρή αντιπολιτευτική κομματική κριτική, ουσιαστικά εκλαμβάνεται απ τους πολίτες ενεργοποιει για τους πολίτες ώς προσωποποιημένη πρακτική ή προσωποποίηση της πολτικής. Και τότε αυτό ουσιαστικά αποδιώχνει μάζα ψηφοφόρων αυτονομημένων πλέον απ το κομματικό στοιχείο, εδώ και χρόνια, που είναι κοινά παραδεκτό ότι αποτελούν το κέντρο του πολιτικο ιδεολογικού οικονομικού συστήματος. Είναι αυτή η μάζα, ή μεγάλο μέρος της μάζας που προοδευτηκα διογκώθηκε μέσα στην πολιτική μεταπολεμική συσσωμάτωση ( και ευτυχώς που διογκώθηκε ) και που έδωσε τα εκλογικά αποτελέσματα μεταπολιτευτικά στον χρόνο.
Το δομικο πρόβλημα του Σύριζα ( ώς κομματικός σχηματισμός που δημιουργήθηκε επικοινωνιακά χωρίς ιστορικό κρίσιμο μέγεθος σώρρευτικά ψηφοφόρων στον χρόνο ώς πυρήνα ) θα φανεί στον επόμενο πολιτικό κύκλο.
Η πολιτική και κομματική πρακτική αύξησης της ανασφάλειας των πολιτών με διενέξεις, προσωπικές επιθέσεις, κατηγορίες
επί προσωπικού , γενικά τσακωμάρες σπρώχνει εξοικονομητικά τους πολίτες . Και οι ανιστόρητοι του Σύριζα/συνιστώσες δεν μπορούν να το καταλάβουν. Εξηγείται αυτό διότι, και η κατανοήση του πολιτικού ιστορικού στοιχείου απαιτεί και μόχθο μελέτης ακόμη και των ενεστωτικών συγκυριών, και αυτοαλλοίωση των εκάστοτε αυτοπροσδιορισμών καθενός, έστω και αν αυτός ή αυτοί αυτοκαθορίσθηκαν ώς προοδευτικοί ελέω εαυτού των.