«Χωράτικα παπούτσια», πίνακας του Βίνσεντ Βαν Γκόγκ, Μάρτιος 1888.
Παρατηρώ την ελαιογραφία του μεγάλου ζωγράφου και τη παραπάνω φωτογραφία και προσπαθώ να φανταστώ πόσο πιό συγκλονιστικός και εκφραστικός θα ήταν ο πίνακας, αν ο ζωγράφος ζωγράφιζε τα παραπάνω «Λευκαδίτικα Αρβύλια».
Τα δικά του «χωριάτικα παπούτσια» μοιάζουν λουστρίνια μπροστά τους.
Από τις μικρές τρύπες, που φαίνονται στη σόλα, περνούσαν σύρμα για να στερεώνουν τα μπαλώματα και τα άκρα των συρμάτων πλήγωναν τους αστραγάλους τους.
Πολλές φορές, αγαπητέ/ή NEMESIS, o κασμάς και το μυτοτσάπι πληγώνανε τόσο πολύ τα χέρια των δουλευταράδων (για να κάμουν τον λόγγο αμπέλι ή λιοστάσι ή χωράφι για σπορά) που ματώνανε και αιμοραγούσαν και τα τύλιγαν με πανιά για να μπορέσουν να συνεχίσουν τον δύσκολο αγώνα τους.
Τα ποτισμένα με αίμα αυτά «αγροτεμάχια» ο νεοέλληνας τα ξεπουλάει για τουριστική αξιοποίηση και κονόμα, χωρίς μια ρανίδα ιδρώτα να χυθεί από το μέτωπό του.
Οι καιροί αλλάζουν.
Τμήμα απο την «πλούσια» γκαρνταρόμπα παλιού Λευκαδίτη αγρότη!
Τότε που ο κασμάς και το μυτοτσάπι ξεχώνιασαν όλη τη Λευκάδα με προσφάι έναν αγκαθό ψωμί , δυό αρμυροσαρδέλες και μια μποτίλια κεροπάτι…..
«Χωράτικα παπούτσια», πίνακας του Βίνσεντ Βαν Γκόγκ, Μάρτιος 1888.
Παρατηρώ την ελαιογραφία του μεγάλου ζωγράφου και τη παραπάνω φωτογραφία και προσπαθώ να φανταστώ πόσο πιό συγκλονιστικός και εκφραστικός θα ήταν ο πίνακας, αν ο ζωγράφος ζωγράφιζε τα παραπάνω «Λευκαδίτικα Αρβύλια».
Τα δικά του «χωριάτικα παπούτσια» μοιάζουν λουστρίνια μπροστά τους.
Από τις μικρές τρύπες, που φαίνονται στη σόλα, περνούσαν σύρμα για να στερεώνουν τα μπαλώματα και τα άκρα των συρμάτων πλήγωναν τους αστραγάλους τους.
Πολλές φορές, αγαπητέ/ή NEMESIS, o κασμάς και το μυτοτσάπι πληγώνανε τόσο πολύ τα χέρια των δουλευταράδων (για να κάμουν τον λόγγο αμπέλι ή λιοστάσι ή χωράφι για σπορά) που ματώνανε και αιμοραγούσαν και τα τύλιγαν με πανιά για να μπορέσουν να συνεχίσουν τον δύσκολο αγώνα τους.
Τα ποτισμένα με αίμα αυτά «αγροτεμάχια» ο νεοέλληνας τα ξεπουλάει για τουριστική αξιοποίηση και κονόμα, χωρίς μια ρανίδα ιδρώτα να χυθεί από το μέτωπό του.
Οι καιροί αλλάζουν.