«Δεν ζούμε χωριστά» – Διεθνές Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ + αναπηρία στην ARTηρία Λευκάδας

«Δεν ζούμε χωριστά»

Emotion Pictures
ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
ντοκιμαντερ + αναπηρια

Η είσοδος στις προβολές, στην παράσταση χορού και η συμμετοχή στο σεμινάριο είναι δωρεάν

1. Μήνυμα του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια (4′)
2. Δε χρειάζονται φτερά για να πετάξεις – Jessica Cox (ΗΠΑ – 4′)
3. Κέβιν: αφήστε με να ολοκληρώσω – Γκέοργκ Μπούσεκ ( Γερμανία 2005 – 15′)
4. Τα μάτια μου – Έρλεντ Μο (Δανία 2006 – 20′)
5. Κάθε μέρα μετά τις 4 – Α. Ανδρικοπούλου, Α. Τσεπελίκας (Ελλάδα 2007 – 10′)
6. Το όνειρό μου – Γουάν Χον Χάι (Κίνα 2007 – 50′)
7. Άριελ – Ζαν Μαρκ Ντεκάν (Γαλλία 2006 – 35′)
8. Μια συνομιλία με την ποιήτρια Κική Δημουλά (7′)

1. Μήνυμα του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια (4′)
2. Στην όχθη – Λέεντερ Ποτ (Ολλανδία 2005 – 7)
3. Χτυπημένος απο νάρκη – Χουσάν Μιρζέ ( Ιραν 2007 – 30′)
4. Άριελ – Ζαν Μαρκ Ντεκάν ( Γαλλία 2006 – 35′)
5. Μια συνομιλία με την ποιήτρια Κική Δημουλά (7′)

Θα παραστεί και θα προλογίσει η καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ, Μαρία Χατζημιχάλη – Παπαλιού

1. Τα μάτια μου – Έρλεντ Μο (Δανία, 2006 – 20′)
2. Το όνειρό μου – Γουάν Χον Χάι (Κίνα 2007 – 50′)

Διδασκαλία: Ειρήνη Κουρουβάνη, Μαρκέλλα Μανωλιάδη

1. Κέβιν: αφήστε με να ολοκληρώσω – Γκέοργκ Μπούσεκ (Γερμανία 2005-15′)
2. Αναζητώντας τον ρυθμό – Όλιβερ Ράιλι Σμιθ (Μεγαλη Βρετανια 2009 – 12΄)
3. Απαγορευμένες πράξεις – Τοντ Χέρμαν (ΗΠΑ – 12΄)
4. Η φάκα – Μαρίνα Δανέζη (Ελλάδα 2009 – 23΄)
5. Τυφλοί έρωτες – Γιουράι Λέχοτσκι (Σλοβακία 2008 – 77′)

Εργάζεται στο δημόσιο τομέα και έχει τελειώσει το πολιτικό τμήμα της Νομικής σχολής Αθηνών.

Ασχολείται με τον αθλητισμό και τα τελευταία δέκα χρόνια είναι μέλος της Εθνικής ομάδας άρσης βαρών σε πάγκο, όπου έχει συμμετάσχει σε τρία παγκόσμια πρωταθλήματα.

Επίσης έχει ασχοληθεί άλλα δέκα χρόνια με τον στίβο, όπου πήρε την όγδοη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου (Athens 97).

To 1992 της απονέμεται το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, για την στάση της απέναντι στη ζωή, υπερνικώντας τις δυσχέρειες της αναπηρίας της.

Το 1994 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο παγκόσμιο festival που διοργάνωσε το Very Specials Arts International.

To 1996 και για μια χρονιά ειχε δίωρη εβδομαδιαία εκπομπή στον Αθήνα 9,84 ψυχαγωγικού χαρακτήρα.

Το 1999, πήρε χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο κύπελλο αγωνιστικού χορού με καρότσι, στην Ολλανδία.

Με την ομάδα χορού «λάθος κίνηση» έχει χορέψει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στο festival Αθηνών το 2007 (μουσείο Μπενάκη).

Εδώ και έναν χρόνο ασχολείται ερασιτεχνικά με την ιστιοπλοοΐα.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε απο την Κ.Σ.Ο.Τ. το 2002.

