Ολοκληρώθηκαν χθες βράδυ με απόλυτη επιτυχία οι τριήμερες εκδηλώσεις προβληματισμού και διαλόγου με θέμα «Οι Δρόμοι Αλλιώς» που διοργάνωσε ο Σύλλογος Φίλων Αλεξάνδρου «Φηγός»

Πάει και το τριήμερο. Άντε να κατέβουμε και κατά Λευκάδα μεριά γιατί… Ολοκληρώθηκαν, λοιπόν, χθες βράδυ -Κυριακή 17 Ιουλίου 2011- με απόλυτη επιτυχία οι τριήμερες εκδηλώσεις προβληματισμού και διαλόγου, που διοργάνωσε, για δεύτερη φορά, φέτος με θέμα «Οι Δρόμοι Αλλιώς», ο Σύλλογος Φίλων Αλεξάνδρου «Φηγός». Στην επιτυχία αυτή συνέβαλλαν αναμφισβήτητα τόσο η πλειάδα των εκλεκτών καλεσμένων εισηγητών -κάποιοι απ” αυτούς κορυφαίοι στο αντικείμενό τους-, όσο και η μαζική συμμετοχή του κόσμου στις εκδηλώσεις.

Το χθεσινό πρόγραμμα περιλάμβανε την προβολή ενός ντοκιμαντέρ, διάρκειας 50 λεπτών περίπου, που γυρίστηκε από μέλη του συλλόγου, όπου συνοψίζονταν επί της οθόνης τα προβλήματα που αναδείχτηκαν κατά την διάρκεια του τριημέρου σε σχέση με τον δημόσιο χώρο, τους δρόμους ειδικότερα στο νησί της Λευκάδας. Ακολούθησε συζήτηση για την κατάσταση των δημόσιων δικτύων, την ποιότητα του δημοσίου χώρου στους οικισμούς του νησιού και η βραδιά έκλεισε με μουσική, χορό και παραδοσιακά εδέσματα.

Το ντοκιμαντέρ, αυτό καθ” αυτό, δεν είχε κάποιες πρωτοτυπίες, ούτε χρησιμοποιούσε κάποιο άγνωστο αρχειακό υλικό. Κατέγραφε περιληπτικά και δειγματοληπτικά τα γνωστά προβλήματα που βιώνει καθημερινά ο μέσος Λευκαδίτης στο νησί του, ιδιαίτερα στην πόλη της Λευκάδας. Έδενε ως εκ τούτου, από άποψη περιεχομένου, πολύ καλά με όσα ακούστηκαν τις δύο προηγούμενες μέρες. Δεν είχε καταγγελτικό ύφος, με την στενή έννοια της λέξης, έδειχνε απλά τα υφιστάμενα προβλήματα των δρόμων της Λευκάδας, ως δημόσιου χώρου, αλλά και ορισμένες καλές πλευρές του, όπως ανέφερε ο προλογίζων την ταινία Ανδρέας Λαμπρόπουλος.

Το ντοκιμαντέρ άρχιζε με την είσοδο από το Ενετικό κάστρο στην πόλη της Λευκάδας, με κατεύθυνση την οδό Σικελιανού. Με τα γνωστά στους ντόπιους, που τα βλέπει και ο κάθε επισκέπτης που έρχεται στο νησί μας: δρόμοι κατακλυσμένοι από αυτοκίνητα και τραπεζοκαθίσματα. Συνέχιζε με την προβολή αεροφωτογραφιών από την πόλη Λευκάδας και ακολουθούσε συνέντευξη με τον Δήμαρχο κ. Κώστα Αραβανή. Τα γνωστά πάλι εκ μέρους του Δημάρχου, που είναι ως γνωστόν ο καθ” όλα αρμόδιος, αυτός που καλείται από τη θέση του να ασκήσει τοπική πολιτική: «… και στη Λευκάδα αυτό που επικρατεί δεν είναι ό,τι το καλύτερο… Θα προσπαθήσουμε με ποδηλατόδρομους, ανάπλαση περιοχών, αξιοποίηση της περιοχής των Σκάρων…» κ.λπ. Το ντοκιμαντέρ συνέχιζε με πλάνα από σημεία της πόλης της Λευκάδας που αντιμετωπίζουν οξύ κυκλοφοριακό πρόβλημα: Άι-Μηνάς, Ηρώων Πολυτεχνείου, κόμβος κοντά στην αστυνομία κ.ά., με τις, όπου θέλει ο καθένας, σταθμεύσεις των αυτοκινήτων. Ακολουθούσαν πλάνα από τους δήθεν ποδηλατόδρομους της Λευκάδας, και συνεντεύξεις με διάφορους ποδηλάτες, όπως ο κ. Λευτέρης Χαλικιάς: «βαφτίσανε πεζοδρόμια σε ποδηλατόδρομους… Δεν ξέρω αυτοί που τα σχεδίασαν τι είχαν στο μυαλό τους… Αυτά που ονομάζουνε ποδηλατόδρομους, δεν είναι…» Από την μεριά του ο ποδηλάτης Βασίλης Βιτζιλαίος αναφέρθηκε στην κίνηση που έχουν δημιουργήσει οι ποδηλάτες της Λευκάδας, να κάνουν δηλαδή βόλτες με τα ποδήλατα κάθε Πέμπτη βράδυ, λέγοντας: «Ξεκινήσαμε 20 άτομα και σε δύο μήνες γίναμε 500… θέλουμε να δείξουμε ότι είμαστε και εμείς εδώ…». Ακολουθούσε παρέμβαση του πρώην Δημάρχου Πρέβεζας Νίκου Γιαννούλη: «… Λείπει σήμερα η αγορά, η εκκλησία του Δήμου, τα περνούν όλα μέσα από την τηλεόραση… Δεν θέλουν αγορά, δεν θέλουν δημόσιο χώρο, θέλουν ανθρώπους εγκλωβισμένους, άβουλους, έρμαια της τηλεόρασης… »

