Published On: Σα, Ιουν 15th, 2024

Πανηγυρικός εσπερινός των Αγίων Πατέρων στη Νικιάνα Λευκάδας

Παρουσία πλήθους προσκυνητών που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο των τελευταίων τουλάχιστον χρόνων, τελέστηκε το απόγευμα του Σαββάτου 15 Ιουνίου 2024 ο πανηγυρικός εσπερινός με αρτοκλασία στη Μονή των Αγίων Πατέρων, στη Νικιάνα Αλεξάνδρου.

Ανήμερα της εορτής, Κυριακή 16 Ιουνίου, θα ξεκινήσει στις 7.00 το πρωί ο Όρθρος και στη συνέχεια στις 8:30 π.μ. η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Λευκάδας και Ιθάκης κ. Θεοφίλου, ενώ το απόγευμα της ίδιας μέρας θα τελεστεί στις 7.30 το Κτητορικό Μνημόσυνο και Ιερά Παράκληση των Αγίων Πατέρων.

Η Μονή των Αγίων Πατέρων βρίσκεται στους πρόποδες των Σκάρων. Είναι ριζωμένη για αιώνες σε μια σπηλιά, 5 χιλιόμετρα πάνω από το τουριστικό χωριό της Νικιάνας στο δρόμο για τους ορεινούς οικισμούς της κοινότητας Αλεξάνδρου. Αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους προσκυνηματικούς τόπους της τοπικής εκκλησίας.

Κατά την παράδοση το μονύδριο αυτό ίδρυσαν τρεις από τους 318 Θεοφόρους Πατέρες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου που έγινε το 325 μ.Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας (εξού και το όνομα της Νικιάνας), στην οποία συμμετείχε και ο Επίσκοπος Λευκάδας Αγάθαρχος, ως εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Παλαιάς Ηπείρου. Στην επιστροφή του στην Λευκάδα, τον ακολούθησαν πέντε από τους Θεοφόρους Πατέρες, σαγηνευμένοι από την αγιότητα του βίου του και τη χαριτωμένη προσωπικότητά του. Οι δύο από τους Πατέρες ασκήτευσαν στο σημερινό μοναστήρι της Φανερωμένης, ενώ οι τρεις διάλεξαν αυτή τη σπηλιά, όπου έμειναν για το υπόλοιπο της ζωής τους, με νηστεία, αγρυπνία και προσευχή. Το τέλος τους ήταν ειρηνικό. Θάφτηκαν μέσα στο σπήλαιο εκεί που σήμερα είναι ο μικρός ναός. Η Αγία Τράπεζα είναι πάνω από τον τάφο του ενός από τους Πατέρες. Ο δεύτερος έχει ταφεί στο σημείο όπου σήμερα καίει μεγάλο καντήλι. Από τον τάφο του τρίτου από τους Πατέρες αναβλύζει συνεχώς αγίασμα, του οποίου η στάθμη δεν ελαττώνεται χειμώνα – καλοκαίρι, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες και τον αριθμό των προσκυνητών που θα αντλήσουν απ΄ αυτό. Δυστυχώς δεν είναι γνωστά τα ονόματα των Αγίων Πατέρων.

Τους τελευταίους αιώνες η Μονή λειτούργησε ως μετόχι της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου στους Σκάρους. Εγκαταβιούσαν εκεί μοναχές ως το 1978, όταν πέθανε και η τελευταία μοναχή Μαρία. Είναι όλες θαμμένες στο προαύλιο της Μονής. Το καμπαναριό έγινε με προσφορές αποδήμων Λευκαδίων στην Αμερική σύμφωνα με την εντοιχισμένη πλάκα που γράφει: «ΕΓΕΝΕΤΟ ΔΑΠΑΝΑΣ ΤΩΝ ΕΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΛΕΥΚΑΔΙΩΝ ΤΗ 19 ΑΠ 1915 ΥΠΟ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΝΔΥΛΑΤΟΥ ΣΠΥΡ.».

Για το λαμπρό πανηγύρι των Αγίων Πατέρων μας είχε διηγηθεί πριν λίγα χρόνια ο Πάνος Βρεττός, απόδημος στην Αυστραλία Κολυβιάτης (από τα Κολυβάτα Αλεξάνδρου):

«Στους Αγίους Πατέρες ερχόταν από την Λευκάδα πάρα πολλές γυναίκες. Μπ(ου)ρανέλες τις λέγαμε εμεις. Την άλλη μέρα που ερχόμαστε το πρωί εδώ τα βράχια ήταν στρωμένα με χοντροσκούτια του αργαλειού και καθόταν ο κόσμος. Απέναντι που έχει ένα μονοπάτι έβλεπες εκατοντάδες γαϊδουράκια με κόσμο που ερχόταν, μια γραμμή όπως είναι τα μυρμήγκια. Είχε άλλη ατμόσφαιρα… Θυμάμαι τις καλόγριες που γύριζαν στο χωριό και στη Νικιάνα με το κουτί για βοήθεια. Ήταν αγαπητές μπορώ να σου πω στον κόσμο… Εμείς ερχόμαστε τότε στους Αγίους Πατέρες από ένα μονοπάτι που έβγαζε λίγο πιο πάνω από το μοναστήρι. Τώρα θα έχει κλείσει.

Πανηγύρι γινόταν και πίσω στο αλώνι και στη Νικιάνα. Μέναμε τότε όλοι στα Κολυβάτα κι όταν έβγαινα εκεί πάνω (στο Ξήλωμα) η πρώτη μου δουλειά ήταν να κάνω το σταυρό μου στους Αγίους Πατέρες. Όταν έφυγα για την Αυστραλία πέρασα να πάρω την ευχή των καλογριών. Ήταν τότε μία καλόγρια που πέθανε σε μεγάλη ηλικία, ήταν χρόνια κατάκοιτη. Αγίασμα έπαιρνα στην Αυστραλία όποτε ερχόμουν. Ερχόταν γυρολόγοι όταν γιόρταζε το Μοναστήρι. Όπως ο Γιάννης, αν τον θυμάσαι, «που ήρθε από το Μιλάνο και θα φύγει με το αεροπλάνο». Το μεγάλο πανηγύρι γίνεται τώρα στη Φανερωμένη…».