Τιμήθηκε σήμερα το απόγευμα στην πόλη της Λευκάδας η 37η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ

Η φετινή επέτειος δεν είναι σαν τις προηγούμενες.

Φέτος δεν υπάρχει διχογνωμία για το αν εκπληρώθηκαν ή όχι οι στόχοι της εξέγερσης.

Τα μηνύματα του Πολυτεχνείου δεν είναι απλώς επίκαιρα είναι επείγοντα.

Το ΨΩΜΙ εξανεμίζεται αφού το λαϊκό εισόδημα συρρικνώνεται δραματικά, είτε από τα αλλεπάλληλα κύματα ακρίβειας, είτε από φόρους, είτε από άμεσες μειώσεις μισθών και συντάξεων και την αναδουλειά των μικρομάγαζων που καθημερινά κλείνουν.

Η ανεργία έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις.

Καταργούνται ουσιαστικά οι Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας και παγιώνονται οι βάρβαρες εργασιακές σχέσεις.

Ο κοινωνικός χαρακτήρας της Ασφάλισης ισοπεδώθηκε, ενώ ήδη στην ΕΕ συζητάνε για την αύξηση του ορίου ηλικίας στα 67 και 70 χρόνια.

Τα ασφαλιστικά ταμεία οδηγούνται στη χρεοκοπία.

Εμπορευματοποιείται παραπέρα η Υγεία, πράγμα που σημαίνει ότι η λαϊκή εργατική οικογένεια θα υποστεί σημαντικό πλήγμα λόγω του εξαναγκασμού να δαπανά ολοένα και περισσότερα χρήματα για ανάγκες σε περίθαλψη, φάρμακο, πρόληψη και θεραπεία.

Η ΠΑΙΔΕΙΑ από κοινωνικό αγαθό μετατράπηκε σε εμπόρευμα. Το σχολείο θα λειτουργεί ως επιχείρηση και οι γονείς θα αναγκάζονται να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Με το πολυνομοσχέδιο για το «νέο σχολείο», την αυτοαξιολόγηση και το σχέδιο «Καλλικράτης», η εκπαίδευση γίνεται ακόμα πιο ταξική.

Αφαιρείται, ουσιαστικά, το δικαίωμα στη μόρφωση για τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ άρρηκτα συνδεδεμένη με την εθνική ανεξαρτησία, τσαλακώνεται με την αποστρατικοποίηση 21 νησιών στο Αιγαίο και την συμφωνία παράδοσης του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ και στη συνδιαχείρισή του με την Τουρκία και τις ΗΠΑ, γιατί έτσι επιτάσσουν τα συμφέροντα της ελληνικής πλουτοκρατίας,

Η επιτήρηση του μνημονίου ήρθε να την τσαλακώσει ακόμα παραπέρα.

Σήμερα, με ευθύνη των κόμματων εξουσίας είμαστε μια χώρα υποτελής και υπόχρεη.

Χώρα «πεδίο βολής φθηνό».

Χώρα έρμαιο της απληστίας των τοκογλύφων, των δανειστών του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας που γυρεύουν πίσω τα λεφτά τους.

Σήμερα μας υποτιμούν για να μας αγοράσουν τζάμπα αύριο.

Σήμερα που κυβέρνηση και τρόικα συνεργάζονται για τη δραστική συρρίκνωση των εξόδων του προϋπολογισμού χτυπώντας ανεπανόρθωτα το λαό, οι μεγαλοεπιχειρηματίες ως προνομιακοί πελάτες του κράτους που διογκώνουν το δημόσιο χρέος, μας προκαλούν.

Αξιώνουν απολύσεις στο Δημόσιο, στο όνομα των εργαζομένων που αυτοί απέλυσαν και τους αρπάζουν ακόμα και το πενιχρό επίδομα ανεργίας.

Απαιτούν το κόψιμο και των ελάχιστων κρατικών κοινωνικών δαπανών, προκειμένου να αυξηθεί η χρηματοδότησή τους από το κράτος και οι φοροαπαλλαγές τους. Απαιτούν κλείσιμο των πρώην ΔΕΚΟ, για να διασφαλίσουν νέα πεδία κερδοφορίας τους.

Οι πατριδοκάπηλοι είναι γνωστό από την ιστορία, κάθε φορά, την κρίσιμη στιγμή, συνθηκολογούσαν με τον κατακτητή, είτε στρατιωτικό είτε οικονομικό.

Γιατί το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει νάβρει κέρδη σ” όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια.

Γι” αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.

Οι εργαζόμενοι, ο λαός και ιδιαίτερα η νεολαία πρέπει να απαντήσουν στην πλουτοκρατία και στα κόμματά της:

Φτάνουν τα δεινά από την καπιταλιστική εκμετάλλευση και τη νόμιμη ληστεία τους.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου κατά της δικτατορίας, κατά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, σήμερα βρίσκει το νόημά της και τη συνέχειά της μόνο στο δρόμο της λαϊκής πάλης και συμμαχίας κατά της αντιλαϊκής πολιτικής.

Σήμερα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, 37 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου η ανάγκη για πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό είναι πιο επίκαιρη όσο ποτέ.

Σας καλούμε όλοι μαζί να δυναμώσουμε την πάλη για:

Μόνιμη σταθερή δουλειά, 7ωρο – 35ωρο- 5ήμερο, για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν παροχές, όπως Υγεία, μόρφωση, λαϊκή στέγη, πολιτισμό, αθλητισμό, περισσότερο ελεύθερο χρόνο, για μισθούς και συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στο ύψος των σημερινών λαϊκών αναγκών.

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, αυτοαπασχολούμενοι,

Σήμερα, 37 χρόνια μετά και όπως και τότε, έτσι και τώρα η συντριπτική πλειοψηφία είναι αυτή που παράγει, ενώ ο πλούτος πηγαίνει σε όλο και λιγότερα χέρια.

Είμαστε οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου, χωρίς εμάς κάθε τι θα πάψει να κινείται.

Σήμερα υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις για να ζήσουμε καλύτερα, εμείς και τα παιδιά μας.

Η σημερινή οικονομική κρίση του καπιταλισμού και η προσπάθεια να φορτωθεί στις πλάτες του λαού με ακόμα πιο σκληρά μέτρα, βάζει ακόμα πιο επιτακτικά επί τάπητος το δρόμο της διεξόδου.

Να απαλλαγούμε από το ζυγό των μονοπωλίων, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Να συγκροτήσουμε μια κοινωνική συμμαχία, ένα μεγάλο Λαϊκό Μέτωπο, προκειμένου να αλλάξει η κατάσταση, για να εξουσιάζουν αυτοί που παράγουν και που η παραγωγή, η επιστήμη, η τεχνολογία θα είναι υποταγμένη στις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες.

Μια τέτοια αλλαγή θα δώσει λύση στα επίκαιρα συνθήματα του Πολυτεχνείου

«Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» και
«Εξω οι ΗΠΑ», «Εξω το ΝΑΤΟ».