Από την σημερινή απεργιακή συγκέντρωση στη Λευκάδα

Συγκεντρώσεις σε 65 πόλεις, μεταξύ αυτών και στη Λευκάδα, πραγματοποίησε σήμερα 10 Φλεβάρη 2012, στα πλαίσια της πρώτης μέρας της 48ωρης γενικής πανελλαδικής απεργίας, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (Π.Α.ΜΕ.).

Μέλη της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου, των ΔΣ των σωματείων και άλλοι εργαζόμενοι βρέθηκαν από το πρωί ακόμη στους δρόμους περιοδεύοντας σε εργασιακούς χώρους του ιδιωτικού τομέα και καλώντας τους εργαζόμενους να πάρουν μέρος στην απεργία αψηφώντας την εργοδοτική τρομοκρατία.

Στη σημερινή απεργιακή συγκέντρωση στον Αη Μηνά, στην πόλη της Λευκάδας, χαιρετισμό απηύθυνε εκ μέρους της Π.Α.Σ.Ε.Β.Ε. (Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων) ο Νίκος Ροντογιάννης.

Ψήφισμα για την επαπειλούμενη κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας διάβασε η Ευτυχία Καραβασίλη, μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου.

Η κεντρική ομιλία (μπορεί να διαβαστεί πιο κάτω) έγινε από τον Νίκο Σταματέλο, πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Λευκάδας – Βόνιτσας ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων ότι δεν πρέπει να ψηφιστεί την Κυριακή η δανειακή σύμβαση, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Κι αν το τολμήσουν, να το πληρώσουν ακριβά», και ακόμη ότι: «Όποιον σηκώσει το χέρι την Κυριακή τον κηρύσσουμε ανεπιθύμητο πρόσωπο».

Ακολούθησε πορεία κατά μήκος του κεντρικού πεζόδρομου που κατέληξε στην παραλία όπου και ακολούθησε συμβολική κατάληψη της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.).

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ Π.Α.Σ.Ε.Β.Ε.

Εργαζόμενοι άνεργοι συνταξιούχοι
συνάδελφοι επαγγελματίες και έμποροι

Ξεσηκωμός τώρα!!!

Τα νέα βάρβαρα μέτρα δεν πρέπει να περάσουν!!!

Όλοι στους δρόμους!!!

Η κυβέρνηση του Μαύρου Μετώπου ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑ.Ο.Σ. μαζί με την Τρόικα αποφάσισαν έμπρακτα να εξαθλιώσουν το λαό.

Δίνουν τη χαριστική βολή:

• Κόβουν μισθούς, συντάξεις.
• Φορτώνουν με φορολογικά χαράτσια, αντικειμενικά κριτήρια.
• Καταργούν το αφορολόγητο.
• Προσθέτουν καινούρια λουκέτα στην αγορά.
• Μεγαλώνουν τον κατάλογο της ανεργίας.
• Διαλύουν τη Δημόσια Υγεία – Περίθαλψη.
• Κλείνουν σχολεία.

Δεν πάει άλλο!!!

Αντιδρούμε μαζικά και βροντοφωνάζουμε όλοι μαζί!

Οχι στη νέα δανειακή σύμβαση, όχι στην εξαθλίωσή μας.

Οι μάσκες έπεσαν για τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ, οι οποίες είναι συνένοχες γιατί με τους στημένους κοινωνικούς διαλόγους διευκόλυναν κυβέρνηση – βιομηχάνους – εφοπλιστές – τραπεζίτες να περάσουν μέτρα που οδηγούν τους εργαζόμενους σε μακροχρόνια εξαθλίωση με μισθούς πείνας, τους συνταξιούχους και τους ανέργους στα συσσίτια, τα παιδιά μας να λιποθυμούν νηστικά στα σχολεία, τους άστεγους να κοιμούνται σε στοές και στα πάρκα και τους αυτοαπασχολούμενους μικρομαγαζάτορες χρεοκοπημένους στην ανεργία.

