Τι να ψηφίσουμε;
Γράφει ο συνεργάτης μας Αιθεροβάμων…
Στον Πάνο Λ.
ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝΑΣ συζητά με τους φίλους του το ερώτημα «Τι να ψηφίσουμε;»
Πέρασαν οι μέρες και η παρέα περιμένει με απορία και περιέργεια, τι θα τους προτείνει να ψηφίσουν στις εκλογές ένας άνθρωπος που περπατάει στα σύννεφα!
Ήρθαν όμως κι’ αυτοί κατάλληλα προετοιμασμένοι…
Μόλις τον είδαν να πλησιάζει, πριν καλά καλά φτάσει κοντά τους ένας απ’ αυτούς βγάζει ένα μικρό βιβλίο(1) και αρχίζει να διαβάζει φωναχτά:
Επιτέλους – ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο; είπε o Καραμανλής.
Εγώ κυβερνάω αυτόν τον τόπο, είπε ο Παπανδρέου.
Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο; είπε ο Παπανδρέου
Εγώ κυβερνάω αυτόν τον τόπο, είπε ο Στεφανόπουλος.
Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο; είπε ο Στεφανόπουλος.
Εγώ κυβερνάω αυτόν τον τόπο, είπε ο Κανελλόπουλος.
Ποιος……….
Εγώ κυβερνάω αυτόν τον τόπο, είπε ο Παπαδόπουλος.
Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο; είπε ο Παπαδόπουλος.
Εγώ κυβερνάω αυτόν τον τόπο, είπε ο Ιωαννίδης.
Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο; είπε ο Ιωαννίδης.
Εγώ κυβερνάω αυτόν τον τόπο, είπε ο Καραμανλής.
(Εδώ ήρθαμε. Πάμε να φύγουμε…………….)
Tο βιβλίο κλείνει και όλοι βάζουν τα γέλια…
Ο ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝΑΣ για μια στιγμή σιωπά και αμέσως μετά ακούγεται να λέει:
— Το ποίημά σας αγαπητοί μου έχει και συνέχεια, ακούστε την,
Καραμανλής….. Ράλλης…….. Α.Παπανδρέου…………… Μητσοτάκης………
Α. Παπανδρέου…… Σημίτης………. Καραμανλής Β’….. Γ. Παπανδρέου Β’…….
μετά βγάζει κι’ αυτός ένα βιβλίο(2) και αρχίζει να διαβάζει δυνατά:
Το θέμα είναι τώρα τι λες
Καλά φάγαμε καλά ήπιαμε
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ
Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας
Το θέμα είναι τώρα τι λες
Είστε υπέρ ή κατά;
Έστω απαντήστε μ” ένα ναι ή μ” ένα όχι.
Το έχετε το πρόβλημα σκεφτεί
Πιστεύω ασφαλώς πως σας βασάνισε
Τα πάντα βασανίζουν στη ζωή
Παιδιά γυναίκες έντομα
Βλαβερά φυτά, χαμένες ώρες,
Δύσκολα πάθη, χαλασμένα δόντια,
Μέτρια φίλμ. Κι αυτό σας βασάνισε ασφαλώς.
Μιλάτε υπεύθυνα λοιπόν. Έστω με ναι ή όχι.
Σε σας ανήκει η απόφαση.
Δε σας ζητούμε πια να πάψετε
Τις ασχολίες σας, να διακόψετε τη ζωή σας
Τις προσφιλείς εφημερίδες σας· τις συζητήσεις
Στο κουρείο· τις Κυριακές σας στα γήπεδα.
Μια λέξη μόνο. Εμπρός λοιπόν:
Είστε υπέρ ή κατά;
Σκεφθείτε το καλά. Θα περιμένω.
……………………………………………
«Ελπίζω τώρα να καταλάβατε τι πρέπει να ψηφίσετε!
Είμαι απόλυτα σαφής.»
