Η ομιλία για τον «Αναπτυξιακό Νόμο» στην ολομέλεια της Βουλής του βουλευτή Λευκάδας κ. Σπύρου Μαργέλη
Ψηφίστηκε χθες βράδυ και επί των άρθρων στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο «Ενίσχυση Ιδιωτικών Επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη, την Επιχειρηματικότητα και την Περιφερειακή Συνοχή», ο νέος δηλαδή Αναπτυξιακός Νόμος.
Να σημειώσουμε μόνο ότι με το νόμο αυτό αποκλείονται στην ουσία οι πολύ μικρές -οικογενειακού χαρακτήρα επιχειρήσεις- και μικρές επιχειρήσεις μιας και προβλέπεται η ελάχιστη βάση των 100.000 και 150.000 ευρώ αντίστοιχα, προκειμένου να ενταχθεί μια επένδυση στον επενδυτικό νόμο.
Παραθέτουμε για όσους ενδεχόμενα ενδιαφέρονται την ομιλία για τον «Αναπτυξιακό Νόμο» στην ολομέλεια της Βουλής του βουλευτή Λευκάδας κ. Σπύρου Μαργέλη:
ΣΠΥΡΟΠΑΝΟΣ ΜΑΡΓΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, κουβεντιάζουμε και θα ψηφίσουμε σε λίγο έναν πάρα πολύ καλό νόμο, ένα νόμο ο οποίος είναι χρήσιμος στην προσπάθεια που κάνει η χώρα μας να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο, από την κρίση που τη μαστίζει, κι ένα νόμο που είναι και ευχάριστος για τους συμπολίτες μας. Γατί έχουμε ψηφίσει κι άλλους νόμους, χρήσιμους μεν νόμους αλλά με επώδυνες συνέπειες για τους Έλληνες πολίτες.
Και είναι ένας πολύ καλός νόμος διότι έχει κάνει αποτίμηση όλων όσων έχουν προσφέρει προηγούμενοι νόμοι, έχει κάνει αποτίμηση όλης της λειτουργίας -και της αποτυχίας ακόμη- όλων των προηγούμενων επενδυτικών νόμων, από το 1982 μέχρι και το 2004.
Έχει λάβει υπ’ όψιν του, λοιπόν, αυτός ο νόμος όλη τη λειτουργία αυτών των νόμων. Έχει λάβει υπ’ όψιν του τις στρεβλώσεις που δημιουργήθηκαν, τις αδυναμίες που είχαν αυτοί οι νόμοι στην πράξη, έχει λάβει υπ’ όψιν τα πενιχρά αποτελέσματα που είχαν όλοι αυτοί οι επενδυτικοί νόμοι στη συνολική προσπάθεια για την αύξηση του Α.Ε.Π. της χώρας.
Έχει λάβει ακόμη υπ’ όψιν ότι όλα αυτά τα χρόνια δίναμε έμφαση, προτεραιότητα κυρίως στη δημόσια δαπάνη. Επιδιώκαμε, προσπαθούσαμε να αυξήσουμε το Α.Ε.Π. μεγιστοποιώντας τη δημόσια δαπάνη και ελάχιστη σημασία ή ελάχιστη φροντίδα δίναμε στην ποιοτική διάρθρωση του Α.Ε.Π.
Όλη αυτή η λειτουργία οδήγησε σε μια σειρά από αδιέξοδα. Ο κόσμος άλλαξε εν τω μεταξύ. Ζούμε σ’ έναν κόσμο ανοιχτό, χωρίς σύνορα, που οι αλλαγές είναι ταχύτατες. Έτσι λοιπόν θεωρώ ότι αυτός ο νόμος έχει λάβει υπ’ όψιν του όλη αυτή την κατάσταση. Δηλαδή είναι ένας νόμος που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, ανταποκρίνεται στις ανάγκες της πραγματικότητας, της ελληνικής κοινωνίας, της ελληνικής οικονομίας, αλλά και της παγκοσμιοποιημένης αγοράς ακόμα.
Έτσι βλέπουμε ότι σ’ αυτόν το νόμο δίνεται πλέον προτεραιότητα σε στοιχεία, στόχους και επιλογές που δεν δίνονταν σε προηγούμενους νόμους, όπως είναι η καινοτομία, η ενσωμάτωση των αποτελεσμάτων της έρευνας στις αναπτυξιακές μας προσπάθειες και η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που -δόξα τω Θεώ- έχει όλη η χώρα μας και κυρίως η ελληνική περιφέρεια, η ελληνική επαρχία. Βλέπουμε στα χαρακτηριστικά του νόμου μερικές σημαντικές αλλαγές, καινοτομίες, θα έλεγα.
