Νέο Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό: Μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές

Σε διαβούλευση μέχρι τις 15 Σεπτέμβρη

Το «πράσινο φως» για την ανάπτυξη μεγάλων τουριστικών εγκαταστάσεων με ξενοδοχεία και τουριστικά χωριά με βίλες, ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές και ακατοίκητες νησίδες, δίνει η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο για το νέο Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό, που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου.

Σύμφωνα με όσα καταγράφονται στο νομοσχέδιο, δεν προβλέπεται κανένας ουσιαστικός περιορισμός στη δημιουργία νέων τουριστικών μονάδων στις κορεσμένες τουριστικά περιοχές, ενώ οι ποσοστώσεις που υπήρχαν για τις μεγάλες τουριστικές μονάδες στα νησιά έχουν «εξαφανιστεί». Βέβαια, ήδη υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο ιδιαίτερα ευνοϊκό για τις τουριστικές επενδύσεις και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται να φέρει τις απαραίτητες προσαρμογές για να ικανοποιήσει τις νέες ανάγκες των ομίλων του Τουρισμού και των επενδυτών.

Το νέο χωροταξικό χωρίζει την Ελλάδα σε πέντε κατηγορίες, ανάλογα με την τουριστική ανάπτυξη. Η κατηγοριοποίηση γίνεται μόνο στη βάση της σχέσης τουριστικών κλινών προς μόνιμο πληθυσμό, χωρίς δηλαδή να συνυπολογίζονται οι βραχυχρόνιες μισθώσεις τύπου AirBnb. Γίνεται σε επίπεδο δημοτικής ενότητας και χωρίζεται σε: Κορεσμένες περιοχές, ανεπτυγμένες, αναπτυσσόμενες, περιοχές με δυνατότητες ανάπτυξης και τις μη ανεπτυγμένες.

Στο νέο πλαίσιο, κορεσμένες τουριστικά χαρακτηρίζονται ελάχιστες περιοχές. Για παράδειγμα, στις Κυκλάδες ολόκληρη η Μύκονος και η Σαντορίνη, δύο μικρές ενότητες στη Σύρο και στην Τήνο, αλλά όχι η Πάρος, η Αντίπαρος και το Κουφονήσι. Στα Δωδεκάνησα, μόνο δύο δημοτικές ενότητες στη Ρόδο και μία στην Κω. Σε όλη την Κεντρική Μακεδονία μόνο η δημοτική ενότητα Παραλίας Κατερίνης, αλλά όχι σημεία της Χαλκιδικής. Σε όλη την Κρήτη μόνο δύο ενότητες στο Ηράκλειο και μία στα Χανιά. Επίσης, ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι στην Πελοπόννησο όχι μόνο δεν υπάρχουν «κόκκινες» περιοχές, αλλά και οι ανεπτυγμένες είναι ελάχιστες (γύρω από το Ναύπλιο), ενώ η περιοχή της Μεσσηνίας δείχνει παρθένα (με την Καλαμάτα και τη Μεθώνη στις αναπτυσσόμενες περιοχές και την Πύλο στις μη ανεπτυγμένες)!

Στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας (δηλαδή στις περιοχές που έχουν τοποθετηθεί στην τελευταία κατηγορία, τις μη ανεπτυγμένες) προτείνεται όχι μόνο να ενισχυθούν οι οργανωμένες τουριστικές αναπτύξεις, αλλά και να δοθούν ευνοϊκοί όροι δόμησης.

Τα νησιά (πλην Κρήτης και Εύβοιας) χωρίζονται σε τρεις ομάδες: Η πρώτη περιλαμβάνει σχεδόν όλα τα μεσαία νησιά (46 στον αριθμό) και δεν περιέχει κανέναν περιορισμό πλην μιας αόριστης αναφοράς, υπέρ του καθορισμού ζωνών τουριστικών αναπτύξεων ή ζωνών προστασίας του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος και του τοπίου. Αντιθέτως, επιτρέπονται μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις (αλλά «ήπιας ανάπτυξης») σε όλα τα νησιά, πλην Κέρκυρας και Ρόδου.

Τέλος, μεγάλες τουριστικές μονάδες επιτρέπονται και σε ακατοίκητα νησιά, άνω των 300 στρεμμάτων («ήπιας ανάπτυξης») και εφόσον βρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 ν.μ. από τα θαλάσσια σύνορα της χώρας. Η μόνη κατηγορία στην οποία απαγορεύεται ρητώς η τουριστική ανάπτυξη είναι οι βραχονησίδες. Τέλος, μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις (ξενοδοχεία με τουριστικά χωριά κ.ο.κ.) επιτρέπονται και σε όλες τις προστατευόμενες περιοχές, αλλά αφού ολοκληρωθούν τα σχέδια διαχείρισής τους (τα οποία καρκινοβατούν εδώ και μία πενταετία).

(902.gr)