Τα κροκοδείλια δάκρυα των στελεχών της συγκυβέρνησης και των καλοπληρωμένων παπαγάλων των ΜΜΕ με τα ψέματα των δήθεν εκβιασμών της τρόικας και της ΕΕ δεν πείθουν κανέναν.

Τα μέτρα είναι επιταγή των μονοπωλιακών ομίλων, των μεγαλεμπόρων, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των τραπεζιτών.

Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες.

Σήμερα που όλοι βιώνουμε πιο βίαια τις συνέπειες της βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και της κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης στο εισόδημα και τα δικαιώματά μας, ο μόνος δρόμος είναι αυτός της αντίστασης, του αγώνα με τους συμμάχους μας, εργαζόμενους και αγρότες
Η πολιτική που κλείνει τα μαγαζιά μας, μειώνει τους μισθούς, τις συντάξεις και μας οδηγεί στην εξαθλίωση πρέπει να ανατραπεί.

Κάτω η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ.

Έξω η τρόικα – ΔΝΤ – ΕΕ.

Όλοι στους δρόμους.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΝΙΚΟΥ ΣΤΑΜΑΤΕΛΟΥ

Εργάτες και εργάτριες, άνεργοι, συνταξιούχοι , εργαζόμενε λαέ, νέοι και νέες.

Ζούμε ιστορικές στιγμές.

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα από τα πιο κρίσιμα σταυροδρόμια της Ιστορίας του ελληνικού λαού.

Ο λαός της Ελλάδας οδηγείται με συνοπτικές διαδικασίες στο «εκτελεστικό απόσπασμα».

Αν και πάλι αφεθεί να του καθορίσουν τη «μοίρα» αυτοί που τον οδήγησαν ως εδώ, τότε το ημερολόγιο στην Ελλάδα γυρίζει πριν το 1898.

Δύο αιώνες πίσω!

Μας γυρίζουν – μέσα σε 24 ώρες – σε εποχές Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, όταν ο Έλληνας ήταν συνώνυμο της δυστυχίας και της εξαθλίωσης, όταν η ύπαρξή του οριζόταν διά νόμου ότι αποτελούσε περιουσιακό στοιχείο των ντόπιων και ξένων κεφαλαιοκρατών, δανειστών και τοκογλύφων ιμπεριαλιστών.
Ο ελληνικός λαός  έχει στοχοποιηθεί και έχει μετατραπεί από την εγχώρια πλουτοκρατία και το πολιτικό της υπηρετικό προσωπικό σε ένα διεθνές πειραματόζωο, σε ένα παγκόσμιο υπόδειγμα για το πώς τα αρπακτικά του καπιταλισμού θα ξεπεράσουν την κρίση τους, προσθέτοντας νέους αβάσταχτους χαλκάδες στις αλυσίδες των μισθωτών σκλάβων.

Οι δήμιοι απαιτούν εκτός από το κορμί να τους παραδώσουμε και την ψυχή μας.

Να αρνηθούμε την αξιοπρέπειά μας.

Να γίνουμε ενέχυρο και υποθήκη τους.

Η πτώχευση και η χρεοκοπία δεν σημαίνει πια μόνο την παράδοση του μισθού και των στοιχειωδέστερων δικαιωμάτων μας.

Ζητούν να τους παραδώσουμε ακόμα και το φιλότιμο, ακόμα και τον αυτοσεβασμό μας.

Η κατάληξη των συζητήσεων μεταξύ συγκυβέρνησης και ΤΡΟΙΚΑ προβλέπει:

Μισθούς πείνας στην κυριολεξία για όλους τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, που θα επιβληθούν με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, σαρωτικές μειώσεις επικουρικών και κύριων συντάξεων, διαδοχικά κύματα απολύσεων στο Δημόσιο, μεγάλο μαχαίρι στα κοινωνικά επιδόματα, νέο τσεκούρι στους μισθούς του Δημοσίου και στο κοινωνικό κράτος, νέα φοροκαταιγίδα, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και πρόσθετα μέτρα ύψους 1,5% του ΑΕΠ μέσα στο 2012, προωθούν τα κόμματα της συγκυβέρνησης με την τρόικα.

