Βιβλιοπαρουσίαση: «Άδυτον» του Αντώνη Κωνσταντίνου

Της Κατερίνας Λιβιτσάνου-Ντάνου

Αυτές τις μέρες, με αφορμή τα πενήντα χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, διάβασα ένα βιβλίο των εκδόσεων ΑΓΓΕΛΑΚΗ, με τίτλο “το άδυτον” και ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα ! Συγγραφέας του ο Αντώνης Κωνσταντίνου, που γεννήθηκε στη Σιλίκου της Κύπρου, υπηρέτησε για 46 χρόνια στην κυπριακή και ευρωπαϊκή δημόσια διοίκηση και μετά τη συνταξιοδότησή του το 2012, ασχολείται αποκλειστικά με τη Λογοτεχνία και την αναζήτηση της αλήθειας από φιλοσοφική και ιστορική άποψη.

Όπως αναγράφεται στην εισαγωγή (σελίδα 7) πρόκειται για “ένα ιδιότυπο ιστορικό μυθιστόρημα, του οποίου η υπόθεση διαδραματίζεται μεν στη σύγχρονη εποχή και ολοκληρώνεται σε λιγότερο από έναν χρόνο, ωστόσο εμπλουτίζεται με εκτεταμένες αναδρομές στο παρελθόν που καλύπτουν οκτώ και πλέον αιώνες κυπριακής και ευρωπαϊκής ιστορίας”. Καλαίσθητο εξώφυλλο, με στοιχεία από το άδυτον (εξ ου και ο τίτλος του βιβλίου), τον απροσπέλαστο στους πολλούς χώρο, όπου οι μυημένοι μάθαιναν πολλά, δοκιμάζονταν και είχαν σπουδαία αποστολή. Και 570 σελίδες, που δε διαβάζονται εύκολα, αλλά κάνουν σοφότερο τον αναγνώστη , σχετικά με την κυπριακή και ευρωπαϊκή Ιστορία!

Η ζωή του ήρωα Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου (Μέρη 1,3,5,7,9) από το 1956 μέχρι το 2018 και οι αναδρομές – ταξίδια (Μέρη 2,4,6,8) στην Ιστορία αποτελούν μία από τις όψεις του έργου. Όπως αναφέρεται στην εισαγωγή “μια άλλη όψη είναι η αστυνομική. Κάποια στιγμή τα πράγματα ανατρέπονται δραματικά και η αποκάλυψη της ιστορικής αλήθειας μετατρέπεται τελικά σε ζήτημα ζωής και θανάτου για τον κεντρικό ήρωα και τους συνεργάτες του. Το κυνήγι των μεγάλων θησαυρών στοιχειώνει τους πρωταγωνιστές και την αστυνομία”. Στις ευχαριστίες ο συγγραφέας δεν παραλείπει να αναφερθεί σε όλους εκείνους, που βοήθησαν στη συγγραφή και την έκδοση του βιβλίου. Σε κάθε ενότητα του βιβλίου (Μέρος 1-9) αναγράφεται ο τίτλος, που αναφέρεται στον τόπο, το χρόνο και τα κύρια πρόσωπα, διευκολύνοντας έτσι τον αναγνώστη, που ενημερώνεται με εικόνες και λεπτομερή αναφορά σε πηγές, όταν αυτό καθίσταται αναγκαίο. Πολλά τα φανταστικά πρόσωπα στη ζωή του πρωταγωνιστή Κωνσταντίνου, που ήταν 9 χρονών, όταν πέντε βρετανικά στρατιωτικά ελικόπτερα τάραξαν την ησυχία του και τη ζωή των κατοίκων
της Σιλίκου (εξαιρετική η περιγραφή του χωριού και η αφήγηση για τις ασχολίες των κατοίκων και τη ζωή του τόπου).

Μεγαλώνει, σπουδάζει, ζει μεταξύ Κύπρου, Βρυξελών, Λονδίνου. Κάνει οικογένεια, φίλους συνεργάτες, γίνεται παππούς, όμως ποτέ δε σταματά να ερευνά και να ψάχνει, να αγωνίζεται και να ενημερώνεται…

Μια απαστράπτουσα σφαίρα (εύρημα ενός περίεργου Άγγλου), ένα πιθάρι με περίεργα σχήματα (εύρημα ενός γεωργού το 1956), ένας θησαυρός, κάποια χειρόγραφα, το έμβλημα με το μυτερό σπαθί, η μελέτη βιβλίων, το άδυτο, ένας
τοίχος σε περίβολο ναού είναι μερικά από τα στοιχεία, που δεν τον αφήνουν να ηρεμήσει. Έχει όμως τους σωστούς φίλους και συνεργάτες, που θα τον οδηγήσουν σωστά; Ένας έρωτας μυστικός (Λένια – Στέφανος), μια εξαφάνιση (1964), μια συνάντηση με εξομολόγηση και αποκαλύψεις (θεία Ελένη – Κωνσταντίνος) είναι ένα ακόμη κομμάτι του παζλ της ιστορίας.

Από την άλλη, ο αναγνώστης γυρίζει στο παρελθόν και ενημερώνεται: για την τύχη των Λατίνων προσφύγων της Ιερουσαλήμ, που άφησε ελεύθερους ο Σαλαντίν, για το τάγμα των Ναϊτών (των φτωχών συνοδοιπόρων του Χριστού), τις απόκρυφες τελετές τους και την τύχη του θησαυρού τους. Για τις βλέψεις και την απάνθρωπη συμπεριφορά της παπικής εκκλησίας, τους σταυροφόρους, τη δράση του Τάγματος του Ξίφους, την κατάληψη της Αλεξάνδρειας από τον Πέτρο τον Α΄, τη ζωή της βασίλισσας Αικατερίνης Κορνάρο, την τύχη των Λουζινιάν και τη σχέση τους με την Ορθόδοξη εκκλησία και τον τσάρο της Ρωσίας και για τον εθνομάρτυρα αρχιεπίσκοπο Κυπριανό στις παραμονές της εθνεγερσίας.

Μετά το τέλος του μυθιστορήματος, στη σελίδα 565, με τη διευκρίνιση ο συγγραφέας γνωστοποιεί το έναυσμα για τη συγγραφή του μυθιστορήματος. Ακολουθούν το παράρτημα 1, όπου δίνονται οι χαμένοι θησαυροί της Κύπρου μέσα από πηγές και το παράρτημα 2, εδώ αναφέρονται όλα τα πρόσωπα του έργου (φανταστικά και πραγματικά – ιστορικά).

Θεωρώ ότι αξίζει να διαθέσει κάποιος χρόνο, για να διαβάσει αυτό το ιστορικό μυθιστόρημα, γιατί πέρα από το ότι θα γνωρίσει τους ήρωες που διακατέχονται από αξίες και αγωνίζονται για την πατρίδα τους, θα εμπλουτίσει και τις γνώσεις του για την Κύπρο μας: τη θέση και την ομορφιά του τόπου, την Ιστορία, τους κατακτητές, τη ζωή των κατοίκων της, παλιότερα και σήμερα.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΥ – ΝΤΑΝΟΥ