Πρώτα – πρώτα έρχεται και βάζει χρονοδιάγραμμα για όλους: χρονοδιάγραμμα για το κράτος, χρονοδιάγραμμα για τους ιδιώτες. Γιατί μέχρι σήμερα η έννοια του χρονοδιαγράμματος για το κράτος δεν υπήρχε πουθενά. Ίσως στην εκτέλεση των ολυμπιακών έργων είχαμε ένα χρονοδιάγραμμα, που έστω και την τελευταία στιγμή, λόγω της ανάγκης να γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, καταφέραμε να το πετύχουμε. Δυστυχώς όμως δεν χρησιμοποιήσαμε αυτή την εμπειρία στη συνέχεια. Πήγε χαμένη. Τώρα λοιπόν έχουμε χρονοδιάγραμμα για το κράτος, χρονοδιάγραμμα για τους ιδιώτες που θέλουν να επενδύσουν.
Κάθε Απρίλιο θα εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους, κάθε Οκτώβρη θα επαναλαμβάνουν το ενδιαφέρον τους όσοι θέλουν να επενδύσουν και σε έξι μήνες το κράτος οφείλει να δίνει απαντήσεις. Αυτό θεωρώ ότι είναι μια σημαντική τομή. Βέβαια μένει να δούμε, να επαληθευθεί ότι το κράτος θα σεβαστεί αυτή την υποχρέωση, που προκύπτει μ’ αυτό το νόμο τώρα και μ’ αυτή τη διάταξη.
Δεύτερη σημαντική τομή νομίζω ότι είναι τα κριτήρια αξιολόγησης, τα κριτήρια με βάση τα οποία θα επιλεγεί η μία ή η άλλη επένδυση. Τα κριτήρια αυτά είναι ποσοτικοποιημένα. Μιλάμε δηλαδή για αντικειμενικά κριτήρια, μιλάμε για διαφάνεια.
Τρίτο σημαντικό στοιχείο νομίζω ότι είναι το ότι φεύγουμε πλέον από τη λογική της επιχορήγησης στο κεφάλαιο και πάμε σε μια άλλη λογική, πιο σύνθετη, αλλά νομίζω πιο χρήσιμη για την περίοδο που ζούμε. Πάμε στη λογική του να αντικαταστήσουμε την επιχορήγηση στο κεφάλαιο με ένα μέρος της επιχορήγησης στο κεφάλαιο σε κάποιες επενδύσεις, επιδότηση στο κόστος της χρηματοδοτικής μίσθωσης και, τέλος, φορολογικές απαλλαγές, που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Έτσι, μ’ αυτό τον τρόπο θα πετύχουμε να επιδοτήσουμε και να ενισχύσουμε βιώσιμες επενδύσεις. Διότι καθένας που θα ζητήσει να ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο θα πρέπει να έχει κάνει καλά τους λογαριασμούς του, να έχει μελετήσει καλά τα πράγματα, ώστε η επιχείρηση που θα στήσει να είναι βιώσιμη, διότι τα οφέλη θα τα έχει αφού ζήσει η επιχείρησή του.
Και βέβαια ο αναπτυξιακός νόμος βλέπουμε ότι έχει ουσιαστικά έναν πολυδιάστατο χαρακτήρα όσον αφορά στα επενδυτικά σχέδια που μπορούν να υπαχθούν στις δυνατότητες του αναπτυξιακού νομού. Βεβαίως εγώ έχω μια ένσταση σ’ αυτό εδώ πέρα. Δεν θα πρέπει να λέγεται επί παντός του επιστητού και να υπάρχει τόσο μεγάλη ευρύτητα. Θα πρέπει, με ευθύνη του κράτους, να προσδιοριστούν εκείνοι οι τομείς στους οποίους θα δώσουμε προτεραιότητα, εκείνοι οι κλάδοι της οικονομίας τους οποίους θα θελήσουμε να ενισχύσουμε και θα καλέσουμε τους επενδυτές να έρθουν και να κάνουν τις επενδύσεις τους.
Ένα άλλο πολύ σημαντικό στοιχείο νομίζω ότι είναι η πρόβλεψη που υπάρχει στο νόμο και η δέσμευση της Κυβέρνησης και του Υπουργού Οικονομίας, να έρχεται στις αρχές κάθε χρόνου στη Βουλή και να δίνει μία έκθεση, να κάνει έναν απολογισμό για το τι έγινε την προηγούμενη χρονιά, για το πόσες επενδύσεις υπαχθήκανε, σε ποιους κλάδους υπαχθήκανε, τι αποτελέσματα είχαν, τι προσδοκούμε, και εντέλει, με βάση αυτή την εμπειρία και με τη συνδρομή της Βουλής, να γίνουν κι οι αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις.