Το σύνολο των μέτρων επιβεβαιώνει ότι η πρεμούρα τους δεν είναι για το χρέος, όπως προκλητικά προσπαθούν να πείσουν το λαό, αλλά για το παραπέρα φτήνεμα της εργατικής δύναμης, προκειμένου να διασφαλίσει η πλουτοκρατία ακόμα καλύτερους όρους αναπαραγωγής των συσσωρευμένων κεφαλαίων της την περίοδο της αναιμικής καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Τα μέτρα, το σύνολο των οποίων «κλείδωσε» στη χτεσινή σύσκεψη των επικεφαλής της συγκυβέρνησης, προστίθενται σε αυτά που έχει ήδη νομοθετήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία δύο χρόνια και οδηγούν τη λαϊκή οικογένεια σε ραγδαία πτώση του βιοτικού της επιπέδου.

Οι εγκληματίες, οι άρπαγες, που αποφάσισαν αυτά τα εγκληματικά μέτρα, αντί να κρύβονται από προσώπου Γης, έχουν το θράσος να λένε ότι καταβάλλουν «υπεράνθρωπες» προσπάθειες για να μας… σώσουν.

Αλλά πρόκειται για την ίδια «ακρίδα» που μας έχει εξοντώσει!

Οι «σωτήρες» μας είναι καλοί, δεν ξεχωρίζουν τους ανθρώπους.

Γι” αυτούς δεν υπάρχουν βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές, εργολάβοι, εργάτες, άνεργοι, αγρότες, υπάλληλοι, συνταξιούχοι, άστεγοι, άποροι στις ουρές των συσσιτίων.

Γι” αυτούς είμαστε όλοι …«πολίτες», είμαστε «όλοι ίδιοι», «είμαστε όλοι Ελληνες» και «όλοι μαζί» πρέπει να πληρώσουμε, αφού «όλοι μαζί τα φάγαμε»!

Και το λένε αυτοί που ποτέ δεν πλήρωσαν τίποτα.

Αυτοί που πάντα ανήκαν και ανήκουν σ” εκείνους που πάντα εισπράττουν.

Έρχονται οι χορτάτοι και λένε στους πεινασμένους «όλοι μαζί τα φάγαμε»!

Κάθε τρεις και λίγο ψάχνουν – τάχα – τη λύση. Και φυσικά η κάθε νέα τους «λύση» είναι εκείνη που θα «διορθώσει» το πρόβλημα. Μόνο που το πρόβλημα το μεγάλωσε και το διόγκωσε η κάθε φορά προηγούμενη «λύση» τους.

«Πρέπει όλοι να καταβάλουμε το χρέος μας», λένε.

Ναι, αλλά τα δικά μας χρέη τα έχουμε πληρώσει.

Είμαστε η γενιά των 700 ευρώ που μας έκαναν γενιά των 300 ευρώ σε μια χώρα που μια χούφτα πλουτοκρατών δηλώνουν – επίσημα – ότι το σύνολο του Ενεργητικού των Ανωνύμων Εταιρειών τους ξεπερνά τα 700 δισ. ευρώ.

Εμείς το χρέος μας στο ΙΚΑ το πληρώσαμε.

Τι γίνεται με εκείνους που έκλεψαν και κλέβουν το ΙΚΑ;

Εμείς το χρέος μας στην εφορία το πληρώσαμε.

Τι γίνεται με εκείνους που, αντί να πληρώνουν, εισπράττουν τις επιχορηγήσεις, τις χαριστικές ρυθμίσεις, τις φοροαπαλλαγές;

Εμείς τα χρέη μας για Υγεία, για Παιδεία, τα πληρώσαμε.