Έχει συνεργαστεί με τους εξής χορογράφους: Κ. ΜΙΧΟΣ, Α.ΠΑΠΑΔΑΜΑΚΗ, Α.ΦΟΝΙΑΔΑΚΗΣ, Κ.ΡΗΓΟΣ, κ.α.

Χορεύει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Διδάσκει σύχρονο χορό και αυτοσχεδιασμό στην Κ.Σ.Ο.Τ., στο
Κ.Μ.Χ.Ι.κ.Ρ. ΝΤΑΝΚΑΝ, κ.α.

Έχει χορογραφήσει σε διάφορες θεατρικές ομάδες για την Επίδαυρο, το
Μέγαρο Μουσικής και τη Λυρική Σκηνή. (Πηγή για τη φωτογραφία: www.olgageorge.com).

Αναζητώντας το ρυθμό / Born Without a Beat – Όλιβερ Ράιλι-Σμιθ ¦ Μεγάλη Βρετανία ¦ 2009 ¦ 12 λεπτά

Η Λένι λατρεύει τη μουσική και το χορό, αλλά λόγω της κώφωσής της αισθανόταν πάντοτε άβολα όταν έμπαινε σε κάποιο κλαμπ. Τώρα ταξιδεύει στην Ολλανδία, για να παρευρεθεί σ” ένα ρέιβ πάρτι για κωφούς. Σ” έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο με δονούμενη πίστα, κωφούς χορευτές και έναν ντι-τζέι που «μιξάρει», εκτός από τη μουσική, και αρώματα, η Λένι μπορεί πλέον, μαζί με αντίστοιχους κωφούς κλάμπερς, να ζήσει το όνειρό της.

Απαγορευμένες πράξεις / Forbidden Acts – Τοντ Χέρμαν ¦ ΗΠΑ ¦ 2006 ¦ 12 λεπτά

Ο σκηνοθέτης Τοντ Χέρμαν παρουσιάζει με εξαιρετικά λυρικό τρόπο τρία ποιήματα του μαύρου συγγραφέα με αναπηρία Λίροϊ Μουρ. Η κινηματογραφική δεινότητα του Herman συνδυάζεται έξοχα με την ποίηση του Mουρ, επιτυγχάνοντας ένα εύστοχο σχόλιο πάνω στην εικόνα του ανάπηρου σώματος και της σεξουαλικότητάς του. Μέσω μιας οπτικοποιημένης ποιητικής προσέγγισης, ο Μουρ ασκεί κριτική πάνω στα κοινωνικά στερεότυπα, που δεν επιτρέπουν στα άτομα με αναπηρία να εκφράσουν ελεύθερα τις βαθύτερες ερωτικές τους επιθυμίες. Μια δυνατή ταινία, που χωρίς αμφιβολία βλέπει πολύ μακρύτερα απ” τα δυσδιάκριτα σύνορα αναπηρίας και σεξουαλικότητας.

Η φάκα / The Trap – Μαρίνα Δανέζη ¦ Ελλάδα ¦ 2009 ¦ 23 λεπτά

Όταν ανυποψίαστος πιαστείς στη Φάκα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι έφτασε το τέλος. Η Φάκα αποτελεί μα ταινία τεκμηρίωσης για την αποκατάσταση των αναπήρων (και όχι μόνο). Ψυχιατρεία-αποθήκες ανθρώπων και ξενώνες που βρίσκονται σε κίνδυνο στην χριστουγεννιάτικη Αθήνα του 2009. Ο Διονύσης είναι 34 χρόνων και ζει με τη μητέρα του. Είναι τετραπληγικός και έχει ελαφρά νοητική καθυστέρηση. Αγαπά τις κυριακάτικες βόλτες, το τραγούδι, να μιλά στο τηλέφωνο και να πίνει κρυφά κόκα κόλα! Το μέλλον του είναι αβέβαιο. Όπως λέει και ο ίδιος: «Είναι πάρα πολύ δύσκολα στη σημερινή κοινωνία που ζούμε. Καλά, οι γονείς μας θα φύγουνε, αλλά εμείς, τα παιδιά, τι έχουμε να δούμε;»

Στην όχθη / Strand – Λέεντερτ Ποτ & Aνια Χίντινγκα ¦ Ολλανδία ¦ 2005 ¦ 7 λεπτά

Μια ποιητική καταβύθιση στην ανθρώπινη υπόσταση, μια αναζήτηση για το ποιοι πραγματικά είμαστε, μια ταινία από καλλιτέχνες κωφούς. Ένας χορός των αισθήσεων που αναπτύσσεται ανάμεσα στον ποιητή και την κάμερα. Η ομορφιά και η δύναμη της ποίησης στη νοηματική γλώσσα μέσα από ένα μονοπλάνο.

