Κραυγή αγωνίας από συμπολίτισσά μας που διατηρεί κατάλυμα και δεν έχει νερό εδώ και δεκαπέντε μέρες
«Αγοράζω κάθε δεύτερη μέρα νερό με υδροφόρα και πληρώνω 150 ευρώ τα έξι κυβικά μέτρα… Ποιος θα με αποζημιώσει;»
Μια κραυγή αγωνίας για την έλλειψη νερού που κατατέθηκε από συμπολίτισσά μας, την κα Βασιλική Βανδώρου, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου την Δευτέρα 29 Ιουλίου. Δείχνει ότι όλο και περισσότερα νοικοκυριά βρίσκονται ντε φάκτο σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Ας τα ακούσει η δημοτική Αρχή και ας δρομολογήσει επιτέλους τις απαιτούμενες διαδικασίες για την κήρυξη του Δήμου Λευκάδας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης πολιτικής προστασίας. Είτε φταίνε οι γεωτρήσεις, μέρος των οποίων έχει στερέψει όπως λένε, είτε φταίει η μικρότερη ποσότητα νερού που έρχεται από τις πηγές του Αγίου Γεωργίου στο νησί μας, είτε οτιδήποτε άλλο, η δημοτική Αρχή έχει αποτύχει παταγωδώς σε αυτή τη φάση στη διαχείριση του προβλήματος και την εξασφάλιση της διαρκούς υδροδότησης σε όλα τα λαϊκά σπίτια, οπότε το καλύτερο θα ήταν να αποδεχτεί την αποτυχίας της στον τομέα αυτό και να ζητήσει την αρωγή της κεντρικής διοίκησης.
Είπε με παράπονο αλλά και με αγανάκτηση που σιγόκαιγε η συμπολίτισσά μας Β. Βανδώρου:
«Κύριοι και κυρίες,
Είμαι ένας αδαής πολίτης. Δεκαπέντε μέρες δεν έχω νερό. Επαγγέλλομαι στην περιοχή της Κατούνας. Μάλλον στον Παράδεισο. Από την Κατούνα υδρεύομαι. Δεκαπέντε μέρες δεν έχει έρθει σταγόνα (νερό). Κάθε δεύτερη μέρα αγοράζω νερό με υδροφόρα και πληρώνω 150 ευρώ τα έξι κυβικά (μέτρα).
Έχω έρθει λοιπόν στο Δήμo σαν αδαής πολίτης για να μάθω τι συμβαίνει. Παρακαλώ γιατί δεν υπάρχουν ανακοινώσεις; Βγάλτε στο facebook, βγάλτε στο σάιτ σας, βγάλτε ανακοινώσεις ποιες περιοχές δεν υδρεύονται. Από τι ώρα μέχρι τι ώρα. Εγώ πως θα το μάθω; Και έρχομαι εδώ να ρωτήσω ποια είναι η διαδικασία; Γιατί πολύ πιθανόν να υπάρχει ζημιά και να μην το ξέρω. Και κάπου πρέπει να την ανακοινώσω αυτή τη ζημιά. Και ποια είναι η απάντηση; Μου λένε πήγαινε στο πρωτόκολλο. Πήγαινε στο πρωτόκολλο να καταγράψεις αυτό που θέλεις. Παρακαλώ που πάνε αυτά που γράφουμε στο πρωτόκολλο; Γιατί εδώ και δεκαπέντε μέρες δεν έχω ακούσει τίποτα.
Με στέλνουνε σε κάποια κυρία Γεωργία. Σε μια γραμματεία. Και πάω σε αυτή την κυρία Γεωργία για να πω το πρόβλημά μου. Το αναφέρω και μου λέει ο κ. Σκληρός είναι αυτός που θα σας απαντήσει. Και λέω: Παρακαλώ κλείστε μου ένα ραντεβού με τον κ. Σκληρό. Δεκαπέντε μέρες κ. Σκληρέ περιμένω το τηλέφωνό σας. Δεκαπέντε μέρες! Και καταγράφω στο πρωτόκολλο, γιατί παρακαλώ δεν υπάρχει γραμμή 24ώρου. Που να μπορώ να πάρω τηλέφωνο και να πω, κύριοι βρίσκομαι εκεί. Δεν υδρεύομαι. Ποιο είναι το πρόβλημα; Εγώ φταίω; Είναι σε μένα, στο κατάλυμά μου ή μήπως φταίει η περιοχή; Ο Δήμος δεν έχει νερό; Πείτε μου. Επί 24ωρου θα έπρεπε να υπάρχει γραμμή. Και να την απαντάται. Και τέλος. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα Γραφείο Παραπόνων να πάρω τηλέφωνο; Είμαι δημότης. Και θέλω να καταθέσω ένα παράπονο. Και θέλω κάποιος να μου απαντήσει επιτέλους.
Και κύριοι το τελευταίο. Εγώ, όπως είπα, πληρώνω 150 ευρώ κάθε δύο μέρες. Ποιος θα με αποζημιώσει; Θα με αποζημιώσει ο Δήμος; Να μου προσφέρει το νερό που έπρεπε να μου προσφέρει; Γιατί τα πάντα πληρώνω στην ώρα τους. Επίσης, (μια) απάντηση. Αυτή η Κατούνα πότε θα υδρευθεί. Πότε θα πάρει νερό; Είμαι στον Παράδεισο. Δεκαπέντε μέρες. Αυτά.»
