Ιστορικό του Δημοτικού Σχολείου Αλεξάνδρου (4o Μέρος)

Το Σχολείο του Αλεξάνδρου που χτίστηκε το 1912 με δωρεά του Ανδρέα Συγγρού

Συνέχεια από το 3ο Μέρος

Ο Κατωπόδης στα τελευταία χρόνια της υπηρεσίας του φαίνεται πως είχε κουραστεί κι αμελούσε τη δουλειά του.

Στα 1863 ο προϊστάμενός του δάσκαλος του σχολείου της πόλεως («ο Κεντρικός Δάσκαλος») Θ. Μελισσηνός, πολύ αυστηρός και σοβαρός άνθρωπος, ανάφερε στον Έπαρχο πως ο Κατωπόδης παραμελούσε τα καθήκοντά του και κατέβαινε στην πόλη χωρίς άδεια¹⁶. Η αιώνια κατηγορία των δασκάλων των χωριών της Λευκάδος, για τους οποίους οι προϊστάμενοι είχαν την γνώμη πως ήταν λίγο σαν εξόριστοι και δεν επιτρεπόταν να εγκαταλείψουν τον τόπο της εξορίας τους.

Στα 1863 ο Αντ. Κατωπόδης είχε μια περιπέτεια ιλαροτραγική. Το Νοέμβριο της χρονιάς αυτής είχε παρουσιαστεί στην Καρυά επιδημία ευλογιάς. Ο Κατωπόδης πήγε στο χωριό του, αλλά οι αρχές κήρυξαν την Καρυά σε «Καραντίνα» κι ο Κατωπόδης αποκλείστηκε εκεί. Φαίνεται πως ένιωθε σαν αγρίμι στο κλουβί, γιατί έγραφε και ξανάγραφε αναφορές και έκλαιε και οδυρότανε και παρακαλούσε να γίνει τρόπος να φύγει εκείθε για να μπορέσει, τάχα, να πάει να ανοίξει το σχολείο του και να κάμει τη δουλειά του. Δεν πληρωνόταν φυσικά, κι όλας. Μάταια όμως παρακαλούσε. Και το Δεκέμβρη ακόμα ήταν αποκλεισμένος στην Καρυά. Ίσως από τούτη την επιδημία πήρε το παρατσούκλι «βλογιασμένος» μια οικογένεια της Καρυάς.

Παρακολουθώντας κανείς το Χρονικό του Σχολείου Αλεξάνδρου – Πλατυστόμων δεν μπορεί να μη σημειώσει το φίλερι και το φιλοκατήγορο των χωριανών. Το σχολείο λειτουργούσε πάντα μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα αναβρασμού και ανησυχίας. Μαλώματα μεταξύ των συνοικισμών, ποιος θάχει το σχολείο, μαλώματα μεταξύ των γονέων για το δάσκαλο, αναφορές κατά των δασκάλων. Τα Μαυρογιαννάτα παραχωρούσαν οίκημα για το σχολείο μόνο όταν έβλεπαν πως αυτό θα μεταφερθεί σ΄ άλλο μαχαλά. Σε κανένα άλλο χωριό το σχολείο δεν είχε τόσες μετακινήσεις. Και μόνο στην Καρυά και τον Άγιο Πέτρο έχομε αντεγκλήσεις για το δάσκαλο και αναφορές εναντίον του ή ανταναφορές υπέρ του.

Σημειώνομε όμως και τη διαγωγή του δασκάλου Ευστ. Μικρώνη: παρ΄ ότι έβλεπε πως ήταν ανεπιθύμητος σε μεγάλη μερίδα των κατοίκων, επέμενε να πάρει τη θέση δασκάλου και διαίρεσε τους κατοίκους κι έκαμε τα χωριά άνω – κάτω. Αντίθετα ακριβώς φέρθηκε ένας άλλος ιεροσπουδαστής με τ΄ όνομα Κατωπόδης, που στον ίδιο καιρό διορίστηκε δάσκαλος στο Μεγανήσι. Αυτός μόλις έμαθε πως ένας ντόπιος ζήτησε τη θέση, πριν αυτός διοριστεί, αρνήθηκε το διορισμό του μη θέλοντας, ως έγραφε, να γίνει αίτιος φιλονικιών στα χωριά εκει.

Πηγή: Πάνου Γ. Ροντογιάννη, «Η Εκπαίδευση στη Λευκάδα 1613-1950», Αθήνα, 1994

_______________________________________________________________
¹⁶ Α, 1863, εγγρ. 24 της 25 Ιουλίου