Τι γίνεται με εκείνους που θησαυρίζουν από το εμπόριο αγαθών, που, ενώ τα πληρώσαμε, μας τα στερούν, και που, ενώ υποτίθεται ότι είναι δημόσια και δωρεάν, μας ζητούν να τους τα ξαναπληρώσουμε;

Για πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε να πληρώνουμε τα δικά τους τα χρέη σαν να ήταν δικά μας;

Για πόσο ακόμα θα δεχόμαστε να γινόμαστε η «καύσιμη» ύλη στα κρεματόρια της «ανταγωνιστικότητας» των τραπεζιτών και των εφοπλιστών «μας»;

Για πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που χρόνια τώρα καθησύχαζαν τους εργαζόμενους, υπέγραψαν αντεργατικές συμφωνίες, και όταν οι εργαζόμενοι αγανακτούσαν έκαναν απεργίες από την τηλεόραση, για να διατηρήσουν τον συσχετισμό και να μη ανατραπούν.

Έτρεξαν και τούτη τη φορά να καθίσουν στο τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου» για να κουβεντιάσουν μόνο το μη μισθολογικό κόστος, πόσο θα μειωθεί για να αυξηθούν τα κέρδη των εργοδοτών και ταυτόχρονα τα βάσανα των εργαζομένων.

Ακούστε με τι αιτήματα καλούν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες τους εργάτες να πάρουν μέρος στις κινητοποιήσεις:

Να γίνουν σεβαστές οι συμφωνίες των «κοινωνικών εταίρων», δηλαδή τα εγκληματικά παζάρια που οδηγούν σε αποφάσεις – εκτρώματα σαν κι αυτό που προωθούν εσπευσμένα συγκυβέρνηση – τρόικα!

Καλούμε τους εργαζόμενους να παραμερίσουν τους προδότες, συμβιβασμένους και εξαγορασμένους συνδικαλιστές, τους φοβισμένους να τα βάλουν με την καπιταλιστική εργοδοσία, από τα συνδικάτα, τα σωματεία, τους συλλόγους, παντού, από τα κάτω προς τα επάνω να ανατρέψουν τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης.

Τέλος στην ανοχή απέναντι στην ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, και τις περισσότερες ομοσπονδίες.

Είναι δήμιοι του λαού, συνεργοί των βιομηχάνων.

Αυτό σημαίνει κοινωνικοί εταίροι.

Φίλοι και φίλες

Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί και πολλοί άλλοι δήλωσαν ότι θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ!

Γιατί; Μήπως για τον Παρθενώνα, ή μήπως για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία;

Τίποτε από όλα αυτά!

Ένα πράγμα τους ενδιαφέρει:

Να έχουν φθηνούς και πειθήνιους εργαζόμενους να εκμεταλλεύονται, στη βάση του καταμερισμού που αποφασίζουν ή προκύπτει από τις «κόντρες» των πολυεθνικών.

Εντελώς τυχαία, το ίδιο ακριβώς πράγμα ενδιαφέρει και τους «δικούς μας» εφοπλιστές, βιομήχανους και επιχειρηματίες.

Γι” αυτό και είναι το πρώτο και μοναδικό μέλημα της κυβέρνησης.

Συνάδελφοι και συναδέλφισες

Εκβιάζουν με χρεοκοπία τον εργάτη που ψάχνει ήδη στα σκουπίδια για φαΐ
Τον άνεργο που ζει από τη βοήθεια της οικογένειας, τον παππού που κρατά απ” τη σύνταξη ίσα ίσα τα φάρμακα και μοιράζεται τα ψίχουλα με το εγγόνι

Η εργατική τάξη σε κάθε έκφανσή της είναι ήδη χρεοκοπημένη.

Δεν έχει να φοβηθεί τίποτα περισσότερο!

