«Πατέρας», ποίημα της Κωνσταντίνας Κούρτη

ΠΑΤΕΡΑΣ

Το ανάστημα, η όψη σου, το συνοφρύωμά σου,
το γέλιο σου το καρδιακό, το γλυκοσφύριγμά σου,
τα μάτια σου τα εκφραστικά ευαισθησίας δάκρυ,
τα χέρια σου τα δυνατά της στέρησης η άκρη,

ο λόγος σου συμβόλαιο, η θέλησή σου ατσάλι,
κριτήριο η αλήθεια σου κι από όλα πιο μεγάλη
στην γενναιόδωρη καρδιά, στου στίβου σου την πάλη

Όλα μαζί ανόθευτα συνθέτουνε εσένα
που κίνησες απο νωρίς
περπατησιά αντρίκια
τις δυσκολίες να διαβείς
σε θάλασσες και σε στεριές πνιγμένες από φύκια!

Κωνστ. Κούρτη

Νίκαια 16/6/24

Παγκόσμια ημέρα του πατέρα