Στο ντοκιμαντέρ περιλαμβάνονταν πλάνα με θέματα: η Λευκάδα των αγρών, των οικισμών, των μονοπατιών, για την εκτός σχεδίου δόμηση. Μίλησαν ακόμη οι συχωριανοί μας: Αγγελική Φούρου, εκπαιδευτικός, για τα μονοπάτια και το δάσος των Σκάρων, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του περιπατητικού τουρισμού, λέγοντας ότι θα πρέπει να βρεθεί η φόρμουλα ώστε να συνυπάρξει η κτηνοτροφία με την προστασία του δάσους, ο παλιός κτηνοτρόφος Λάκης Κολυβάς (Μπερδεμπές) (άντε μπάρμπα Λάκη, όλο μας εκπλήσσεις και σταρ του σινεμά σε βλέπω τώρα…) και ο Νίκος Κονιδάρης, εκπαιδευτικός, Διευθυντής του Σχολείου που είχε προβεί σε δενδροφύτευση στο δάσος των Σκάρων.

Ακολούθησαν στη συνέχεια παρεμβάσεις από αρκετούς εκ των παρισταμένων.

Summa summarum για το τριήμερο: Έγινε μια αρχή. Αυτό, τώρα, δεν λέει βέβαια τίποτε, το ίδιο γράψαμε και για το περυσινό τριήμερο. Είναι γεγονός ότι η θεματολογία του τριημέρου είχε μια ευρύτητα. Κατ” επέκταση και οι εισηγήσεις των προσκεκλημένων ομιλητών. Αρκετοί ήταν αυτοί που ανέπτυξαν σφαιρικά το θέμα που παρουσίασαν: από ιστορική, αρχαιολογική, κοινωνιολογική κ.λπ. άποψη και έτσι θα “πρεπε να γίνει. Εκείνο όμως που απαιτείται, πέρα απ” αυτό, πέρα από τον γόνιμο προβληματισμό και την καταγραφή των όποιων απόψεων ακούστηκαν, είναι να εξειδικευτούν τα προβλήματα. Τι γίνεται δηλαδή επί του πρακτέου; Για το Δάσος των Σκάρων παραδείγματος χάριν. Τι μέτρα προτείνονται άμεσα, μεσοπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα κ.ο.κ. Αυτό δυστυχώς δεν ακούστηκε. Σε αυτό βέβαια συνέβαλλε αποφασιστικά και η μη συμμετοχή των τοπικών αιρετών αρχόντων στο διάλογο, παρότι συμμετείχαν δια της φυσικής τους παρουσίας (βουλευτής, δήμαρχος, αντιπεριφερειάρχης κ.λπ.), σε κάποιες από τις εκδηλώσεις του τριημέρου.

Πάντως, σε σχέση με το Δάσος των Σκάρων, καταγράφουμε ως θετικό το γεγονός, ότι οι Σκάροι δείχνουν να συγκινούν σήμερα έναν ευρύτερο κόσμο, απ” ό,τι πριν λίγα χρόνια, ότι όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που τους επισκέπτονται -το συνιστούμε ανεπιφύλακτα και στη κ. Φλογαΐτη, εκ των εισηγητών του τριημέρου-, ανακαλύπτουν την ομορφιά τους, ότι γίνονται με λίγα λόγια σιγά σιγά γνωστοί και εκτός των στενών ορίων της Λευκάδας.