Ήρθε η ώρα να ακουστεί η φωνή των εργατών και των οικογενειών τους.

Οι καλοταϊσμένοι παπαγάλοι μίλησαν αρκετά.

Η μαύρη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. με τον αρχιτραπεζίτη πρωθυπουργό, η τρόικα και η ΕΕ, καταδικάζουν εμάς και κυρίως τα παιδιά μας να δουλεύουν και να ζουν εφ” όρου ζωής με 400 ευρώ.

Για να σώσουν τα κέρδη μιας χούφτας κηφήνων που ζουν από τον ιδρώτα μας, καταργούν όλα τα δικαιώματα που μας παρέδωσαν οι προηγούμενες γενιές με αμέτρητες θυσίες και αίμα.

Αν παραδοθούμε θα δουλεύουμε όλη μέρα με μισθό χαρτζιλίκι, χωρίς ασφάλιση για εμάς και τα παιδιά μας.

Οι γέροντες θα φυτοζωούν με συντάξεις πείνας.

Δεν θα αφήσουν τίποτα όρθιο ούτε από τα επιδόματα ανεργίας που παίρνει μικρό μέρος των ανέργων.

Νομοθετούν ένα εφιαλτικό μέλλον για τις σημερινές και τις επόμενες γενιές.
Μην ακούτε τα ψέματα των βιομηχάνων, των κομμάτων του κεφαλαίου και των ανθρώπων τους.

Αυτοί πληρώνονται καλά για τη βρώμικη δουλειά τους.

Αυτοί δε θα πεινάσουν, ούτε θα δουλεύουν για ψίχουλα.

Εμείς έχουμε τη δύναμη, είναι η ώρα να την νιώσουν για τα καλά.

Μπορούμε να τους ανατρέψουμε.

Όλο το διάστημα από το πρώτο μνημόνιο μας λένε συνεχώς ότι «Είμαστε σε πόλεμο» και θα πρέπει

«Να δείξουμε αυτοθυσία όπως το ’40» (!).

Ε, ναι, λοιπόν: «Είμαστε σε πόλεμο»!

Αλλά αυτοί που μιλούν για τον πόλεμο, είναι οι ίδιοι που τον έχουν κηρύξει εναντίον του ελληνικού λαού!

Έναν πόλεμο ταξικό, ολοκληρωτικό μέχρι του βαθμού της γενοκτονίας!

Ναι, έχουμε ιστορική μνήμη και ιστορική εμπειρία να γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτοθυσία.

Η «αυτοθυσία» είναι μια έννοια που δε λερώνεται όσο κι αν την πιάσουν στο στόμα τους οι εγχώριοι τροϊκανοί, οι θρασύτατοι «ναιναίκοι», οι συνένοχοι της Μέρκελ, οι συνεταίροι του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Η απάντηση του ελληνικού λαού στους άδικους εναντίον του πολέμους, ποτέ δεν ήταν «Ναι», ποτέ δεν ήταν «Γιαβόλ», ποτέ δεν ήταν «Γιες».

Ήταν ακριβώς το αντίθετο:

Ήταν και θα είναι πάντα το μεγαλειώδες «ΟΧΙ»!

Εκείνο το «όχι» που δεν μπορούν να το μολύνουν ούτε τα Καρατζαφυρεράκια, ούτε οι δικομματικοί πάτρωνές τους με τους θλιβερούς μεταμεσονύχτιους θεατρινισμούς τους.

Αυτό το «ΟΧΙ», στις νέες συνθήκες, σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε ένα και μόνο χρέος:

Το χρέος απέναντι στον εαυτό μας, στους κόπους μας, στην αξιοπρέπειά μας, στα παιδιά μας, στους φίλους μας, στους συνανθρώπους μας, στους συναδέλφους μας, να σταθούμε όρθιοι! Να δώσουμε τα χέρια, αλληλέγγυοι, ενωμένοι, οργανωμένοι, ταξικά αταλάντευτοι.