Ένα ακόμη τελευταίο σημαντικό στοιχείο είναι ότι πλέον δεν θα ανοίγει η πρόσκληση «ελάτε, όσες αιτήσεις θέλετε κάντε» και εις το διηνεκές θα τις ελέγχουμε και θα δούμε αν έχουμε τη δυνατότητα να τις ικανοποιήσουμε. Υπάρχει προϋπολογισμός. Και αυτό είναι πάρα πολύ σωστό. Συγκεκριμένος, λοιπόν, προϋπολογισμός κάθε φορά, με συγκεκριμένους στόχους. Οπότε για να ενταχθεί πλέον κάποιος θα πρέπει να είναι ανταγωνιστικός και μεταξύ των άλλων υποψηφίων να ενταχθούν στον αναπτυξιακό νόμο.
Θέλω όμως με την ευκαιρία να πω και ορισμένα άλλα πράγματα που θεωρώ ότι είναι κρίσιμα. Το πρώτο είναι το εξής. Ο αναπτυξιακός νόμος είπαμε ότι είναι ένας πολύ καλός νόμος κι έχει πολύ καλά εσωτερικά χαρακτηριστικά. Θεωρώ όμως ότι είναι σημαντικότερο ακόμα το ότι δεν είναι αποσπασματικός, δεν είναι μια αποσπασματική κίνηση, απόφαση, πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.
Θεωρώ δηλαδή ότι αυτός ο νόμος εντάσσεται κι αποτελεί τμήμα μιας συνολικής προσπάθειας, μιας συνολικής δέσμης μέτρων, προκειμένου να βοηθήσουμε τη χώρα να βγει από το αδιέξοδο και να προσδοκά ένα καλύτερο μέλλον. Έτσι βλέπουμε ότι είναι τμήμα, ότι αυτός ο αναπτυξιακός νόμος εντάσσεται σε μια συστημικότητα, θα έλεγα.
Αναφέρω λοιπόν εδώ το Ελληνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης, αναφέρω τα 2 δισ., που γίνεται μία προσπάθεια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων μέσω των τραπεζών να περάσουν και να ενισχύσουν τις ελληνικές επιχειρήσεις, αναφέρω τη δέσμευση της Κυβέρνησης, και προσωπικά του Υπουργού, να επιταχύνει τις διαδικασίες για την απορρόφηση του ΕΣΠΑ. Αναφέρω ακόμη τις διαδικασίες ταχείας αδειοδότησης. Fast track έχουμε συνηθίσει να το λέμε. Και θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, να προσθέσω ακόμη ότι καλό είναι σ’ αυτήν την προσπάθεια και σ’ όλη αυτή τη δέσμη να ζητήσουμε και τη συμβολή αυτών που όλα τα προηγούμενα χρόνια, μ’ αυτό το σύστημα, όπως ανεπτύχθη, το στρεβλό κ.λπ., κέρδισαν χρήματα, που έχουν σήμερα πολλά χρήματα, να τους καλέσουμε να βοηθήσουν, να «βάλουν πλάτη», να κάνουν επενδύσεις, να συμβάλουν στη συνολική προσπάθεια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ την ανοχή σας για λίγο.
Το επόμενο που θέλω να πω είναι ότι πρέπει να δούμε σε ποιο κλίμα γίνεται αυτή η συνολική προσπάθεια της Κυβέρνησης. Τι θέλω να πω; Υπάρχει μια σύγχυση στον κόσμο, υπάρχει μια ανασφάλεια κι υπάρχει και μια φοβία. Μάλιστα από κάποιους λέγεται ότι προσπαθούμε να επενδύσουμε στη στρατηγική του φόβου. Αυτή είναι αδιέξοδη στρατηγική όμως και ενδεχομένως να μην το κάνουμε συνειδητά.
Όμως δυστυχώς ενισχύεται αυτή η αντίληψη και από τη λειτουργία ορισμένων μέσων μαζικής ενημέρωσης κι ορισμένων δημοσιογράφων, οι οποίοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κυριολεκτικά τρομοκρατούν τον κόσμο κι εντείνουν ένα κλίμα ανασφάλειας. Εγώ λέω ότι θα πρέπει με τις πρωτοβουλίες μας να δημιουργήσουμε μια ελπίδα, μια προοπτική, να δημιουργήσουμε δηλαδή μια ασφάλεια. Διότι σήμερα παρατηρούμε ότι ο κάθε Έλληνας λειτουργεί με μία φοβική στάση τόσο απέναντι στην καταναλωτική του λειτουργία και συμπεριφορά, όσο και απέναντι στην επιχειρηματική του δραστηριότητα. Πρέπει λοιπόν να δημιουργήσουμε μια ελπίδα, να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο εθνικό σχέδιο, μια καινούργια εθνική αφήγηση, ένα μύθο, ένα όραμα για τη χώρα μας, που θα συνεγείρει όλους τους Έλληνες και όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου μας.
