Πέτα σαΐτα μου χρυσή… – Παροπλισμένος αργαλειός
|
Πέτα σαΐτα μου χρυσή1
Πέτα σαΐτα2 μου χρυσή Ντάκου, ντάκου ο αργαλειός μου |
Αργαλειούς έχουμε δει πολλές φορές, ακόμη και τον τελευταίο καιρό. Αρκετοί είναι αυτοί που σώζονται ακόμη. Δεν έλειπαν παλιότερα από κανένα σχεδόν σπίτι. Ο συγκεκριμένος δεν είναι πολύ παλιός, όπως δείχνει η κατασκευή του. Εκείνο που μας προξένησε περισσότερο εντύπωση ήταν το μισοτελειωμένο υφαντό – στρωσίδι είναι. Ποιος να ξέρει! Κάτι σημαντικό θα πρέπει να συνέβη -απαιτούνταν πολλές ώρες δουλειάς- ώστε να μείνει έτσι…
|
1. Πανταζής Κοντομίχης, Δημοτικά τραγούδια της Λευκάδας, Εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 1985. Δημοτικό τραγούδι απ” τα Ασπρογερακάτα.
2. Ξύλο ελλειψοειδές που ήταν σκαμμένο εσωτερικά και κατά μήκος συγκρατούσε μια βέργα. Στη βέργα τύλιγαν το βαμβακερό νήμα που με το πέταγμα περνούσε μέσα στο στημόνι.
3. Παραλληλόγραμμο με ύψος 10-12 εκατοστά περίπου, με πλήθος από λεπτά δόντια από καλάμι που προσαρμόζονται σε δύο στενά παράλληλα καλάμια ή ξύλα.
[Gallery not found]
Κάντε κλικ εδώ για να δείτε από το ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ το ντοκιμαντέρ «ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΡΓΑΛΕΙΟΥ», από τη σειρά «ΤΕΧΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ»:
«Το συγκεκριμένο επεισόδιο παρουσιάζει την εξέλιξη της υφαντικής τέχνης, τον βασικό τρόπο παραγωγής, τα εργαλεία, αλλά και την τεχνοτροπία που παραμένει σχεδόν αναλλοίωτη στο πέρασμα των αιώνων. Ταξιδεύουμε στα ΓΙΑΝΝΕΝΑ και το ΜΕΤΣΟΒΟ, στα σημαντικότερα κέντρα υφαντικής, αν όχι τα σπουδαιότερα, όπου συνεχίζεται η παράδοση από τις παραδοσιακές υφάντρες που επιδίδονται στην τέχνη του αργαλειού. Ο αργαλειός είναι το βασικό σύνεργο για την υφαντική, εργαλείο με το οποίο καλύπτονταν οι ανάγκες ένδυσης, υφασμάτων οικιακού εξοπλισμού κ. ά. Οι παράγοντες που επιδρούν για τις ποικιλίες των υφαντών είναι οι τοπικές συνήθειες, οι επιθυμίες και ανάγκες της υφάντρας, ο διαθέσιμος χώρος, τα διαθέσιμα υλικά και η γνώση. Ήχοι και εικόνες παράδοσης προβάλλονται καθ” όλη τη διάρκεια της εκπομπής, σε πείσμα της τεχνολογικής εξέλιξης».