Αυτό το «ΟΧΙ», στις νέες συνθήκες, σημαίνει να θυμώσουμε, να εξοργιστούμε, να γίνουμε ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί συναγερμός, σαλπιστές του ξεσηκωμού, πρωταγωνιστές της ζωής μας.

«»Κι αν είναι ο λάκκος σου πολύ βαθύς,
χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς».
Μας λέει ο Κώστας Βάρναλης

Γι’ αυτό με πυξίδα και νόμο το δίκιο του εργάτη,

Διαγράφουμε  μονομερώς το χρέος

αποδεσμεύουμε τη χώρα από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ,

κοινωνικοποιούμε τα μέσα παραγωγής,

σπάμε τις αλυσίδες των μισθωτών σκλάβων και παραδίδουμε τον πλούτο σε εκείνους που τον δημιουργούν, σε εκείνους που τους ανήκει!

Αν θέλει ο λαός να γλιτώσει από την Τρόικα πρέπει να παλέψει συνειδητά και μεθοδικά, μαχητικά και οργανωμένα για την αποδέσμευση από την ΕΕ.

Αν θέλει ο λαός να βγάλει από πάνω του τον βραχνά του χρέους πρέπει να επιβάλει με τη δύναμή του την μονομερή διαγραφή του.

Αν θέλει φιλολαϊκή πολιτική ο λαός, τότε πρέπει να παλέψει για την δική του εξουσία.

Αν θέλει ανάπτυξη προς όφελός του πρέπει να παλέψει για την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, για να μετατραπεί κάθε μορφή πλούτου που έγινε από την καπιταλιστική εκμετάλλευση σε λαϊκή περιουσία.

Αλλιώς θα του πάρουν την ατομική του περιουσία που την έκανε με κόπο και δουλειά, με δάνεια και τόκους.

Κανένας να μην ακούει τι λένε τα αστικά κανάλια.

Τώρα ποια ξέρουμε πως οι αποφάσεις της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΛΑ.Ο.Σ. ήρθαν για να τσακίσουν την εργατική τάξη για πολλά – πολλά χρόνια.

Ήρθαν να τσακίσουν γενιές και γενιές.

Τώρα, πρέπει να ανατραπούν.

Αύριο θα χρειαστούν σκληρότεροι αγώνες για να κατακτηθούν ένα προς ένα απ” την αρχή όλα.

Φίλοι και φίλες

Οι λέξεις για να περιγραφεί το έγκλημα δε φτάνουν.

Δεν αρκεί το σιχτίρισμα. Πρέπει να αποκτήσει έμπρακτο νόημα η λέξη «συναγερμός».

Συναγερμός τώρα, έξω στη γειτονιά, μέσα στο εργοστάσιο, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στο χωράφι.

Συμμετοχή «συν γυναιξί και τέκνοις» σε όλες τις κινητοποιήσεις.

Κι αύριο και μεθαύριο με κάθε μορφής κινητοποίηση.

Οργανωμένα, περιφρουρημένα, αποφασιστικά.

Η δανειακή σύμβαση δεν πρέπει να ψηφιστεί την Κυριακή

Κι αν το τολμήσουν, να το πληρώσουν ακριβά.

Όποιον σηκώσει το χέρι την Κυριακή τον κηρύσσουμε ανεπιθύμητο πρόσωπο.

Εργαζόμενοι άνεργοι επαγγελματοβιοτέχνες, αγρότες νέοι και νέες

Τώρα πρέπει με μια φωνή και μια γροθιά να ταρακουνήσουμε τον τόπο.

Να μην ψηφιστεί η δανειακή σύμβαση.

Να απαντήσουμε με ξεσηκωμό, οργάνωση και λαϊκή συμμαχία,

Αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερής διαγραφή του χρέους, παίρνοντας την εξουσία στα δικά μας χέρια.