Το επόμενο που θέλω να πω πριν τελειώσω είναι ότι θα πρέπει να πατάξουμε, να μειώσουμε τη γραφειοκρατία. Σήμερα προσπαθεί κάποιος να κάνει μια επένδυση κι ο χρόνος που απαιτείται για τις αδειοδοτήσεις μερικές φορές ακυρώνει και την προσπάθεια.
Πρέπει λοιπόν να δούμε πραγματικά τι θα κάνουμε. Να αντιληφθούμε ότι σήμερα οι αδειοδοτήσεις για τις επενδύσεις αργούν πάρα πολύ. Και εδώ δεν τίθεται θέμα αν οι αδειοδοτήσεις θα είναι σε βάρος του περιβάλλοντος -προφανώς στα πλαίσια της προστασίας του περιβάλλοντος- αλλά, άλλο προστατεύω το περιβάλλον και άλλο δεν αποφασίζω. Άλλο κάνω τρία και τέσσερα χρόνια να πάρω αποφάσεις, να δώσω τις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις. Και στο τέλος ενδεχομένως, να μην τις δώσω και ποτέ.
Πρέπει ακόμα να μειωθεί η γραφειοκρατία για να βοηθήσει τι; Έχουμε καταλάβει όλα τα προηγούμενα χρόνια, ότι δεν αρκεί μόνο να αυξήσουμε τις δημόσιες επενδύσεις, τις ιδιωτικές επενδύσεις, τη δημόσια δαπάνη. Πρέπει και το ξέρουμε –είναι βασικός οικονομικός κανόνας- να δούμε και τη στόχευση. Και να επιμείνουμε στη στόχευση της κάθε επένδυσης τελικά. Αλλά πώς θα πάμε στη στόχευση, εάν δεν λειτουργήσει καλύτερα η γραφειοκρατία; Πώς θα μπορέσουμε αυτό που είναι αναγκαίο σήμερα να μετακινηθούν παραγωγικοί συντελεστές -που είναι το κεφάλαιο, η εργασία, η επιχειρηματικότητα- από τον έναν κλάδο της οικονομίας στον άλλο κλάδο της οικονομίας, αν δεν βελτιωθεί η ιστορία της γραφειοκρατίας και δεν βοηθήσουμε ως κράτος, τους επενδυτές; Και το πόσο αναγκαία να το κάνουμε αυτό, πιστεύω ότι όλοι το έχουμε αντιληφθεί σήμερα. Εγώ θυμάμαι και αναφέρω το παράδειγμα της ΝΟΚΙΑ η οποία ήταν μια εταιρεία εμπορίας ξυλείας. Όταν διαπίστωσε πλέον ότι δεν περπατάει,ότι τα κέρδη της μειώνονται, ο κλάδος δεν έχει ενδιαφέρον, έκανε αυτή τη μετακίνηση λοιπόν και πήγε στο γνωστό κλάδο της κινητής τηλεφωνίας, που όλοι ξέρουμε σήμερα τι αποτελέσματα έχει.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Το τελευταίο που θέλω να αναφέρω -είναι αυτό που αναφέρθηκε πριν ο συνάδελφος, κ. Κωνσταντίνος Σπηλιόπουλος- ότι δηλαδή για να γίνουν επενδύσεις, για να βελτιστοποιηθεί το αποτέλεσμα της προσπάθειας, που καταβάλλει το κράτος ως δημόσιος ή ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να λύσουμε και προβλήματα που έχουν σχέση με τον καθορισμό χρήσεων γης, με το χωροταξικό, με τα ΣΧΟΑΠ, με τα σχέδια πόλης. Δεν μπορεί δηλαδή να χρειάζονται δεκαπέντε, είκοσι χρόνια για να εγκριθεί ένας πολεοδομικός σχεδιασμός και άλλα τόσα ενδεχομένως για να υλοποιηθεί στην πράξη. Πρέπει όλα αυτά να τα δούμε γιατί αν δεν τα δούμε αυτά όση προσπάθεια και να κάνουμε δεν θα έχει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΣΠΥΡΟΠΑΝΟΣ ΜΑΡΓΕΛΗΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε και ζητώ συγγνώμη.
Πιστεύω ότι αν πορευτούμε με πίστη και με αυτοπεποίθηση στις δυνατότητες που έχει ο τόπος μας, στα συγκριτικά πλεονεκτήματα, που έχει ο τόπος μας θα πετύχουμε. Και θα εκπλαγούμε θετικά κιόλας από τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
