«Μπολίτσα στο χρόνο»: Ένα βιβλίο με λαογραφικές αναφορές και ιστορίες για το Μεγανήσι
Μια κριτική προσέγγιση του συγγραφέα-ζωγράφου Γιώργου Φερεντίνου
«Μπολίτσα στο χρόνο», τιτλοφορείται ένα βιβλίο του Χαράλαμπου Νίκ. Ζαβιτσάνου και της Φωτεινής Παπασταματίου-Καββαδά, με λαογραφικές αναφορές και ιστορίες για το Μεγανήσι Λευκάδας.
Ένα βιβλίο που ξυπνά «μνήμες και αναδρομές σε όσα χάνονται και στη σβάρνα του χρόνου ξεθωριάζουν και ξεχνιούνται, σ΄ ένα Μεγανήσι αλλιώτικο, που ταξιδεύοντας αλλάζει πρόσωπο και ταυτότητα κι αλαργεύει ξεμακραίνοντας σαν πλοίο στον ορίζοντα, ενώ εμείς οι πιο παλιοί κρατούμε απ΄ τ΄ απόνερα που σβήνουν, όσα οι διηγήσεις και οι προσωπικές καταγραφές, μας άφησαν παρακαταθήκη», όπως σημειώνει στο πιο κάτω σημείωμά του, εν είδει κριτικής, ο συγγραφέας-ζωγράφος Γιώργος Φερεντίνος:
«Μεγανήσι 2018. Πολύβουο, πανέμορφο, με πλήθος τουριστών που τρέχουν, χαιρετούν και θαυμάζουν. Μπουλντόζες και οικοδομικός οργασμός, rooms to let κι εδώ. Αναπόφευκτη μοίρα και διέξοδος η τουριστική ενασχόληση, που από τον ημιεπαγγελματισμό και τα πρώτα δειλά βήματα, ωριμάζει και σιγά-σιγά ενηλικιώνεται.
Μα δεν είναι σκοπός μου να σχολιάσω θετικά ή αρνητικά, την εξέλιξη και την κάθε είδους εκτόνωση, που εδώ στην τόσο όμορφη, παράξενη και άτακτη πατρίδα, ελευθερώνει ανεξέλεγκτα ο ευρωπαϊκός αλλά και ο ντόπιος νεοπολιτισμός. Βίλες, επώνυμοι και πολυτελέστατα γιότ, δίνουν την εντύπωση ότι δεν είσαι πια στο Μεγανήσι αλλά σε πολυδιαφημισμένους και πανάκριβους ξένους προορισμούς, που μέχρι χθες μόνο νοερά τους φανταζόσουν.
Μέσα λοιπόν σ΄ αυτό το άκρως σουρεαλιστικό σκηνικό, έλαμψε μια πολιτιστική αχτίδα, που φέρνοντας στο εξώφυλλο τον τίτλο «ΜΠΟΛΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ» με προσγείωσε με ανάμεικτα συναισθήματα στο παλιό Μεγανήσι. Ξύπνησαν ξάφνου μνήμες και οι αναδρομές με έστειλαν με μια νοσταλγική μελαγχολία, σε όσα χάνονται και στη σβάρνα του χρόνου ξεθωριάζουν και ξεχνιούνται. Με έστειλαν σ΄ ένα Μεγανήσι αλλιώτικο, που ταξιδεύοντας αλλάζει πρόσωπο και ταυτότητα κι αλαργεύει ξεμακραίνοντας σαν πλοίο στον ορίζοντα, ενώ εμείς οι πιο παλιοί κρατούμε απ΄ τ΄ απόνερα που σβήνουν, όσα οι διηγήσεις και οι προσωπικές καταγραφές, μας άφησαν παρακαταθήκη.
Μεγάλο μπράβο στον Μπάμπη Ζαβιτσάνο και στην Φωτεινή Καββαδά, που εδώ κατέθεσαν αμέτρητες ώρες εργασίας, ανιδιοτέλεια, κόπο και πολύ αγάπη, και μας έφεραν πίσω, στους γάμους, στις χαρές και στις λύπες, σε μια ρεαλιστική περιγραφή χιουμοριστικών και άλλων συμβάντων, που συνθέτουν με ανάμεικτα χρώματα, τον πίνακα Μεγανήσι και την ιστορία του.
Δεν ξέρω πόσα χρόνια ο φίλος μου ο Μπάμπης κατέγραφε και μάζευε όλο αυτόν το λαογραφικό θησαυρό που παρέα με την Φωτεινή μας παρουσιάζουν, μα δίχως μεράκι και περίσσια αγάπη για τούτο τον τόπο, τέτοιο βιβλίο δεν θα γραφόταν. Εύγε λοιπόν και στους δύο. Θέλω να πιστεύω πως τα κείμενά του θα διαβαστούν, θα εκτιμηθούν και θα αγαπηθούν, κι επειδή οι Μεγανησιώτικες ιστορίες είναι ατελείωτες, ίσως γίνει και προπομπός για μια μελλοντική συνέχεια.
Μπάμπη και Φωτεινή σας ευχαριστούμε!
Γιώργος Φερεντίνος
Συγγραφέας – Ζωγράφος»
