Ήρθε κάποτε γυαλισμένο κι αστραφτερό στον τόπο μας…

Γράφει ο Κρεμέας

Μόνο!! Εγκατεστημένο στο χρόνο. Νομίζεις πως θέλει να σου μιλήσει. Να σου εξιστορήσει γεγονότα και μύθους μιας άλλης εποχής. Για πρόσωπα και πράγματα που έζησαν τον πόλεμο, τη φτώχεια, την κατοχή, την αντίσταση. Κατούνα Λευκάδας. Έτος 1948.

Ήρθε στην Κατούνα. Γυαλισμένο-αστραφτερό. Με όλη την ομορφιά του.

Τα παιδιά της εποχής, ξυπόλητα, με μπαλωμένα ρούχα και πεινασμένα το κοίταζαν με ανοιχτό το στόμα. Το έφερε ο Νίκος Γ. το 1948.

Το νέο διαδόθηκε σε όλο το χωριό. Πέρασαν από μπροστά του όλοι, νέοι, γέροι και παιδιά. Τους φαίνονταν ότι έβλεπαν μία όαση στην όλη δυστυχία τους.

Τώρα, έρημο, εγκαταλελειμμένο, δεν γυρνά κανείς να το κοιτάξει. Όταν περνώ από κει νομίζω πως…ακούω ένα κλάμα βουβό.