«Αν το θέλει ο λαός της Ουκρανίας»…

«Αν ο λαός της Ουκρανίας θέλει να μπει η χώρα του στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ποιος έχει το δικαίωμα να του το απαγορεύσει»; Αυτό είναι ένα επιχείρημα που ακούμε πολύ συχνά από τους εκπροσώπους και υπερασπιστές της ευρωΝΑΤΟϊκής πλευράς στον πόλεμο στην Ουκρανία και της εμπλοκής της χώρα μας σε αυτόν.

Δεν έχουμε υπόψη μας πότε ρωτήθηκε ο λαός της Ουκρανίας για τα παραπάνω (εκτός αν εννοούν το πραξικόπημα του 2014 που βαφτίζουν «επανάσταση»), ξέρουμε όμως ότι σαν σήμερα, στις 17 Μάρτη του 1991, ρωτήθηκε, όπως και οι άλλοι λαοί της ΕΣΣΔ, για το αν θέλει να διατηρηθεί η Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών ή όχι.

Σε εκείνο το δημοψήφισμα ψήφισαν συνολικά 148,5 εκατομμύρια πολίτες (συμμετοχή 79,5%) και υπέρ της διατήρησης της ΕΣΣΔ τάχθηκαν 113,5 εκατομμύρια, το 77,85% όσων ψήφισαν. Όσον αφορά τον λαό της Ουκρανίας συγκεκριμένα, ψήφισαν στο δημοψήφισμα 22,1 εκατομμύρια άνθρωποι και υπέρ της διατήρησης της ΕΣΣΔ τάχθηκε το 71,5%.

Βέβαια, τα πράγματα είχαν πάρει ήδη την τροπή τους, η αντεπανάσταση βρισκόταν ήδη στο τελικό της στάδιο και τον Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς υπογράφηκε η διάλυση της ΕΣΣΔ από τους προέδρους της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας.

Αντί, δηλαδή, να γίνει αυτό που ήθελαν οι λαοί και για το οποίο εκφράστηκαν, έγινε αυτό που ήθελε η ανερχόμενη αστική τάξη της Ρωσίας και των άλλων χωρών, οι πολιτικοί της εκπρόσωποι και φυσικά οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η τότε ΕΟΚ.

Ας αφήσουν, λοιπόν, την επιλεκτική τους ευαισθησία για τη θέληση του ουκρανικού και των άλλων λαών, γιατί έχουμε δει πολλές φορές πόσο την υπολογίζουν.

Αλήθεια, όμως, μήπως ξέρουν να μας πουν τι θέση πήρε και τι ρόλο έπαιξε στα γεγονότα της εποχής ο… «θανάσιμος» εχθρός τους, Βλ. Πούτιν;

(902.gr)