«Αριστοτέλης» (ποίημα της Κωνσταντίνας Κούρτη)

Ο Αριστοτέλης και ο Πλάτωνας, λεπτομέρεια από τον πίνακα «Η Σχολή των Αθηνών» του Ραφαήλ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Γεννήθηκες στα Στάγειρα Χαλκιδικής η γαία
κι όμως Θρακιώτη σ’ είπανε με έκφραση πηγαία
αφού στην Θράκη άνηκε* τούτη η γενέτειρα σου
άξια της μνημόνευσης για τα χαρίσματά σου.

Γιος του γιατρού Νικόμαχου που έχασες στα πέντε
μα πρόλαβε τις χάρες σου έστω στο παρά πέντε
τ’ όνομα του πατέρα σου εδόθη εις τον γιο σου
σ’ αυτόν αφιερώθηκε μέρος από το βιός σου
τον πλούτο τον πνευματικό, έργων τετρακοσίων
με διασωθέντα κάμποσα, άνω των διακοσίων
απ’ τα οποία εύστοχα το νόημα δοσμένο
στα ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ ξέχωρα σμιλεμένο.

Εισήλθες στα δεκαεπτά στον τόπο της σοφίας
σ’ Ακαδημία Πλάτωνος ως άριστος πορείας
που άφησες πίσω σου πικρά στο χτύπημα αδικίας
καθώς μετά το θάνατο του μέγα σου δασκάλου
την διαδοχή ανέλαβε με τεχνική μεγάλου
μάστορα της κατεργαριάς στη λύση κληρωτίδας
του Πλάτωνος ο ανιψιός με ύφος καταιγίδας
κι εσένα αξιότερο στο μένος της παγίδας,
Σπεύσιππο τον ονόμαζαν-ταχύτητα κροτίδας.

Αθήνα εγκατέλειψες και πήγες εις την Άσσο
φιλοσοφίας διακριθείς και είπες τώρα εντάσσω
το φως της παρατήρησης εις την ζωολογία,
φυτολογία, φυσική μέχρι βιολογία,

προορισμό επόμενο αποτελεί η Λέσβος
σχολή κι εκεί ιδρύοντας-της γνώσης νέα λέμβος.

Επόμενη η στάση σου στου Φίλιππου τον τόπο
το κάλεσμά του δέχτηκες με τον δικό σου τρόπο
έχοντας τον Αλέξανδρο εμπρός σου, κατ’ ιδίαν
εκπαίδευση επταετή πρόσφερες κατ’ ουσίαν
για ΜΕΓΑ τον ετοίμασες ξέροντας τα καλά του
τα ιδεώδη σου μπροστά απ’ τα διαβήματά του
ελευθερίας αγαθό, ισονομίας μέτρο
συμμετοχή εις τα κοινά, η θέση της στο κέντρο.

Από την Πέλλα έφυγες κι ήρθες στην Αθήνα
σχολή αμέσως ίδρυσες-της μόρφωσης αξίνα
ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ονομάστηκε ή μέρος του ΛΥΚΕΙΟΥ
κάθε πτυχίο μαθητή ακτίνα του ηλίου.

Κάθε σου ενασχόληση διαπνέει το ωραίο,
το κάλλος, η διάνοια, τίποτα στο τυχαίο
διακεκριμένος έγινες σε νέες πραγματείες
μ’ επίκαιρα νοήματα μέχρι τους γαλαξίες,
της λογικής εσύ ιδρυτής, φυσιοδίφης της ψυχής,
άξιος της ρητορικής, ο μύστης της πολιτικής, πιστός της μεταφυσικής,
έδωσες δώρο στην ζωή αιώνιες αξίες
την ποίηση ως φάρμακο σε υπαρκτές κακίες
το θέατρο, την μουσική δροσιάς-χαράς αντλίες.
Δίδαξες την μεσότητα ως κέντρο δύο πόλων
υπερβολής κι έλλειψης, κάκιστων για το όλον.

Στον θάνατο του Αλέξανδρου πάει η ισορροπία
γιατί η Αθήνα στράφηκε ως πρώτη ηγεμονία
ενάντια εις τον Βορά, προς την Μακεδονία
κι έτσι εσύ δυσμένεια εγεύτηκες μεγάλη
γι αυτό απόφαση ρητή επήρες δίχως άλλη
στον τόπο της μητέρας σου, την όμορφη Χαλκίδα
να μετοικήσεις διάλεξες ως δεύτερη πατρίδα
όμως το τέλος σου έφτασε νωρίς μέσα στο χρόνο
και στα εξήντα δύο σου χαιρέτησες το θρόνο
της υψηλής διάνοιας σκορπώντας μέγα πόνο.

Το όνομά σου δάσκαλε, σοφέ επαναστάτη
Ετίμησες, εδόξασες με σθένος του προστάτη
που τον σκοπό του ως ιερό τον θέτει σε αριστεία
για να πατάξει απαιδευσιά, της φρόνησης πενία.

Εσένα αν διδάσκαμε στα παιδικά θρανία
ποιότητα θα έβρισκε τούτη η κοινωνία.
Μην θορυβείσαι δάσκαλε για την ελληνικότητά μας
κρατήσαμε τα πάθη μας λες κι είναι η γιατρειά μας.

*άνηκε: αδόκιμος τύπος που χρησιμοποιείται κυρίως προφορικά. Δόκιμος: Ανήκε)

Κωνστ. Κούρτη

Κάβαλλος Λευκάδας. 10/7/24