«Δεν θα πάμε να ψηφίσουμε, τους σιχαθήκαμε όλους!»
Γράφει ο συνεργάτης μας Αιθεροβάμων…
 |
Ο ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ σχολιάζει τη φράση: «Δεν θα πάμε να ψηφίσουμε, τους σιχαθήκαμε όλους!» |
Μέρες τώρα ο ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ συζητάει με φίλους του για τις εκλογές.
«Δεν θα πάμε να ψηφίσουμε, τους σιχαθήκαμε όλους!» ακούει συνέχεια να του λένε.
Τους ξέρει από μικρά παιδιά, είναι ήσυχοι, ακέραιοι άνθρωποι, οικογενειάρχες, με βασική τους έγνοια, το μέλλον των παιδιών τους.
Αυτή η επιμονή όμως, που δείχνουν για αποχή από τις εκλογές, τον προβληματίζει και θέλει να εκφράσει την άποψη του γι’ αυτό το σοβαρό θέμα με ένα δικό του τρόπο.
Έτσι την επόμενη φορά, που ακούει την ίδια επίμονη άρνηση, ο ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ ανοίγει ένα βιβλίο(1) και τους παρακαλεί να τον ακούσουν:
«… Οι περισσότεροι Έλληνες αντιδρούν στη διαφθορά της εξουσίας με αισθήματα αποστροφής και αναδιπλώνονται στον ιδιωτικό βίο.
Λιγοστεύουν οι ενεργοί πολίτες.
Το άτομο αποξενώνεται, αποστασιοποιείται, βυθίζεται στην αδιαφορία και την απάθεια. Διπλός ο κίνδυνος.
Από τη μια μεριά αφήνονται ασύδοτοι οι φαύλοι κομματάρχες και ανεξέλεγκτοι οι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί στο όργιο της διαφθοράς. Από την άλλη πολλαπλασιάζονται τα αδιέξοδα, βαθαίνει η πολύμορφη κρίση.
Και οι «σωτήρες» καραδοκούν, εγχώριοι και ξένοι…
Καταπτοημένος ο πολίτης από την αχρειότητα και τις αυθαιρεσίες των ανθρώπων της εξουσίας χάνει το δημοκρατικό του ήθος, γίνεται «φιλιδέσποτος»(2) και «κενεόφρων»(3) για να θυμηθούμε τον Θέογνι(4).
Παρακολουθεί την πολιτική διαφθορά όπως τα σήριαλ των τηλεοπτικών σταθμών, τις ταινίες βίας και τρόμου, χωρίς καμιά συμμετοχή.
Συχνά οργίζεται, ονειδίζει, ή σαρκάζει. Και η εξουσία συνεχίζει ανενόχλητη τα επαίσχυντα έργα της.
Ο σκύλος γαυγίζει το τραίνο περνά…
Η εξουσία επιθυμεί τον εκφυλισμό του πολίτη σε άβουλο καταναλωτή που απολαμβάνει αποχαυνωμένος τα τηλεοπτικά θεάματα.
Χρειάζεται πολίτη που ελαύνεται αποκλειστικά από το προσωπικό του συμφέρον, πολίτη με ατομικιστικό πνεύμα και φρόνημα, πολίτη που ανέχεται τα πάντα.
Να μη διαμαρτύρεται ποτέ. Να λέει πάντα «ναι».
Με τη μαζική πλύση εγκεφάλου και τη χειραγώγηση, καλλιεργεί τις καταναλωτικές του μανίες, την απληστία για υλικά αγαθά και κυρίως το πάθος της απόλαυσης, που γίνεται αποκλειστικός σκοπός της ζωής.
Αυτή την ιδεολογία, που αποκαλούσε «φασιστικό ηδονισμό» ο Παζολίνι…»
Η εξουσία παροτρύνει τον πολίτη να δανείζεται και να χρεώνεται για να αποκτήσει περιττά αντικείμενα.
Γιατί έτσι τον υποδουλώνει χωρίς αλυσίδες και στρατόπεδα.
Αντικειμενικός σκοπός του συστήματος, να περιορίσει τον πολίτη στον ιδιωτικό χώρο. Να παραιτηθεί από το δικαίωμα συμμετοχής στη διαχείριση των κοινών και στον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας.
Ο ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ σταματάει την ανάγνωση και κοιτάζει τους φίλους του στα μάτια.
Βλέπει ένα προβληματισμό και μια συγκατάβαση στο πρόσωπό τους.
— Δηλαδή μας προτείνεις να πάρουμε μέρος στην ψηφοφορία για την εκλογή των νέων αρχόντων του τόπου μας.
Και τι μας λες να ψηφίσουμε;
Σ’ αυτό θα σας απαντήσω σε λίγες μέρες λέει με ικανοποίηση ο ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ…
 |
Σημειώσεις:
(1) Κυριάκου Σιμόπουλου, «Η διαφθορά της Εξουσίας», 1992
(2) Φιλιδέσποτος: ο αγαπών τον κύριόν του
(3) Κενεόφρων: ο ματαιόφρων
(4) Θέογνις ο Μεγαρεύς 548 – 544 π.Χ. Έλληνας ελεγειακός ποιητής των αρχαίων χρόνων από τα Μέγαρα της Αττικής. Ο ποιητής στο έργο του κακίζει την νέα μορφή διακυβέρνησης, καταγγέλλει την ηθική απαξία των απλών πολιτών και υποδεικνύει το ρόλο του χρήματος στη διάβρωση των ηθών.
Ο Κυριάκος Σιμόπουλος, δημοσιογράφος, ιστορικός και συγγραφέας γεννήθηκε στο Καστανοχώρι Μεγαλόπολης (Κραμποβό) στις 31 Δεκεμβρίου του 1921.
