Κηδεύτηκε χθες στη Νικιάνα ο Πανταζής Γ. Κολυβάς (Τσιρογιάννης)

Συγγενείς, φίλοι και χωριανοί αποχαιρέτησαν το απόγευμα της Δευτέρας 7 Αυγούστου 2023 τον Πανταζή Γ. Κολυβά(Τσιρογιάννη) ο οποίος πέθανε σε ηλικία 69 ετών. Η κηδεία τελέστηκε στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στη Νικιάνα Λευκάδας. Η ταφή του έγινε στο νεκροταφείο του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου στα Κολυβάτα Αλεξάνδρου.

Εκ μέρους της οικογένειας τον νεκρό αποχαιρέτησε ο μεγαλύτερος αδελφός του Γιάννης ο οποίος είπε:

«Αγαπημένε μου αδελφέ, βιάστηκες να εγκαταλείψεις τον μάταιο τούτο κόσμο. Έφυγες νωρίς. Μόλις στα 69 σου χρόνια. Όμως το αποτύπωμα που άφησες στο πέρασμά σου είναι θετικό με πολλά συν. Σήμερα μαζευτήκαμε όλοι εδώ (συγγενείς, χωριανοί και φίλοι) για το ύστατο χαίρε. Είχες διαισθανθεί το τέλος σου. Στην τελευταία μας εν ζωή συνάντηση πριν μια εβδομάδα στη Γερμανία μου είπες: «Δεν αντέχω άλλο, ευτυχώς πλησιάζει το τέλος». Το μόνο σου φάρμακο (πέρα από τις ανακουφιστικές μορφίνες) όταν σε έπνιγε η ασφυξία (από έλλειψη οξυγόνου) και λίγο πριν σε κυριεύσει ο πανικός, ήταν η γυναίκα σου την οποία ήθελες μέρα – νύχτα δίπλα σου να σου κρατά το χέρι και να σου δίνει κουράγιο.

Μετά τα δύσκολα παιδικά μας χρόνια στο χωριό και αφού τελειώσαμε το δημοτικό, ουσιαστικά χωρίσανε οι δρόμοι μας. Εγώ συνέχισα στο Γυμνάσιο, εσύ επέλεξες να μη συνεχίσεις. Όταν με την παρότρυνση του πατέρα μας, σε ρώταγα γιατί, για να δικαιολογήσεις την επιλογή σου μου έλεγες: «Δεν είμαι εγώ για γράμματα». Αργότερα ξανασυναντηθήκαμε στη Γερμανία. Δύσκολες οι συνθήκες, αλλά εσύ προσαρμόστηκες αμέσως, ενσωματώθηκες σύντομα, μα ποτέ δεν αφομοιώθηκες. Με σκληρή δουλειά, δουλεύοντας για πολλά χρόνια διπλοβάρδιες, εσύ που δεν ήσουν για γράμματα, όπως έλεγες, κατάφερες να σπουδάσεις και τα 4 παιδιά σου και ήσουν πολύ περήφανος γι΄ αυτό.

Μαζί με τη γυναίκα σου που στάθηκε βράχος δίπλα σου, όλα αυτά τα χρόνια και χωρίς να δυσανασχετήσετε ποτέ φροντίζατε την παράλυτη μητέρα μας επί 20 συναπτά έτη. Προσωπικά σας είμαι ευγνώμων γι΄ αυτό. Ποτέ δεν κοιμήθηκες τα βράδια πριν κοιμηθεί η μάνα μας και επιμεληθείς το σκέπασμά της. Το μεγάλο σου παράπονο, όπως μας έλεγες, ήταν ότι δεν μπορούσε να ανοιχθεί ο τάφος της μάνας μας, να σε δεχθεί στην αγκαλιά της.

Αδερφέ μου, ήσουν πάντα δοτικός. Πάντα ήσουν εκεί, για όποιον από μας σε χρειάστηκε. Θα μας λείψεις Πανταζή. Θα λείψεις απ΄ όλους μας. Μα πάνω απ΄ όλα θα λείψεις από την γυναίκα σου, τα 4 παιδιά σου και τα 5 εγγόνια σου, μιας που για 2-3 μήνες δεν αξιώθηκες να γνωρίσεις και το 6ο εγγόνι σου. Θα μας λείψεις αδερφέ μου. Μπορεί να έφυγες αλλά για όλους εμάς θα ζεις για πάντα στην μνήμη μας και την καρδιά μας. Καλό σου ταξίδι αδερφέ μου. Αναπαύσου εν ειρήνη».

Λίγα λόγια είπε επίσης ο Αρχιμανδρίτης π. Ιωαννίκιος Ζαμπέλης, ο οποίος αναφέρθηκε θετικά στη σύντομη γνωριμία του με τον εκλιπόντα, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι δεν θα ήταν δυνατή η συντήρηση του τέμπλου της Ιεράς Μονής του Αγίου Γεωργίου Σκάρων, όπου προΐσταται του Ηγουμενοσυμβουλίου (με το Προεδρικό Διάταγμα υπ΄ αριθμό 41 της 14ης Ιουλίου 2016 έχει γίνει η επανασύσταση της Μονής ως «Ανδρώα Μονή»), χωρίς την συμβολή του εκλιπόντα, ο οποίος συνέβαλε στην αποπληρωμή της μελέτης συντήρησης.