είπε, στους φίλους του ο ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝΑΣ και έφυγε ελπίζοντας πως κάποιοι θα καταλάβουν…
|
Σημειώσεις:
(1) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (1961-1974). Ποίημα του Νίκου Δήμου. Ποιητική συλλογή ΣΑΤΙΡΕΣ. Εκδόσεις Νεφέλη
(2) «Ο στόχος» και «Η απόφαση» ποιήματα του Μανώλη Αναγνωστάκη. Ποιητική συλλογή ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1941-1971). ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1971
Νίκος Δήμου. Tελείωσε το Κολλέγιο Αθηνών, ενώ παράλληλα σπούδαζε γαλλική φιλολογία στην Αθήνα. Την περίοδο 1954-1960 σπούδασε φιλοσοφία και αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ενώ ήδη είχε αρχίσει να ασχολείται με το γράψιμο και το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1953. Το 1962, ξεκίνησε να εργάζεται στο χώρο της διαφήμισης, ενασχόληση που είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση δικής του εταιρίας, το 1965, η οποία μάλιστα ανήλθε γρήγορα στις πρώτες θέσεις της ελληνικής αγοράς. Το 1983 αποσύρθηκε οριστικά από την επιχειρηματική δραστηριότητα για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη συγγραφή.
Το 2000 τιμήθηκε για την πνευματική προσφορά του με το βραβείο «Δημήτρης Μητρόπουλος».
Aποτελεί έναν από τους πιο παραγωγικούς Έλληνες συγγραφείς και συνολικά έχει εκδόσει περίπου 60 βιβλία. Γνωστότερα στο ευρύ κοινό είναι τα βιβλία όπου αναλύει και κρίνει την Ελληνική πραγματικότητα: Η Δυστυχία του να είσαι Έλληνας, Οι Νέοι Έλληνες, Η Χαμένη Τάξη, Απολογία ενός Ανθέλληνα, κ.α.
Από τα πεζά έργα του μπορούμε επιπλέον να αναφέρουμε ενδεικτικά τα: Παρ” όλα αυτά, Μικρά Βήματα, Το Ημερολόγιο του Καύσωνα και Τολμηρές Ιστορίες.
Περισσότερο φιλοσοφικά έργα του είναι τα: «Ο Έλληνας Βούδας», «Το Απόλυτο και το Τάβλι» και Τρίπτυχο: Επικοινωνία, Αγάπη, Ελευθερία.
Μανώλης Αναγνωστάκης. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδασε Ιατρική. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην ΕΠΟΝ. Κατά την διετία 1943-1944 ήταν αρχισυντάκτης του περιοδικού Ξεκίνημα, που ανήκε στον εκπολιτιστικό όμιλο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είχε έντονη πολιτική δράση στο φοιτητικό κίνημα, για την οποία φυλακίστηκε το 1948 ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο. Βγήκε από τη φυλακή με την γενική αμνηστία το έτος 1951.
Την περίοδο 1955-1956 ειδικεύτηκε ως ακτινολόγος στη Βιέννη και κατόπιν άσκησε το επάγγελμα του ακτινολόγου για ένα διάστημα στη Θεσσαλονίκη ενώ το 1978 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Δημοσίευσε κείμενα του για πρώτη φορά στο περιοδικό Πειραϊκά Γράμματα (1942) και αργότερα στο φοιτητικό περιοδικό Ξεκίνημα (1944), του οποίου υπήρξε και αρχισυντάκτης για μία περίοδο. Ποιήματα του, καθώς και κριτικές δημοσιεύτηκαν αργότερα σε αρκετά περιοδικά. Την περίοδο 1959 -1961 εξέδωσε το περιοδικό Κριτική ενώ υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των Δεκαοκτώ κειμένων (1970), των Νέων Κειμένων και του περιοδικού Η Συνέχεια (1973).
Το 1986 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης ενώ το 1997 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης.
Συνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θάνος Μικρούτσικος και ο Μιχάλης Γρηγορίου έχουν μελοποιήσει αρκετά ποιήματα του ενώ έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα γερμανικά και τα ιταλικά.
Καταγόταν από το χωριό Ρούστικα Ρεθύμνης, όπου σώζεται το σπίτι του πατέρα του.
Ο Αιθεροβάμων
