Ιστορικό του Δημοτικού Σχολείου Αλεξάνδρου (3o Μέρος)

Το Σχολείο του Αλεξάνδρου που χτίστηκε το 1912 με δωρεά του Ανδρέα Συγγρού

Συνέχεια από το 2ο Μέρος

Ο Έπαρχος Μάρκος Τσαρλαμπάς κάλεσε τον δάσκαλο σε απολογία¹⁰. Εν τούτοις ο άμεσος προϊστάμενος του δασκάλου, o Διευθυντής του Κεντρικού Σχολείου, που προφανώς διατάχθηκε να κάμει ανακρίσεις και ν΄ αποφασίσει πρωτοβαθμίως, σε αναφορά του από 5 Ιουλίου 1853 προς τον Έπαρχο αποκρούει τις δύο κατηγορίες κατά του δασκάλου και γράφει μεταξύ άλλων γι΄ αυτόν τα εξής:

«Κρίνω δε συνάμα χρέος μου να καθυποβάλω τη Υμετέρα Εκλαμπρότητι εναντίον όσων προσάπτεται (sic) εις τον ρηθέντα διδάσκαλον, ότι ούτος δι΄ όσους χρόνους κατέχει δημοσίαν διδασκαλικήν θέσιν εκπληροί τα καθήκοντά του μετά ζήλου και ικανότητος, καταβάλλων τοσαύτην επιμέλειαν, ώστε οι Γενικοί Επιστάται (Επιθεωρηταί) της Δημοσίας Εκπαιδεύσεως εις τας κατά καιρόν επισκέψεις των εξέφρασαν την ευαρέσκειάν των και την επιδοκιμασίαν των. Και εις τας εξετάσεις τας οποίας υπέστη κατά τον Σεπτέμβριον 1851, δυνάμει της αποφάσεως της επί την Δημοσίαν Παίδευσιν Επιτίμου Γενικής Επιτροπής 25 Ιουνίου 1851. Διόσον αφορά την πρόσαψιν αδικημάτων, παρατηρώ ότι το Κεντρικόν τούτο σχολείον διεκοίνωσεν επισήμως εις την ανωτέραν αρχήν κατά την 19 Σεπτεμβρίου 1846 κατηγορίαν τινά κατά του κυρίου Κατωπόδη, αλλ΄ η αρχή εκείνη γνωρίζουσα τα διατρέξαντα και τα προκαλέσαντα αίτια την κατηγορίαν εκ μέρους των Επιτρόπων της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής¹¹ ουδέν μέτρον ανεδέχθη κατ΄ αυτού. Επομένως δεν δύναμαι να θεωρήσω άλλως την ρηθείσαν αναφοράν παρά ως αβάσιμος και απλήν συκοφαντίαν προς άδικον κατατρεγμόν ενός διδασκάλου, όστις δια την διαγωγήν και τον ένθερμον ζήλον του δια την δημοσίαν εκπαίδευσιν αποκαθίσταται μάλιστα άξιος παντός επαίνου ως μέχρι τούδε απεκατέστη».¹²

Ο Κατωπόδης όπως από την απολογία του προκύπτει, είχε ως τότε 23 χρόνια υπηρεσία. Ήταν λοιπόν δάσκαλος από το 1832 και έμεινε δάσκαλος στον Αλέξανδρο ως το 1864.

Στις αναφορές του ο Κατωπόδης αρθρογραφούσε, αλλά οι ασυνταξίες που κάνει θυμίζουν τις αναφορές των παλιών αποσπασματαρχών¹³.

Και επί της υπηρεσίας του Κατωπόδη συνεχίστηκαν οι στεγαστικές περιπέτειες του σχολείου, που στην αρχή στεγάστηκε με ενοίκιο σ΄ ένα ακατάλληλο σπίτι στα Μαυρογιαννάτα. Ο δάσκαλος προσπάθησε κατόπιν να βρει ένα σπίτι καταλληλότερο και επειδή δεν εύρισκε αναγκάστηκε να μεταφέρει το σχολείο στα Κολυβάτα, όπου προσέφερε το σπίτι του ο Βασιλ. Δαμιανής, που όμως κατόπιν μετάνιωσε και δεν το έδινε. Ωστόσο οι Μαυρογιαννάτηδες φοβήθηκαν πως το σχολείο θα φύγει κι έσπευσαν να προσφέρουν ένα σπίτι καλύτερο. Σ΄ αυτό το σπίτι έμεινε το σχολείο μέχρι το καλοκαίρι του 1861¹⁴.

Το Σεπτέμβριο όμως ο νοικοκύρης του σπιτιού δεν συμφώνησε στο νοίκι με τους γονείς των μαθητών και πέταξε τα πράγματα του σχολείου στο δρόμο. Ο δάσκαλος ζήτησε τότε να μεταφέρει το σχολείο στα Κολυβάτα, φοβήθηκαν όμως πάλι οι κάτοικοι των Μαυρογιαννάτων και βρήκαν άλλο σπίτι και κράτησαν το σχολείο στο μαχαλά τους. Δεν ήθελαν να πάει στα Κολυβάτα όπου μια φορά λειτούργησε το σχολείο.¹⁵

Το Σεπτέμβριο του 1861 ο δάσκαλος Κατωπόδης ζήτησε άδεια και πρότεινε για αντικαταστάτη του το μαθητή του Γεράσιμο Μανωλίτση, που έγινε αργότερα δάσκαλος και υπηρέτησε στο χωριό του ως το 1915, κι αποτέλεσε τη χαρακτηριστικότερη φυσιογνωμία του χωριού εκείνα τα χρόνια. Φιλομαθής, πολιτισμένος, με την άσπρη γενειάδα του ήταν ο Μανωλίτσης στα τελευταία χρόνια του μια φυσιογνωμία επιβλητική.

(Συνεχίζεται)

Πηγή: Πάνου Γ. Ροντογιάννη, «Η Εκπαίδευση στη Λευκάδα 1613-1950», Αθήνα, 1994

_______________________________________________________________
¹⁰ Α, 1853, εγγρ. αριθ. 10 και 11
¹¹ Σχετικά με το ζήτημα της κατηγορίας αυτής δες ιστορία του σχολείου Καρυάς
¹² Αλληλογραφία με Άρχοντα Παιδείας 1842, φάκελ. 49
¹³ Α, 1861, αριθ. εγγρ. 2
¹⁴ Α, 1861, αριθ. εγγρ, 6
¹⁵ Α, 1861, αριθ. εγγρ, 6