Τυφλοί έρωτες / Blind Loves – Γιούραϊ Λέχοτσκι ¦ Σλοβακία ¦ 2008 ¦ 77 λεπτά

Τέσσερις ιστορίες για τον έρωτα μεταξύ τυφλών, δοσμένες με εξαιρετικό τρόπο, μέσα από το πρίσμα του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη Γιούραϊ Λέχοτσκι. Σκηνές μιας κυνικής, ενίοτε σκληρής, πραγματικότητας με αναπάντεχες δόσεις σουρεαλισμού, ένα φιλμ με εξαιρετική κινηματογραφική αισθητική, ανάμεσα στα όρια της μυθοπλασίας και του ντοκιμαντέρ. Μια ταινία έκπληξη από τη Σλοβακία, ένας κόσμος από ανάμικτα συναισθήματα που ξεχειλίζει από ευαισθησία και ανθρωπιά και θέτει νέα ερωτήματα για το νόημα της ευτυχίας.

Χτυπημένος από νάρκη / Something like my eyes (Mine) – Χουσάν Μιρζέ ¦ Ιράν ¦ 2007 ¦ 30 λεπτά

Ένα αγόρι μάχεται να επανακτήσει τη θέση του στη ζωή μετά από ένα τραγικό περιστατικό που συνέβη όταν ήταν στην πρώτη δημοτικού. Μια νάρκη που εξερράγη στα χέρια του τον άφησε τυφλό και με ακρωτηριασμένα χέρια. Σήμερα, έξι χρόνια αργότερα, είναι ο καλύτερος μαθητής του σχολείου και έχει μάθει να διαβάζει το αλφάβητο Μπρέιλ χρησιμοποιώντας τα χείλη του. Η λατρευτή του γιαγιά και ο αγαπημένος του δάσκαλος τον βοηθούν να επιβιώσει και να βλέπει τη ζωή με θετικό τρόπο. Μια πολύ ευαίσθητη ταινία γύρω από την αστείρευτη επιθυμία για ζωή, ακόμη και κάτω απ” τις δυσκολότερες συνθήκες διαβίωσης.

Κέβιν: Αφήστε με να ολοκληρώσω! – Γκέοργκ Μπούσεκ, Γερμανία, 2005, 15 λεπτά

Ο Κέβιν καταβάλλει καθημερινά προσπάθεια να μιλήσει, αλλά οι τραυλοί και οι βραδύγλωσσοι φτάνουν σπάνια και με μεγάλο κόπο στο τέλος της πρότασης. Καθώς ο Κέβιν δυσκολεύεται να το αποδεχτεί αυτό, αποφασίζει να ξεκινήσει μια επίπονη σειρά μαθημάτων προκειμένου να ξεπεράσει το πρόβλημά του. Θα τα καταφέρει;

Δε χρειάζονται φτερά για να πετάξεις – Jessica Cox, ΗΠΑ, 4 λεπτά

Οι γιατροί δεν γνωρίζουν με ακρίβεια γιατί η Τζέσικα γεννήθηκε χωρίς χέρια. Οι υπέρηχοι και άλλες εξετάσεις πριν γεννηθεί δεν αποκάλυπταν αυτή την εκ γενετής κατάσταση. Παρολ” αυτά από πολύ νωρίς τα πόδια της «αντικατέστησαν» τα χέρια της. Σαν όλα τα παιδιά πέρασε από διάφορες φάσεις ανάπτυξης. Έμαθε να τρώει και να γράφει με τα πόδια της. Στα παιδικά της χρόνια πήρε μέρος σε πολλές δραστηριότητες. Η Τζέσικα δεν έχει αφήσει τη σωματική της ιδιαιτερότητα να την καταβάλει. Η μεγαλύτερη νίκη στη ζωή είναι η αντίληψη του εαυτού της ως ολοκληρωμένο άτομο, που της δίνει την ελευθερία και τη δύναμη να επιμένει ώστε η κοινωνία να την αποδεχτεί και αυτή με τη σειρά της, έτσι όπως ακριβώς είναι.