Σπούδασε στη Νομική Αθηνών. Ηταν εξαίρετος γλωσσομαθής, αφού μιλούσε οκτώ γλώσσες . Η γερμανική κατοχή, τον βρήκε στην Αθήνα όπου συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση και έγραφε με το ψευδώνυμο «Αχιλλέας» στον παράνομο τύπο της Εθνικής Αντίστασης από το όρος Ελικώνα. Το 1947, στρατιώτης, εξορίστηκε στη Μακρόνησο όπου έμεινε μέχρι το 1950 με τραυματισμένη υγεία που τον ταλαιπώρησε σε όλη του τη ζωή. Στη συνέχεια αφιερώθηκε στη δημοσιογραφία την οποία υπηρέτησε με συνέπεια για 35 χρόνια από τις στήλες πολλών εφημερίδων. Στα άρθρα του υπέγραφε με το μυθικό ψευδώνυμο «Ανταίος».
Πέραν της δημοσιογραφίας, ο Κυριάκος Σιμόπουλος υπήρξε εξαίρετος ιστορικός και συγγραφέας. Ασχολήθηκε συστηματικά με την ιστορική έρευνα με αξιόλογο και πλούσιο συγγραφικό έργο. Εξέδωσε πάνω από είκοσι βιβλία ιστορικού περιεχομένου που έτυχαν ευμενούς αποδοχής από το ελληνικό κοινό, γνωρίζοντας μεγάλη κυκλοφορία και πολλές επανεκδόσεις.
Ιδιαίτερα σεμνός και έντιμος, αλλά και έντονα κριτικός, κατηγορηματικός και ασυμβίβαστος στις ιστορικές και κοινωνικές του απόψεις, ο Κυριάκος Σιμόπουλος, έζησε και έδρασε αθόρυβα, στο περιθώριο της δημοσιότητας, μακριά από τους κύκλους που θα του εξασφάλιζαν πλατιά και επίσημη προβολή.
Πέθανε ήσυχα στις 14 Οκτωβρίου του 2001 στην Αθήνα.
Ο Αιθεροβάμωνας
ειτε ψηφησουμε ειτε δεν ψηφησουμε το ιδιο αποτελεσμα θα εχουμε… οταν ενα συστημα τεινη προς την διαλυση , ελεγε ο σαρτρ , τοσο το καλο που θα συμβη εντος του οσο και το κακο , εξ ισου στην διαλυση του συντελουν.
Δεν νομίζω ότι το να πάω να μην ψηφίσω είναι «Διαμαρτυρία» αλλά «Παραίτηση».
Άλλωστε γι’αυτόν τον λόγο υπάρχει και το λευκό ψηφοδέλτιο (άσχετα αν με τον «δίκαιο» εκλογικό νόμο που έχουμε πάει στο πρώτο κόμμα).
Αλλά για σκεφτείτε να βρεθούν 35% – 40% λευκά ψηφοδέλτια, τι κρύος ιδρώτας που θα τους λούσει…
… Πόσο ωραίο θα ήταν αν ερχόταν πρώτη σε ποσοστά η «λευκή ψήφος» να ήταν υποχρεωμένοι να ξανακάνουν εκλογές με νέα πρόσωπα ως υποψήφιους;
Αγαπητή Μαρία για το θέμα που αναφέρεις έχει γράψει ένα καταπληκτικό βιβλιο ο Νομπελίστας O Ζοζέ (Ιωσήφ) ντε Σούζα Σαραμάγκου (José de Sousa Saramago).
«Περί Φωτίσεως»
Σε κάποια χώρα γίνονται εκλογές. Η καταμέτρηση των ψήφων στην πρωτεύουσα αναδεικνύει πρώτη δύναμη το λευκό με ποσοστό περίπου 70%. Oι εκλογές επαναλαμβάνονται την επόμενη Κυριακή και το λευκό ξεπερνά το 80%……
Αξίζει να το διαβάσεις !
Ο Πορτογάλος συγγραφέας έχει πει :
«Δεν είμαι απαισιόδοξος, είμαι ένας αισιόδοξος καλά ενημερωμένος»
Έχω μια απορία! Αυτοί που λένε την παραπάνω φράση (και νομίζω πρέπει να είναι αρκετοί, τουλάχιστον στα λόγια) για ρώτα τους. Πηγαίνοντας στην κάλπη θα προχωρήσουν στο επόμενο βήμα? Θα με ρωτήσεις, ποιό είναι αυτό?
Μα το ξέρουν και οι ίδιοι. Τι κάνουν όταν σιχαίνονται κάτι? Μάλλον αρχίζουν το φτύσιμο!!!!
Θα το κάμουν όμως? Πολύ αμφιβάλλω. Γιατί, όπως κάθε φορά, θα λειτουργήσει και πάλι το ρημάδι το συναίσθημα (τα γνωστά: συγγένειες, φιλίες, εγώ δεν φεύγω από το χώρο μου-τον κομματικό βέβαια- και πάει λέγοντας) και προ παντός το μικροσυμφέρον (τα γνωστά:μικρο-μεγαλοεξυπηρετήσεις, βολέματα διάφορα- κυρίως παράτυπα και παράνομα- υποσχέσεις για το παιδί και πάει λέγοντας ).
Αγαπητέ αιθεροβάμωνα μην αγωνιάς τσάμπα.Η σαπίλα είναι αμφίδρομη και έχει εξαπλωθεί παντού.Τίς πταίει? Μάλλον το άτιμο το ψάρι που αρχίζει να βρωμάει από το κεφάλι, κατά πως έλεγε και ο λαός. Τώρα όμως θα πρέπει να λέει και από την ουρά.