«Ο Αχόρταγος» του Δημήτρη Ψαθά από τη θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Νικιάνας «οι Σκάροι»

Πολιτιστικός Σύλλογος Νικιάνας «ΟΙ ΣΚΑΡΟΙ»

Η θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου «ΟΙ ΣΚΑΡΟΙ» παρουσιάζει στις 13 Φεβρουαρίου και ώρα 7 μ.μ. στο Ξενοδοχείο «ΓΑΛΗΝΗ» την θεατρική παράσταση «Ό Αχόρταγος» του Δημήτρη Ψαθά. Παίρνουν μέρος οι: Ξενοφώντας Δουβίτσας, Γιάννα Καββαδά, Μανώλης Δουβίτσας, Γιώτα Γεωργάκη, Νίκη Μανωλίτση, Πάνος Μανωλίτσης, Γιάννης Φραγκογιάννης, Σπυριδούλα Βλάχου, Ειρήνη Τσαρλή, Κωνσταντίνα Σέρβου, Βίκυ Μεσσήνη και Θεοδώρα Μανωλίτση.

Ο Δημήτρης Ψαθάς (1907-1979) γεννήθηκε στην Τραπεζούντα του Πόντου και ήρθε στην Αθήνα το 1923, όπου τελείωσε τις σπουδές του και αφιερώθηκε στη δημοσιογραφία, στην ευθυμογραφία και στο θέατρο.

Το 1937 κυκλοφόρησε το πρώτο χιουμοριστικό βιβλίο του «Η Θέμις έχει κέφια» κι ευθύς τον επόμενο χρόνο «Η Θέμις έχει νεύρα». Εκείνο, όμως, που τον έκανε πανελλήνια γνωστό ήταν η «Μαντάμ Σουσού», η περιλάλητη ηρωίδα του ομώνυμου χιουμοριστικού μυθιστορήματός του.

Παράλληλα με τη δημοσιογραφία ο Δημήτρης Ψαθάς επιδόθηκε με θριαμβευτική επιτυχία και στη συγγραφή κωμωδιών, μερικές από τις οποίες κατέρριψαν το ρεκόρ των παραστάσεων στην Ελλάδα.

Τα περισσότερα από τα θεατρικά του έργα έχουν γίνει κινηματογραφικές ταινίες με τεράστια επιτυχία-η υψηλή θεαματικότητά τους από την τηλεόραση απ όπου προβάλλονται σήμερα αποδείχνει το αξεπέραστο ταλέντο του δημιουργού τους και τη μόνιμη επικαιρότητα των θεμάτων τους. (Πηγή: Εθνικό Κέντρο Βιβλίου – www.ekebi.gr)

Με τον «Αχόρταγο», όπως αναφέρει ο Ψαθάς στον πρόλογό του για το πρόγραμμα της πρεμιέρας του έργου τον Οκτώβριο του 1966, «δεν θέλησα να προσφέρω τις δύο ώρες ευχάριστες στο θεατρόφιλο κοινό, αλλά και κάτι παραπέρα: έναν ανθρώπινο τύπο, αντιπροσωπευτικό του είδους εκείνου των συνανθρώπων μας, που όσα και ν” αποκτήσουν δεν χορταίνουν και πάντα αγωνιούν για κάτι άλλο, πιστεύοντας ίσως και οι ίδιοι ότι όλο και λίγο παραπέρα βρίσκεται η ευτυχία τους».

Αυτή η αγωνία του ανθρώπου δεν αλλάζει στη διάρκεια των χρόνων. Χαρακτηριστικό και του μέσου σύγχρονου ανθρώπου, συντελεί στο να διατηρεί το γραμμένο πριν από 42 χρόνια έργο του Ψαθά την εφηβική του φρεσκάδα.