Η Τζέσικα τώρα, πιλοτάρει αεροπλάνα. Είναι η πρώτη γυναίκα πιλότος στην ιστορία που πετάει χρησιμοποιώντας τα πόδια της. Είναι απόφοιτος Ψυχολογίας, είναι ακτιβίστρια και μεταφέρει την εμπειρία της σε σχολεία.

Τα μάτια μου – Έρλεντ Μο, Δανία, 2006, 19 λεπτά

Η Κάτια, δεκαέξι χρόνων, και η Κάθριν οκτώ, έχουν αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική, τη φύση και, γενικότερα, με τις αισθήσεις. Η Κάτια και η Κάθριν είναι τυφλές, αλλά έχουν αναπτύξει τις υπόλοιπες αισθήσεις τους σε τέτοιο βαθμό, που -σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους- τις βιώνουν με πρωτοφανή ενθουσιασμό. Ο σκηνοθέτης Έρλεντ Ε. Μο μάς παρουσιάζει τα δύο κορίτσια δίνοντάς μας την εικόνα που έχουν για τον κόσμο μέσα από τις αισθήσεις τους: έναν κόσμο εξίσου πλούσιο αλλά και διαφορετικό από τον δικό μας.

Κάθε μέρα μετά τις 4 – Αγγελική Ανδρικοπούλου & Αργύρης Τσεπελίκας

Σε μια μικρή γειτονιά κάτω από το δασύλλιο στην Πάτρα, η Χρύσα, ο Βλάντ, η Βίκυ η μαζορετα, η Ναβντίπ και ο Χρήστος είναι μερικά από τα παιδιά που κάθε μέρα μετά τις 4 κλείνουν το δρόμο για να παίξουν ποδόσφαιρο. Δυστυχώς όμως τους λείπει ένας και η Ελένη που πρόσφατα μετακόμισε στην πολυκατοικία της Χρύσας, δεν έχει χέρι και γι” αυτό δεν παίζει μπάλα. Η Χρυσα προσπαθεί να την πείσει, να παίξει, λέγοντας της πως: «με τα πόδια παίζουμε μπάλα».

Το όνειρό μου – Γουάν Χον Χάι, Κίνα, 2007, 50 λεπτά

Η Κινηματογραφική Ακαδημία του Πεκίνου, εμπνευσμένη από την Καλλιτεχνική Ομάδα Ατόμων με Αναπηρία της Κίνας, παρουσιάζει τις εξαιρετικές παραστάσεις και τη ζωή εκτός σκηνής επτά καλλιτεχνών με αναπηρία. Η ταινία καταγράφει τόσο τη δουλειά όσο και την ψυχοσύνθεσή τους, μέσα από παραστάσεις που καλύπτουν διαφορετικές περιόδους της ιστορίας της κινεζικής τέχνης. Παρουσιάζει μια συνηθισμένη παρέα νέων, οι οποίοι είναι εξίσου γεμάτοι ενέργεια με τους υπόλοιπους συνομηλίκους τους, αλλά και μια ομάδα εξαιρετικών καλλιτεχνών που κυνηγούν τα όνειρά τους.

Άριελ – Ζαν Μαρκ Ντεκάν, Γαλλία, 2006, 34 λεπτά

Από πολύ μικρή η Αριέλ ονειρευόταν να ανέβει στη σκηνή. Μολονότι γεννήθηκε κωφή, άρχισε να χορεύει ήδη από τα τρία της χρόνια και αργότερα σπούδασε υποκριτική και παντομίμα. Χάρη στην αποφασιστικότητά της, η Aριελ έμαθε να εκπληρώνει τα όνειρά της παρά την αναπηρία της. Στα δεκαεφτά της αποφασίζει να δώσει εξετάσεις σε μια φημισμένη σχολή χορού στη Νέα Υόρκη, με την ελπίδα να γίνει επαγγελματίας χορεύτρια.

Χορηγοί: Μαρίνα Λευκάδας, ξενοδοχείο Ιανός

Η είσοδος στις προβολές, στην παράσταση χορού και η συμμετοχή στο σεμινάριο είναι δωρεάν

ARTηρια – http://www.artiria.gr – e-mail: info@artiria.gr – Tηλ: 26450.22820